*****21*****

3.3K 79 3
                                    

ศินาถเปิดประตูห้องนอนเบาๆกลัวรบกวนคนที่กำลังหลับ....หลังจากกลับมาจากบ้านโรงไม้หลายอย่างเปลี่ยนไป...เขาต้องระเห็จไปนอนห้องนอนเล็กเพราะดาริกาอ้างว่าเธอต้องการเวลาที่เป็นส่วนตัวและคิดอะไรคนเดียวทั้งๆที่คนเราตอนนอนไม่เห็นต้องคิดอะไรเลย....

ชายหนุ่มนั่งลงข้างเตียงก้มลงมองหน้าคนที่กำลังหลับ ก่อนดึงผ้าห่มที่ตกลงไปที่เอวมาห่มให้อย่างเบามือ ทอดตัวลงนอนข้างๆขอแค่แป๊บเดียว....เดี่ยวก็จะออกไป.....

🍀🍀🍀ดาริกาลืมตาช้าๆก่อนจะอ้าปากหาวมือบางยกขึ้นลูบท้องที่นูนขึ้นอย่างเคยชิน...เธอจะทักทายลูกทุกเช้าพยายามทำจิตใจให้ปรอดโปร่งแจ่มใส...หยุดคิดเรื่องที่ไม่สบายใจ

หญิงสาวขยับพลิกกายจะลงจากเตียงแล้วต้องสะดุ้งเมื่อมือยาวๆของใครเอื้อมมาโอบเอวเธอไว้...เจ้าของมือยังหลับพริ้มและที่สำคัญเขายังอยู่ในชุดที่ออกนอกบ้านเต็มยศรวมทั้งถุงเท้าแสดงว่าเจ้าตัวเผลอหลับทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำ...และนี่คือสิ่งที่เธอรับไม่ได้

ศินาถสะดุ้งสุดตัวเมื่อมือบางๆฟาดลงมาบนตัวเขา...ชายหนุ่มลืมตามองหน้าบึ้งที่มองมาก่อนก้มลงมองตัวเอง...เขาเผลอหลับไปและที่สำคัญยังไม่ได้อาบนำ้ซึ่งเป็นอาการแพ้ท้องที่แปลกประหลาดมาก...เมียเขาแพ้คนไม่อาบนำ้ ตอนนี้ทุกคนในบ้านเลยต้องสะอาดเป็นพิเศษ ยิ่งสมชายแล้วต้องอาบน้ำใหม่ทุกครั้งที่นายหญิงอยากออกข้างนอก...

"พอแล้ว...จะไปอาบนำ้เดี่ยวนี้...โอเคไหม..."ศินาถจับมือที่ตีเขาไว้ก่อนบอกด้วยเสียงปนหัวเราะแต่ไม่วายมัดร่างบางไว้ด้วยอ้อมแขนแล้วจูบแรงๆที่แก้มขาวนวลก่อนผละออกจากห้องไป......

🍀🍀🍀ดาริกามองดูนมแก้วโตและอาหารหวานคาวที่วางเต็มโต๊ะอย่างเบื่อหน่าย...มันดูเยอะแยะจนเธอไม่อยากกิน

"ฝืนกินหน่อยสิ...ลูกจะได้แข็งแรงไง...."นี่ก็เหมือนกันคำก็ลูกสองคำก็ลูกโดยไม่สนใจเลยว่าสิ่งที่เธอต้องกินเธอชอบหรือเปล่า...อยากกินมันไหม

หวานใจ...มาเฟีย(จบ)Where stories live. Discover now