ალბათ ის იყო კარგი რომ ზედმეტად თბილი ადამიანი აღმჩნა, მაგრამ ურთიერთობაში რა მოგახსენოთ, ხელის ჩამორთმევის შემდეგ და ლალიკოს და გიას ნახვის შემდეგ , მაგიდას მივუსხედით. ჩემს წინ იჯდა ილია , არა რა სკოლის ბიჭებთან შედარებით ძალიან ლამაზი, მისი ჩამოყრილი კულულები, ფირუზის ფერი თვალები , ხელები რომლებზეც ზედმეტი ვარჯიშისგან ვენები უჩანდა.ახლა რომ ავმდგარიყავი და გავსულიყავი უზრდელობად ცაითვლებოდა, ამიტომ ვიჯექი , და უხასიათოდ ვუსმენდი ლალის და დედჩემის საუბარს, როცა ლალიმ ჩემზე გადმოიტანა მზერა .
-მართა საყვარელო, აბა რას აპირებ სამომავლოდ? რაზე გინდა რომ ჩააბარო?-არაა მართლა არ მოველოდი ამ კითხვას მაგრამ , რა უჭირს გავცემ პასუხს,ვიგრძენი ილიამ მზერა ჩემზე როგორ გადმოიტანა.
-ბიზნესი! ბიზნეს ვუმენობა მინდა. კონკრეტულად კი გავხდე ბიზნეს ვუმენი , კორპუსების და ბინების ნახაზების , შემქმნელი კომპანია.- არა მართლა მკაცრად ვიდექი ჩემს გადაწყვეტილებაზე, არ ვაპირებ ვინმეს ან რამის გამო ეს გადაწყვეტილება შევცვალო, თუ ეს მეთვითონ არ მენდომება და არც არასდროს მომინდება.
-ოუუ, ძალიან კარგია , ესეიგი ბიზნეს ვუმენი გვყავს სახლში და ახლა გავიგეთ.- არა ეს დამოკიდებულება ნამდვილად მომწონდა , მაგრამ ასეთი გადამწვავება რა საჭირო იყო, მაინც ვერ გავიგე. ისე დამცხა რომ გარეთ გასვლა მინდოდა , მხოლოდ.
-გოგო, მე გარეთ გავალ , რაღაც დამცხა , და 10 წუთში შემოვალ.- არა ვიცი რომ ვიტყუები , მაგრამ ასე რატომ არ ვიცი.
რამდენიმე წამის გასული ვიყავი გარეთ საქანელაზე , ვიჯექი თავზე ილია რომ დამადგა.
