flame | ferran torres

-8-

"Lewa abi lütfen dans etmek dışında bir şeyler yap şu videolarda linç yiyorum senin yüzünden ya"

Lewa'ya maç öncesi video çekmem gerektiğini söylediğimde dans etmeye başlamıştı. Taraftarlar artık tepki gösteriyordu. Sasirtici değildi.

Bu akşam osasuna ile maçımız vardi. Sabahtan medya için çekimleri yapıp akşama kadar instagram hesabına yüklemem gerekiyordu.

"Sara!Sara! Ferranla bizi de çeksene"

Pedrinin dedigi şeyden sonra lewa'ya birazdan devam edeceğimizi söyleyip pedri ve ferranin yanına gittim

Normalde olsa gavi ile video çekerdi ama o suan son antrenmanlari yapıyordu

Yanlarına gittikten sonra videolarını çekmeye başladım. Pedri ferranin sırtına çıkmıştı. Ferran da fazla sakamatik bir insan olduğu için- öyle olduğunu saniyor- öne doğru eğilip pedriyi düşürüyor gibi yapmıştı.

"Kanka mal mısın amk"

"Korktun mu lan"

"Ferran dur o bize lazım akşam maç var"

Dediğim şeyden sonra ferran gülmeye basladi. Pedri ise ters ters suratımıza bakıyordu.

"Tamam pedri üzülme gol atarsın bugün ayrı çekerim seni"

"Tabi olum bugün golum var zaten izleyin"

Biz ferranla dedigi şeye gülerken pedri hala sinirli sinirli bakmaya devam ediyordu

"Şerefsiz ferran gülme sende sakatlanirsin valla"

"Olm sus lan tövbe de"

"Siz tartismaniza devam edin benim gidip diğerlerinin videolarını halletmem gerekiyor"

Dediğim şeyden sonda el sallayıp yanlarından ayrılmak için ilerledim ama arkamdan gelen ferranin sesi durmama neden oldu

"Sara işin bittikten sonra yanıma gelir misin?"

"Neden?"

"Maçtan önce şans olsun"

Gulumseyerek soyledigi şeye karşı kafamı sallayıp yoluma devam ettim. Eğer orda pedri olmasaydı ferrani sorguya çekerdim ama pedri şu olayı bi herkese büyütüp anlatacağı için daha da ortalığı karıştırmaya gerek yoktu.

Maça kadar bir kaç saat daha çekimleri hallettikten sonra editler ile ugrasmistim. Biraz daha bilgisayar başında durursam kör olacaktım muhtemelen

Maça son 2 saat kalmıştı,maç kendi evimizdeydi  o yüzden oyuncular rahatti

Maçtan önce formamı giydim ve yanıma aldığım eşyaları çantama koyup bizimkilerin soyunma odasına doğru ilerledim.

Herkes formalarını giymiş araujo'nun yaptığı motivasyon konuşmasını dinliyordu.

Konuşmaları bittikten sonra herkes çıkmıştı. Ferran,gavi,pedri ve raph hala buradaydı.

"Sara hanım siz buraya gelir miydiniz"

Raphinha'nin dedigi şeyden sonra ferran ile birbirimize baktık ama cevap veren olmadı. En son sessizliği bozan pedri oldu

"Ferran maçta önce yanıma gel demişti o yüzden buradadır"

Pedri suyunu içerek Cümlesini tamamladıktan sonra ferran'in öldürücü bakışlarına maruz kalmıştı.

Herkes birbirine garip garip bakıyordu. Raph noluyo dercesine bana kas göz yapmaya çalışıyordu.

"Maçtan sonra konusucaz,kaçmayın bir yere"

Raphinha konuşmasını bitirdikten sonra pedri ve gaviyi de peşinden sürükleyerek odadan çıkmıştı.

Odada sadece ferranla ben kalmıştık. Çok vaktimiz yoktu ferranin antrenman için sahaya çıkması gerekiyordu

Etraf sessizleşince ferrana döndüm ikimizde tek kelime edemiyorduk niye bilmiyorum.

"Maçtan önce seni görmek iyi gelir diye düşündüm,geldigin için teşekkürler"

"Rica ederim de genelde maçında olmam şanssızlık getirir diyordun ne değişti?"

"Çok şey değişti sara"

Ne demek istediği hakkında bi fikrim yoktu. Cidden ne değişmişti?

"Zamanım yok gitmem lazım"

"Kaçıyorsun ferran"

"Alacağım cevaptan korkuyorum sara"

Dedi ve odadan çıkıp gitti. Sanırım bundan sonrası bana kalıyordu.

Soyunma odasından çıkıp tribündeki yerime oturmustum. Maça 45 dakika kalmıştı 2 takımın oyuncuları da ısınmak için sahadaydı

Kısa bir süre sonra takımlar tekrar soyunma odasına dönmüştü. Ardından ilk 11'ler anons edilerek sahaya çıkmaya başlamıştı.

Terstegen,balde,araujo,kounde,cancelo,gavi,pedri,frankie,felix,lewa ve ferran ile çıkmıştık. Tek Tek isimleri anons edildikten sonra ilk düdük gelmişti.

Maça tempolu başlamıştık daha ilk dakikalar olmasına rağmen baskı kurmayı basarmistik

Hakem oyunu durdurmustu. Ferran yerdeydi,sakatlanmıştı...

Ayağına sert bir darbe almıştı ve ağlıyordu. Durumu ne kadar ciddiydi bilmiyorum ama oyundan çıkmıştı.

Bu maça büyük bir hevesle çıkmıştı,belki hırstan aglamistir diye düşünmeye çalıştım ama bu sadece kendimi avutmak olurdu sanırım

Maçın geri kalanında pek odaklandığım soylenemezdi. Ferranin yokluğunda yamal oyuna girmişti o biraz daha maçı hareketlendirmisti.

İlk yarı bitince tribünden inip oyuncuların olduğu yere doğru ilerledim. 2. Yarıyı izleme hevesim gitmişti.

Panikle aşağı indiğimde gördüğüm ilk yüz raphinha'ninki olmuştu

"Ne soracağına biliyorum ve sanırım durumu ciddi,doktorun yanında suan istersen 2. Yarı yanında dur"

Raph'in bu huyunu seviyordum. Bir olay olduğunda yargılamadan ne hissettiğimi anlayıp yardım ediyordu.

Tesekkur ederim anlamında kafamızı sallayıp doktorun olduğu yere doğru ilerledim

Kapının önünde biraz bekledikten sonra doktor çıkınca odaya girdim. Ferran uzanmış bir şekilde duruyordu. Beni gördükten sonra ayaklanmaya çalışmıştı ama engel oldum

"Kalkmaya çalışma,doktor ne dedi? Durum ciddi miymis?

"2-3 ay oynayamazsin dedi."

Dedigi şeyden sonra sessizlesti. Gözlerinin dolduğunu farkettim. Daha yeni yeni forma şansı bulmaya başlamıştı ve o şansta suan gitmişti.

Sabah ki konuşmamız aklıma gelince moralim bozulmuştu. Benimle konuşmanın şans getireceğini düşünmüştü. Ama hiçbir yararım yoktu.

"Ferran,ben sanırım cidden sana şans getirmiyorum"

ayyucehonosmu buyurun hanımefendi
730 kelime 👍🏻