Ben Ada 17 yaşındayım. 19 yaşında bir abim var. Adı Deniz. Annem ile babam yurt dışında yaşadıkları için abimle beraber İstanbulda kalıyoruz. Kafamızı dağıtmak için Antalyaya tatile geldik ve odamıza doğru yürüyorduk. Birazdan kahvaltıya inecektik. Mayolarımızı giyinip yemekhaneye gittik ve yemeklerimizi aldık. Çok iştahım olmadığı için sadece mısır gevreği aldım.
Yemeklerimizi bitirdikten sonra tam kapıdan çıkacaktık ki bir çocuk bana çarptı ve hiçbir şey olmamış gibi yürümeye devam etti çok da uzaklaşmadan arkasından bağırdım. "Arkana baksana lan en azından bir özür dileseydin!" Çocuk duymadı ya da duymazlıktan geldi. Abim yanıma geldi ve "Noluyor Ada?" dedi. Ben de takmadan "Bir şey yok ya bir çocuk bana çarptı." dedim. Abim de omuz silkip konunun üzerinde durmadı. Böylece konuyu kapatmış olduk.
Sahile doğru yürürken voleybol oynayan bir grup gördük ve katılmaya karar verdik. Abimle aynı takımdaydık. Karşı takımın iki kişi eksiği olsa da çok iyi oynadıkları için sorun etmediler. Yarım saat kadar oynadıktan sonra iki kişi geldi. Birisi kız ve diğerı erkekti.
Biraz daha süzdükten sonra yemekhanede bana çarpan çocuk olduğunu anladım. Biraz daha inceledim ve bebeksi yüzü, kalın dudaklarıyla esmer ve çok yakışıklı bir yüze sahip olduğunu farkettim. Sahilde olduğumuz için üstü yarı çıplaktı. Kaslıydı. Etkilenmiştim. Abimin "Biraz daha bakarsan yiyeceksin çocuğu" demesiyle daha adını bile bilmediğim çocuğa bakmaktan vazgeçtim. "Of abi ne saçmalıyorsun?" Dedim. Çocuk ve kardeşi olduğunu düşündüğüm kız oyuna girdiler. Onlar oyuna girdiklerinden beri bir yarım saat daha oynamıştık ama ben çocuğa bakmaktan iyi oynayamamıştım.
Oyun bittiğinde karşı takımdan bir kişinin "Tebrikler, iyi oyundu Rüzgar." dediğini duydum. Sesin geldiği yöne baktığımdaysa adının Ali olduğunu öğrendiğim çocuğun o çocukla el sıkıştıklarını gördüm. Adı Rüzgardı. İsmi çok güzeldi. Ben bunları düşünürken Rüzgar bu tarafa doğru yürüyordu. Elini uzattı ve "İyi oynuyormuşsun, tebrikler." Dedi ve uzattığı ele bakakaldım. Yaklaşık 20 saniye sonra uzattığı elini sıktım ve "Ah, çok teşekkür ederim." Dedim. Anlık gelen cesaretle emin olmak için adını sordum.
"Adımı öğrenmişsindir diye düşünüyorum çünkü maç boyunca gözlerini benden alamadın" deyip göz kırptı. Anlamış mıydı? Yuh. O kadar da belli etmemiştim ki! O sırada abim geldi. Canım abim iyi ki gelmişti. "Ada denize mi girsek ya çok sıcak oldu" dedi. Kurtulmuştum. "Ay çok iyi olur ya" dedim ve Rüzgara bir kez daha bakıp hafifçe gülümsedikten sonra abimin peşınden gittim.
Denize girmiştik. Su çok güzeldi. Abimle derinlere kadar gelmiştik ve deniz gözlüğüyle suya dalıp balıkları izliyorduk. Küçük küçük balıkları izlerken bir anda Caretta Caretta gördük. Ben çok korktum ama abim baya sakindi. E doğru beni yemezdi ya. Kaplumbağa uzaklaşırken abime sıkıldığımı söyledim ve ben şezlonga geçtim.
Yüzüme şapkamı örtüp güneşlenirken bir anda üstüme su sıçradı. Daha doğrusu biri sıçratmıştı. Tam bağıracakken Rüzgar olduğunu farkettim. "Ne işin var burada?" Dedim. "Gelemez miyim?" Dedi. E haklıydı. Bir şey demedim ve şapkamı yüzüme örtüp gözlerimi kapadım. Hala izlendiğimi farkedince kafamı kaldırdım ve tam da tahmın ettiğim gibi Rüzgarın beni izlediğini gördüm. "İzlemeye devam mı edeceksin?" Dedim. "O kadar voleybol oynadık bir ismini öğrenmeyeyim mi?" Dedi. "Abim yanıma geldiğinde ismimi söylemişti" dedim. "Tüh, başka yalanım kalmadı" dedi ve dediği şeyi anlayamadım.
Yüzüne bakmaya devam ettiğimde "Kızım anlamıyor musun tanışalım diyorum" dedi ve her şey o an zank etti. Voleybol oynamıştık, az çok konuşmuştuk ama yine de hala doğru düzgün tanışamamıştık. "Ah, haklısın, doğru düzgün tanışalım o zaman" dedim ve bu sefer ilk elini uzatan ben oldum.
"Ben Ada, bir abim var ve annem ile babam Norveçte oldukları için abimle beraber İstanbulda yaşıyorum. 17 yaşındayım." Dedim ve onu bekledim. Hala ellerimiz temas halindeydi. Bunları sanki biliyormuşçasına kafa salladı ama daha önceden tanışmadığımız için sorun etmedim. Elleri çok güzeldi. Ellerim onun ellerinin arasında ufacık kalıyordu. Tahmini 30 saniye sonra kendini tanıtmaya başladı. "Başlıyorum o zaman. Ben Rüzgar ve bir kız kardeşim var. Adı Rüya. Rüya annem ve babam ile, ben de İstanbulda tek başıma kalıyorum, 18 yaşındayım."
Gözlerimiz buluştu ve bakışmayı sürdürdük. Kalbim küt küt atıyordu. Yakınlaşmıştık. Gözleri dudaklarıma kaydı ve tam o sırada abim geldi.
"Noluyor burada Adacığım?" Sorgulayıcı bir ses takınmıştı. Abiden elimi Rüzgarın elinden çektim ve hemen açıklamaya başladım. "Abi sandığın gibi değil biz..." tam o sırada Rüzgar sözümü kesti ve "Biz Adayla sınıf arkadaşıyız da burada da karşılaşınca sohbet edelim dedik. Elimde de yara vardı adaya gösterirken siz geldiniz" dedi. Abim de başını hafıfçe salladı ve Rüzgara ters ters bakarak "Artık gidelim Ada" dedi.
Hazırlanmaya başladım ve Rüzgarla vedalaştıktan sonra yürümeye başladık. Abim "Voleybol oynarken sınıf arkadaşın olduğunu fark etmedin mi?" Dedi. "Anlamadım?" Dedim ve abim tekrar konuşmaya başladı. "Voleybol oynarken karşı takımdaydı ve seni tanımıyordu." Durumu toparlamam lazımdı. Abim "Neyse boşver" dedi. İyi ki de bu tür konuları çok takmıyordu. Taksaydı ben bitmiştim.
Odalarımıza geçtiğimizde duşumu aldım. Havlumu taktım ve yatağa uzanıp telefona baktım. 20 dakika sonra abim kapıyı tıklattı ve yemek zamanının geldiğini haber verdi. Ben de abimi onaylayıp üstümü giyinmeye başladım. Sahile gittiğimizde Aliler yine voleybol oynuyorlardı. Ama onlara katılmayıp restorana geçtik. Sabah çok bir şey yemediğimden baya acıkmıştım. Tavuklu salata aldım. Abim ise kocaman bir biftek aldı. Yemeklerimizi bitirdikten sonra sahile denizi izlemeye gittik.
Telefonumda Dolu Kadehi Ters Tut'tan Kaçar Gider çalıyordu. Abimin sözüyle şarkı kesildi. "O çocuk sana aşık olmuş" dedi. "Ne!?" Dedim safça. "Sana bakışlarını gördüm Ada. Sanki önceden de tanıyormuş gibiydi, yalanınızı yutmadım tabii ki de." Abimin bu sözleriyle afalladım. Cidden beni seviyor olabilir miydi? Ama daha tanışalı bir gün bile olmamıştı. Acaba bir yerlerde karşılaşmış olabilir miydik?
