နောက်ဆုံးခရီး နိဋ္ဌိတံသော်

အပိုင်း ၁ 🚨🚨

အပိုင်း ၁

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းသည့် အသက်ရှူသံများသည် ညည်းသံတို့နှင့် ရောစွက်လျက်ရှိသည်။ မီးမှိန်မှိန်ထွန်းထားသည့် အိပ်ခန်းသည် ကျီစယ်နှိုးဆွနိုင်စွမ်းရှိသည့် အပူဓာတ်တစ်မျိုကြောင့် အထူးတလှယ် နွေးထွေးနေခဲ့သည်။

အမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးတို့ ရမ္မက်ဇောကြွနေကြသည့် ကာရန်ဖြင့် အိပ်ရာထဲတွင် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တွယ်ယှက်နေကြစဉ် ရွှေအိုရောင် မီးရောင်က နံရံထက်တွင် မမြင်ဝံ့ဖွယ် အရိပ်များကို ဖန်တီးကျရောက်စေခဲ့သည်။

ထိုလူက သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ထူမတ်လိုက်ပြီး အမျိုးသမီး၏ ခြေကျင်းဝတ်တွေကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်၊ ခြေတံနှစ်ဖက်ကို ပိုပြီးကားသွားအောင်ဖြဲထားရင်း သူ၏ဒူးခေါင်းများကို အမျိုးသမီး၏ တင်ပါးတွေအနားအထိ ရွှေ့လိုက်သည်။

အတွင်းထဲကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း ထိုလူက သိသိသာသာကို တောင့်ခနဲတင်းခနဲ ဖြစ်သွားတော့သည်။ သူ၏ ပခုံးကျယ်ကျယ်နှင့် ကြွက်သားတို့မှာ ဆီလိမ်းထားသည့်အလား ချွေးတို့ဖြင့် ကျုံ့ချည်ဆန့်ချည် ရှိနေခဲ့သည်။

နုနုနယ်နယ် ခြေကျင်းဝတ်ကလေးများကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် သူ့လက်တို့က တင်းသွားခဲ့သည်။ သားရဲကောင် အရိုင်းအစိုင်းကြီးက လည်ပင်းကို ကိုက်ထားသည့် ပျော့တိပျော့ဖပ် ငှက်ကလေးတစ်ကောင်အလား အမျိုးသမီးက အားမပါလှစွာ တုန်ခါနေပြီး အပူတပြင်း အရှိန်တက်လာသည့် သာယာမှုနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ရုန်းကန်ခဲ့ရသည်။

"အား..."

အမျိုးသမီးက ဟိုဘက်ဒီဘက် ခေါင်းခါယမ်းပြီး ညည်းလိုက်သည်။ ကူကယ်ရာမဲ့နေသည့် အခြေအနေတွင် သူက လက်တစ်ဖက်မြှောက်ပြီး သူ့ဦးခေါင်းဘေးဘက်က ကြေမွနေသည့် အိပ်ရာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ကုတ်ခြစ်လိုက်သည်။

အမျိုးသားက တစ်ချက်ကလေးတောင် အလျှော့မပေးတော့မဲ့အလား အထဲကို ဝင်လာတိုင်းတွင် မြန်ဆန်သည့် အရှိန်နှုန်းဖြင့် အမျိုးသမီး၏ အတွင်းပိုင်းကို ပြည့်သွားစေခဲ့သည်။