YA DELİLER HAKLIYSA?

BÖLÜM 1

Günlerden bir gün Erva çok sıkılmış ve kalkmış annesinin yanına gitmiş.

—Anne parka gidebilir miyim?

—Kızım sen büyüdün!

—Hayır anne! Ben daha 15 yaşındayım.

Erva çok sinirlenmiş ve topunu alıp kapıyı arkasından sertçe kapatarak çıkmış.

Erva topuyla beraber şarkı söyleyerek yürümeye başlamış.

—Topumu aldım, parka gidiyorum...La la la!

O sırada yoldan geçen yaşlı bir amca Erva'yı görünce eline para sıkıştırmış.

—Al kızım geçmiş olsun.

Erva yaşlı amcanın ne dediğini anlamaya çalışarak gözlerini kırpıştırmış, en sonunda

—Senin kirli parana ihtiyacım yok benim pis bunak! Diyerek parayı yere fırlatmış ve ona söylenen teyzeleri umursamadan parka doğru ilerlemeye devam etmiş.

Sonunda parka vardığında kafasına küçük küçük sıvılar geldiğini hissetmiş ve sinirlenmiş

—Bu lanet sıvıyı benim güzel kafama kim atıyor?!

Kimse Erva'yı takmayıp yağmurdan kaçmaya çalışırken Erva suyun geldiği yere bakmayı düşünüp kafasını yukarı kaldırmış.

—Kahretsin!

Kimin attığını göremeyince korkmuş.

—ÖCÜLERRRRR!!!!!...

—Bağırmayı kes de şuraya gel!

Erva sesin geldiği yöne döndüğünde küçücük bir çocuğun kaydırağın altında ona seslendiğini görmüş.

—Neden geliyormuşum?

Erva çocuğun yanına gidince yüzünü daha iyi görür olmuş. Çok şaşırmış çünkü hayatında böyle yüz görmemiş.

—Kaç yaşındasın?

—Yedi.

—Üşüyor musun?

Bu soru ağzından birden çıkmış.

—Evet, demiş çocuk kollarını ovuşturarak.

—Tamam.

Çocuk kaşlarını çatmış, böyle bir şey beklemiyormuş.

—Amacın ne?

—Sana hesap vermek zorunda değilim! Diye bağırarak eve doğru yürümeye başlamış.

Erva kumral çocuktan çok etkilendiği için yol boyunca gelecek hayalleri kurmuş. Bu çocuğu bir daha asla unutamayacakmış...

 DEVAM EDECEK...

MERHABA ARKADAŞLAR BU KİTAP ÖYLESİNE ANLIK OLARAK KARAR VERİLİP YAZILMIŞTIR. CİDDİYE ALMAYIN. KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİNİZİ BEKLİYORUZZZZZZZ. ÖPTÜKKKKKK MUAAHHHHH

-DUENFİEN (BEYZAERVANİSA)