Red And Black / Seungbin

2

Masamın üzerindeki fotoğraflardan birini alıp panoya yapıştırdım . Dünkü iş adamı . Elimdeki kırmızı kalemle üzerine adını ve kaçıncı olduğunu yazıp geri çekildim . Önümdeki panoda neredeyse yer kalmamıştı .

Kollarımı geriye kıvırıp gözlerimi kapattım. Bir şeyler olmalıydı. Kusursuz cinayet hiçbir zaman yoktur. Kusursuz hiçbir şey yoktur. Mutlaka elinde sonunda açık verecekler ve benim bu açığı fark etmem gerekiyor .

Çalan kapı ile gözlerimi tekrar açtım.

" Gir "

Dongmyeong elindeki dosya ile gülümseyerek içeri girdiğinde ben de ona gülümsedim .

Dosyayı masaya bırakıp yavaşça koltuğa oturduğunda bende tam karşısına oturdum .

" Sen niye zahmet ettin ki , birine desen getirirdi. Asansör tadilattaymış o kadarr merdiven çıktın. "

Elini karnının üzerine koyup gülümsedi.

" Sakin ol savcım , daha 6 aylık. Düşünüldüğü kadar zorlamıyor. Zaten yakında izne çıkacağım. Yani beni göremeyeceksin "

" Harin sana yardımcı oluyor değil mi ? Bak eğer şikayetin varsa söyle kulağını çekerim onun "

" Merak etme hyung saolsun kocam bana bakıyor. "

Harin ve Dongmyeong ile üniversiteden tanışıyorduk. 2 yıldır evlilerdi. Üstüne şimdi de Dongmyeong hamileydi. Aptal aşıklar .

" Neyse şey şu son cinayet için çıkan otopsi raporlarının kopyası bunlar. Bu seferki iz boynunun tam arkasında ense kısmında"

Kalemimi elime alarak az önce resmini yapıştırdığım boşluğa not aldım.

" Başka bir bilgi var mı ? "

" Hayır zaten gerisini sen de biliyorsun "

Aklıma takılan şeyle pencereye doğru ilerledim. Hafif esen rüzgar ile sallanan ağaçlardan tek tük yaprak düşüyordu.

" Bayan Choi'yi arayabilir misin ? Gerekirse karakolla birlikte bulsun ama bana bu cinayetlerden önceki ve sonraki bütün uçuş , tren , gemi tüm seferlerde yer alan isimleri getirsin. "

Başını sallayarak ayağa kalktı .

" Daha sonra görüşmek üzere sayın savcım "

Kapı kapandığında kafamı panoya çevirdim. Bu iş gitgide büyüyor ve büyüdükçe daha da kafa karıştırıcı olmaya devam ediyordu.

Masadaki telefonu elime alarak numarayı tuşladım. Fazla çalmadan açılmıştı .

" Buyrun savcım "

" Bana en erkene randevu ayarla . Choi San ile görüşmem gerekiyor "

" Peki savcım "

Telefon kapanınca odadaki sessizlik tüm bedenimi huzursuz ediyordu . Sessizliği severdim ama şu son zamanlarda ne zaman sessiz bir yerde bulunsam beynime tüm düşünceler bu anı bekliyormuş gibi akın ediyordu.

.......................

Elleri kelepçeli bir şekilde camın diğer tarafına oturtturulan adama baktım. Düz bir ifade ile bakıyordu. Onun durumundaki çoğu mahkûm gibi gözleri donuk değildi. Belli belirsiz bir ışıltı hep vardı.