The Day You Left

Chapter 2 (Nice to Meet You)

***

Chapter 2

*Jacob's POV*

Our eyes locked into each other, yung mga mata nya ay mala bituin sa madilim na gabi na grabi kuminang. Then there's her face, god I swear, parang anghel na nahulog sa langit. Napasabi nalang talaga ako sa isipan ko ng.

"*Shit ang ganda"

Ilang secondo lang ay nag salita ito.

"Ha? Ano po yun?"

"A-ayhh, u-umm s-sabi ko po, nahihirapan ka po bang m-makakita?" Utal-utal kong sagot, dahil sa pagka bighani ng angkin nitong ganda.

"Ayhh. Opo nahihirapan nga po ako e" Sagot nya sabay ngumiti ito.

"Shit, shit, shit gago ang ganda nya talaga. Para akong nalulusaw sa mapang akit nyang titig" Nag sasalita nanaman ako gamit utak ko.

"I-if you don't mind uhmm, pwede ka po pumalit sa pwesto ko, nakapatong po kasi ako sa bangko, baka gusto nyo po." Offer ko sa kanya na pa utal-utal pa din.

"WEHH, TALAGA? SERYOSO BA YAN?" Tanong nya na para bang bata na tinatanong kung gusto nya ba ng kendi.

"Opo seryoso po hehehe" Medyo nahihiya na ako neto e, ang random ko kasi pota HAHAHAH.

"Sigo po! OMYGOSH THANK YOU! Kanina pa kasi ako hanap ng hanap ng spot e, ang ganda kasi ng performance tsaka, next performer kasi pas maganda daw sabi ng mga kaklase ko. PERO ANYWAY THANK YOU TALAGA" She explains while still saying thank you.

Sa totoo lang, di ko alam kung ano sumapi sakin. Nagulat ako naging gentleman ako ng di oras. Pero yun na nga, sya na ang tumayo sa bangko ko, at napansin yun ng dalawa kong best friend.

"Tol, sino yan?" Tanong ni Louis

"Di ko din kilala pre e, binigay ko lang spot ko. Nakita ko kasi panay tingkayad, kaya yun, binigay ko na yung bangko na pinapatungan ko."

"Aba aba, WOW! Anong nakain mo ngayun? Bigla kang naging gentle man ahh?" Pabiro nitong sinasabi.

"Banaman tohh, bat sakin nga di ka gentle man ehh!" Dugtong ni Pat.

"Kasi naman, palagi mo akong kinukurot. You don't deserve my pagka gentle man hmph." Pabiro kong sinabi kay Pat na may pagka totoo HEHE.

As performances gone by, napapansin kong nangangawit na ang mga paa ni ate kakatayo nya sa bangko. She's attempting to go down, ngunit nakikita kong medyo nahihirapan ito, kaya I said-

"Lemme help you." As I reach out my hand.

Her eyes lit up; I saw her shining eyes again sparkling directly to me.

"Wow, what a gentle man." She spoke.

And my good heavens. I blushed... like never have I EVER! Blushed that hard to someone dude! Dang! In my mind I was like-

"*This girl is just something else! Di pa ako naka pag blush ng ganito"

Biglang naiba ang mood ko dahil, natapos na ang mga performance. And napaka tanga ko, hindi ko man lang natanong ng pangalan ni ate. Kaya habang pabalik na kami with Pat at Louis by my side sinabi nila ito-

"Ohh, tol what's wrong?" Worried na tanong ni Louis sakin.

"E naman kasi tol, di ko na kuha yung facebook ni pangalan nya di ko na tanong." Pa reklamo kong sagot sa kanya.