2.Bölüm: Başlangıç

5 2 0
                                    


Olaydan sonra tam bir ay geçmişti kendime zar zor gelebilmiştim ailem benim için endişeleniyordu haklılar dı da kızları hiç anlam veremedikleri bir halde yeme içmeden kesilmiş gezme aşkıyla yanan küçük kızları odasından dahi çıkmaz olmuştu.

Yemek için aşağı indim yerime geçip oturdum ama annem daha fazla dayanamicak olmalı ki " mira kızım neyin var artık anlat Güzel kızım senin bu halin bizi çok üzüyor" diyip derin bir nefes aldı. aldığım lokma azımda kalmıştı ne cevap vericektim ben mezuniyet gecesi taciz mi edildim dicektim yapamazdım söyliyemez dim inanmazlardı

" Mira kızım iyimisin Betin benzin attı"

" İi iyim babacığım "

" Mira annecim bak biri"

"Yok anne anlamiyormusun yok sadce arkadaşlarımı bidha göremicem ona üzülüyorum niye bu kadar abarttınız anlamadım ki sizi "

Diyip ayağa kalktım ve sakin bir şekilde odama çıktım kapıyı kapatmam ve yere çöküp ağlamam bir olmuştu" neden bunlar benim başıma geldi ne suçum vardı ben daha çocuğum neden bana dokundu niyee "

" Mira sakin ol seni kaçırmadığına şükret"

"Bilmiyorum Sıdıka tek bildiğim kendimden tiksindiğim aynaya bakamıyorum midem bulanıyor kim bilir yüzüm şuan ne haldedir "

Ayağa kalktım ve elimi yüzümü yıkadım pencereden yine gelmişimi diye bakınmaya başladım orda dildi çok şükür balkona çıkıp sandalyeme oturdum ve kafamı geriye yasladım toparlan mira toparlan eski haline dön bu sen dilsin derken küçük bir çocuk bana doğru bisiy fırlattı sert bı cisim atmıştı

" Ya naptığını sanıyorsun sen ya kafama gelseydi " çocuk arkasına bakmadan kaçıp gitti attığı şeyin ne olduğunu merak edip baktım taşa sarılı bı kağıt parçası "aç mira aç merak ettim " kağıdı alıp içine baktım kocaman harflerle

BENDEN KAÇMIŞ OLABİLİRSİN AMA GELECEĞİN DEN KAÇAMAZSIN KÜÇÜK KIZ BU DAHA BAŞLANGIÇ ...

Neydi bu şimdi geleceğinden kaçamazsın ne demek daha ne gelicekki başıma gözlerimin kapandığını ve bedenimin beni ayakta tutamicağını daha da anlar anlamaz içeri geçip yatağıma yığıldım

Olaydan sonra 3 ay geçmişti lise öğrencisiydim artık sınavım vardı ve o olay yüzünden lise sınavına odaklanamamış tım hatta bı ara soruları kafadan attığımı hatırlıyorum ona rağmen güzel biyer çıkarta bilmiştim elbette hedefim daha yüksekti daha iyi bir okuldu ama kaderimde bu varmış

Okulun önünde durup dışardan incelemeye başladım o sırada koluma biri çarptı" özür dilerim ben şey"

" Özür dileme benim dikkat sizliğim hem sen kıpır damiyordun bile sende mi bu okulda okumaya başladın benim de ilk senem bu arada adım sena peki ya senin adın ne a çok özür dilerim biraz fazlamı konuştum"

Hafif kıkırdayıp elimi uzattım " merhaba bende mira evet ilk senem "
Çok tatlı bı kıza benziyordu ve sıcak kanlıydı bı anda içim ısınmış tı ona

" Demek mira güzel isim neden burda duryorsun hadi gel sınıfımız hangisi onu öğrenelim umarım aynı sınıftayızdır sevdim seni açıkçası"

" Yaw mira bu manyakları nasıl buluyorsun"

" Sıdıka sus çok ayıp"

" İyi be gidiyorum sonra işin düştüğünde Sıdıka nerdesin yardım et diye yalwarma ama " iç sesim bana trip mi atıyor du

bu hayatı ben seçmedim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin