Stereo High Series 02: Cadence (The Drummer Girl's Beat)

Prologue

The Beat of Broken Drums

I'm just chilling alone in this dim room next to the band room, surrounded by the meaningful beats of drums echoing off the walls. Each drumbeat is like a heartbeat that brings life to my heart, steady and reassuring, making me feel present. This is where I find solace, where I find myself.

But it wasn't always like this. There was a time when the drums were my refuge, my sanctuary, but also my downfall. It was a time when the rhythm of my life was disrupted, when the beat of my heart was shattered.

"Why do you like to play drums so much, Cadence?" Ang boses ni Bram ang nangunguna sa aking isipan. Ang kanyang mga salita ay nagpapaalala sa akin sa nakaraan. Naalala ko pa rin ang mga mapanlinlang na ekspresyon sa kanyang mukha at ang mapanuyang pagniningning sa kanyang mga mata, habang nakasandal siya sa pintuan ng kwarto malapit sa band room.

Kilala ko na si Bram, simula pa noong bata pa kami, hindi na kami maipaghihiwalay, lalo na't pareho kaming mahilig sa musika, kahit magkaiba ang genre na gusto namin. We shared our dreams, our fears, our secrets. And I trusted him with mine.

"Siguro kasi... parang ito ang pinakamalapit na bagay na pwede kong maramdaman yung tibok ng musika. 'Yung feeling na nararamdaman ko mismo ang tibok ng puso ng musika. 'Yung ganung feeling, alam mo 'yun?" Sagot ko, ang boses ko'y mahinahon, halos sagrado, habang tinitingnan ko ang drum set sa harap ko. "Parang nararamdaman ko ang bawat tibok sa aking kaluluwa."

Little did I know, those words would come back to haunt me.

Parang halos tatlong taon, todo na talaga ang binigay ko para maging drummer ng Afternoon Daydream, ang astig na banda dito sa lugar namin. Nagpapractice ako nang walang sawa, inaayos ang aking mga kasanayan, pinuperfect ang aking talent. At sa wakas, nagbunga ang lahat ng aking pagsisikap nang imbitahan nila akong sumali sa banda.

Kaso, tumagal lang ng dalawang linggo ang aking kasiyahan.

Nagsimula ito noong kumalat ang family secret namin. Kumalat ito na parang apoy na sobrang bilis kumalat at nasunog ang buong kagubatan. Pinagtaksilan ako ni Bram—siya lang ang may alam ng sekretong iyon—at dahil sa bugso ng aking damdamin, kinompronta ko siya sa harap ng maraming tao, sa mismong backstage kung saan sana ako magpeperform kasama ang Afternoon Daydream. Nakabukas pala ang microphone ko, kaya narinig ng buong studyante at iba pang tao ang aking sikreto. He had taken something precious from me, something that was mine and mine alone.

"What's your deal, Cadence? Kakaumpisa mo pa lang naman sa bandang, 'to. I'm giving you a chance to walk away from this. As if naman sisikat ka, akala mo naman ganun ka na ka-big deal. You're still a nobody."

And then came other words, cutting through me like a knife, as someone open the curtains on stage, my drumsticks poised to strike. Bram's voice rang out from the crowd, mocking and cruel, as he recounted the secrets I had shared with him in confidence. He tore me down, piece by piece, in front of everyone I knew.

I was crushed, my spirit broken, as I stumbled through the rest of the performance, the beat of the drums now a painful reminder of everything I had lost.

Sa mga sumunod na araw, tila ba parusa pa sa akin ang mabuhay. I was the talk of the town, girls mocked and teased me, and boys harassed me. I couldn't catch a fucking break! Hanggang sa hindi ko na kayang tignan ang sarili ko sa salamin. And to make matters worse, tinanggal ako sa Afternoon Daydream, ang mga pangarap ko'y nawasak nang walang pag-asa sa pagkakabuo.

"Anak, nalipat ako sa ibang lugar para magtrabaho.. at paaralan din yun.  Yung paaralan naman na pag-aaralan mo ay libre lahat, dagdag pa na cleaner ako sa paaralan na yun kaya naman may libreng bahay sila na bigay sa atin . Kailangan mo lang pumasa sa audition nila. Bale wala silang entrance exam pero audition sa kahit anong musical instruments ay pwede mong ipakita sa kanila. Talented ka din sa pagtugtog ng drums, kaya mo makapasok doon," malumanay na sabi ng aking Mommy.