Ferit AVM ye gelmiş'ti ve nevrayı ilerde cafede gördü ve yanına geldi selam diyerek masaya oturdu nevra da egolu tavrı ile pardon tanışıyor muyuz dedi feritte tanışmıyoruz ama tanışabiliriz dedi nevra da egolu tavrından hiç vazgeçmeyerek pardon ne demeye çalışıyorsunuz diyerek masadan kalkmasını istedi Ferit'in ama feritte kalkmadı ve biraz kabalık yaptım tekrar kusura bakma ben Ferit Korhan şu sizin mağazayı almak için sizinle görüşmek istedim diyerek söze girdi ama nevra dan hiç beklemediği bir hareketle gülmeye başladı eeeee başka ne istiyorsun diyerek alay edercesine konuşuyordu ferit içten içe ne kadar sinirlensede göstermemeye çalışıyordu neden bu kadar tepki verdiniz anlayamadın dedi feritte nevra da düşünür gibi yapıp aaaa tabi sizi halis Korhan gönderdi dimi çünkü kendisi baya bir çabaladı bazı adamları soktu işin içine ama bir fayda etmedi son çare olarakta size mi görev mi verdi mağaza sahibinin bir kızı var git onunla tanış daha sonra da mağazayı almak için kıza yanaş mı dedi ve feritte nevra ya bak bak neler biliyorsunuz siz dedi ama bazı şeyleri eksik anlamışsınız öncelikle dedem alamamış bu doğru ama burayı ben kendi markamı kurmak için istiyorum diyerek ikna etme çabasına gitmişti ama sanki boşa kürek çekiyor gibiydi nevra da eeee senin hiç adını duymadım daha önce dediği anda ferit afallayarak zaten yeni çizim yaptım ve lansmana çıkacak ve benim imzamı görürsün diyerek nevraya kendini anlatma çabasına girmişti ve nevrayla sohbetleri devam ederken seyranda AVM ye gelmişti...
Ve telefonuna bakarak adrese yöneldi Ferit'in yanından geçti ama telefona baktığından dolayı görmedi. Mağazaya geldiğinde satılık ilanını gördü ve numarayı arayacaktı. Telefon numarasını yazdıktan sonra aradı telefon bir iki kere çaldıktan sonra bir kadın tarafından açıldı ve seyran alo merhaba ben istinye parktaki mağazanız için aramıştım diyerek kendini açıkladı ve kadın da peki iki gün içinde bir kahve içelim diyerek atlatmak istemişti ama seyranda inarak peki tamam diyip sevinmeye başlamıştı ama telefonu açan kişi nevraydı ve ferite dönerek bak mağazamıza bir kişi daha talip oldu ve inanmazsın ama bir gün içinde kaç kere telefon aldığımızı hatırlamıyorum dedi egolu haliyle ve bu kadar talip varken neden sana vermeliyiz diye soruyordu.
Seyran tam mağazanın orda dolaşırken birisine çarpmıştı ve bu kişide tam olarak mağazanın sahibiydi ve seyran kusura bakmayın lütfen göremedim dalmıştım diyerek adamdan özür diledi ve adamda önemli değil size birşey olmadı demi diyerek seyran a sordu seyranda teşekkür ederim birşeyim yok sağolun dedi ve tam ilerleyecekti ki adam mağazanın kilidini açıp içeriye giriyordu ve seyran inanmayarak adamın yanına gitti ve tekrar kusura bakmayın bu mağazanın sahibimisiniz diyerek heyecanla sordu ve adamda gülerek evet benim buyrun diyerek elini uzattı ben Cem Kaya buranın sahibi diye seyranda ben de Seyran Korhan diyerek elini tuttu ve kendini anlattı ve burdan bir kafeye geçerek daha detaylı bir şekilde ve başladı seyran anlatmaya
Ben antepliyim 19 yaşındayım ve burda evlendim şuan da da mimar sinan güzel sanatlar üniversitesinde de okuyorum ve bazı tasarımlar çiziyorum ve bunları sizin mağazanız sayesinde de insanlara göstermek istiyorum bu yüzden sizden tek istediğim bu mağazayı tasarımlarım için bana kiralamanız biliyorum buranın çok talibi vardır ama yine de zoru başarmak ve kendimi bu yolda yükseltmek der ve bunu heyecanla anlatınca cem beyde söze girerek bu heyecanını görmek ve daha yaşının küçük olmasına rağmen bu mağazayı istiyorsun inan ben bile şaşırdım evet dediğin gibi bu mağazaya çok talip var ama ben sana neden se çok ısındım seyran diyerek gülümser seyranda çok sağolun çok teşekkür ederim der ve elini çantasındaki çizimleri çıkartarak cem beye gösterir ve cem beyde çizimlere bakarak bunlar çok iyi seyran şuan kendimle gurur duyuyorum bu mağazayı sana vermekle der ve anlaşmayı yaparlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
