θα σου λείψω καθόλου?

Άσχημες γνωριμίες!!

Είμαι η Πέγκι μου αρεσει να κανω δημιουργηκα πράγματα την μαμά μου την λένε Ελπίδα και την καλύτερη φίλη της Ρανια..
Είμαι στο δωμάτιο μου και κάθομαι στο γραφείο και διαβάζω ξαφνικά μέσα στην ησειχια άκου το τηλέφωνο μου και βλέπω να μου έχει στείλει μήνυμα η κολλητή μου .το διαβάζω
Γειά ;-) είμαι στην καφετέρια
T he city of love αν θες έλα είναι και εδώ κάποια παιδιά που δεν τα ξέρεις να στα γνωρίσω κιόλας!! Φιλιά!!
Περνω το τηλέφωνο μου στα χέρια μου και πλητρολογω τον αριθμό της
Ρ -Γειά
Εγω -Μωρή είσαι τρελή?
Ρ - γιατί τι έκανα?
Εγω -αύριο γράφουμε και εσύ πας σε καφετέρια και γνωρίζεις καινούργια παιδιά?
Ρ-ρε αγαπακι μου αμάν...... έχω διαβάσει εντάξει?
Εγω -Όχι καθόλου εντάξει έλα από εδώ να σου μάθω τπτ μπας και γράψεις τπτ... άντε έλα θα σε περιμένω ο. Κ?
Ρ-Καλά καλά μαμά έρχομαι :'(.
Εγω -φιλιά κουτσουνι σε περιμένω
Δεν περίμενα απάντηση και το έκλεισα πήγα μάζεψα το σπίτι γιατί η μαμά μου είναι στην Θεσσαλονίκη για δουλειά και εγώ πρέπει να κάνω την φασίνα στο σπίτι μας. Άκουσα χτυπήματα πολύ δηνατα στο απέναντι διαμέρισμα γιατί μένω σε πολυκατοικία και αποφάσισα να πάω να κοιτάξω από το ματάκι μιας και είμαι η αρχή κουτσομπόλα εδώ μέσα και άκουσα να λέει ένα αγόρι στην ηλικία μου
-φεύγω δεν αντέχω άλλο σας βαρέθηκα!!
Και πριν κλείσει την πόρτα έρχεται ο πατέρας του και του λέει με βαριά φωνή να του λέει
-Αν θα περάσεις έστω και ένα εκατοστό από αυτήν την πόρτα μην ξανά έρθεις εδω μέσα να φύγεις. Άντε δεν θα ανεχόμαστε όλοι τα ρεζιλίκια σου εμείς τέλος Πετραν κουραστικά να σε νταντεβω ΤΕΛΟΣ...
Είπε και εγώ χηθικα στα πατώματα και εκλεγα το αγόρι μετά είπε από τι άκουσα
-Αφού δεν με θεωρείς μέλος σε αυτήν την οικογένεια ο. Κ φεύγω αντίο θα έρθει ο Μάρκελό να πάρει τα πράγματα μου αντίο.. είπε και έφυγε με κλαμένα μάτια!! Τον ληπειθηκα το αγόρι κρίμα είναι μετά από αυτήν την συζήτηση το αγόρι έφυγε κατεβικε κάτω και τον ακολοθεισα στον δεύτερο όροφο σοργιαστικε κάτω και είπα να τον βοηθήσω πήγα κοντά του τον βοήθησα να ανέβει της σκάλες και πήγαμε στο διαμέρισμα μου τον άφησα στον καναπέ και έκατσα και εγώ μαζί του του έφερα νερό και αρχίσαμε την συζήτηση
Εγω του είπα για να σπάσει ο παγος
-Λοιπόν...
-Τι λοιπόν?
-Δεν θα μου πεις πως σε λένε?
-Ανε με λένε Πετραν. Εσένα
-Πέγκι
-Ωραίο όνομα
-Ευχαριστώ και εσύ δεν πας πίσω
-αμ Πέγκι
-Ναι.
-Η πόρτα χτυπά
-Αχ ναι σωστά συγνώμη έρχομαι..
Πήγα ανοίξα και μόλις άνοιξα έμεινα...αυτος που στεκόταν στην πόρτα μου ήταν....
(Πρέπει να πάω για ύπνο μόνο για εσάς το ανέβασα καλημέρα )