seojun bir dakika bakayım programıma hemen döneceğim çevrimdışı.
jeongguk ne programı ya ünlü müsün sen|
seojun çevrimiçi. pazar günü boşum
jeongguk pekala o zaman pazar günü fakültenin oradaki kafede buluşalım
seojun saat kaç gibi geleyim
jeongguk öğlen bir uygun mu?
seojun olur görüşürüzz orada görüldü.
-
Pazar
Sırt çantam omzumdan kaymasın diye tek kolumla onu desteklerken, diğer elimle de ayakkabılarımı giymeye çalışıyordum. Seojun ile proje yapmak canımı çok sıktığından bir an önce yapıp bitirme derdindeydim. Bağcıklarımı bağladıktan sonra yerimde doğruldum ve kapıyı çektim. Annem işten birkaç saat sonra dönecekti, kitlemeye gerek duymamıştım. Hırsızlar da birkaç saat bizim eve girmeyiversinlerdi.
Ensemden bir ürperti duydum, hava oldukça soğuktu. Yılbaşı geçeli birkaç hafta oluyordu ve ocağın sonu yaklaşıyordu. Apartmanın merdivenlerinden inerken bir kedi gördüm. Miyavladı.
"Yine mi girdin apartmanın içine?" Onu kucağıma aldım ve çıkış kapısına doğru ilerledim. Dudaklarımı büzüştürdüm, onu bu soğukta dışarıya bırakmak gerçekten istemiyordum ama apartman sakinleri rahatsız oluyorlardı. Ona bir an önce sıcak bir yuva bulmam gerekliydi.
Kediyi parktaki kulübenin içine koyduktan sonra arkamı döndüm. Eğer miyavladığını duymasaydım, gidecektim. Kulübeye doğru yaklaştım ve eğildim onu görmek istercesine. Üşüyor gibiydi. Boynumdaki atkıya baktım. Ellerimi kaldırıp atkıyı çıkardıktan sonra kedinin üzerine örttüm. Kıvrılıp atkının içerisine iyice yerleşti. Gülümsedim ve ayağa kalkıp kafeye doğru yürümeye başladım.
Tam karşımdaki kafeye içerisinin dışarıdan daha sıcak olduğunu umarak girdim. Seojun orada, duvar kenarında bir masaya oturmuştu ve telefonuna bakıyordu. Ona doğru adımlamaya başladım. Benim geldiğimi fark etmiş olmalıydı ki elindeki telefonu kapatıp masanın üzerine koydu ve bakışlarını bana yöneltti. Gülümsedi.
"Merhaba Jeongguk." Selamına karşılık hafif kafamı eğdim, karşı koltuğuna geçip oturdum ve çantamı yanıma doğru koydum. Hâlâ beni izliyordu, bu yüzden ona bir cevap verme gereksinimi duydum.
"Sana da merhaba Seojun. Hazırsan projeye başlayalım diyeceğim ama sen kalem kağıt bile çıkarmamışsın?" Dudaklarını ısırdı ve kafasını masaya doğru eğdi. Çantasını yanına doğru çekti, içini karıştırmaya başladı. Aradığını bulmuş olmalıydı ki masanın üzerine bir poşet koyup çantasını geri yerine koydu. Poşeti bana doğru itti.
Kaşlarımı çattım. "Bu ne?" Ufakça gülümsedi ve beni cevapladı. "Senin için küçük bir hediye almıştım."
Bu hoşuma gitmemişti. Onunla herhangi bir yakınlığımız yoktu, daha önce konuşmuş bile sayılmazdık ve proje için olan buluşmamızda bana hediye alıyordu. "Gerek yoktu Seojun. Teşekkür ederim ama kabul edemeyeceğim."
"Niye kabul etmiyorsun ki?" Ona açıkça 'herhangi bir yakınlığımız yok, bana hediye alman beni rahatsız etti' diyemezdim elbette.
"Hediyeleri sevmem sadece. Kişisel algılama lütfen." Kafasını onaylar gibi salladı ve poşeti öylece yana ittikten sonra kalem kağıt çıkarıp masaya koydu.
Ona projeyi anlatırken beni izleyen bir çift gözden habersizdim.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
taehyung NAMJOON
namjoon ne var yine jeongguk'la ilgiliyse cevaplamıcam bu ilişki için yeterince ter döktüm.
taehyung naptı sanki hele hele tavırlara bak
namjoon NE YAPTI DERKEN??? dostum sizi ben tanıştırdım
taehyung eee yani
namjoon amına koyarım| neyse söyle hadi meşgul biriyim ben
