Mag iisang linggo na akong napasok sa hellviore at himala wala pa akong trouble na nagagawa, tahimik pa ang buhay ko sa ngayon, last day ko ngayon dahil weekends na tomorrow makakapag pahinga na naman, mabuti nalang talaga at hindi ako sumali sa advance officer or pagkakaroon ng ranggo katamad nyan kahit walang sense pinapapapunta sa skwelahan..
"Hi im marta one of your classmate if you don't mind can i sit here? wala na kasing bakanting upuan pa." hindi ko ito binalingan ng tingin
" you don't have to ask, thats not mine at all you can sit as long as you want"
"Thank you" nag aalin langan pa itong magpasalamat, sorry for her im rude
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(ganyan ang itchura ng canteen namin)
glass wall sya so makikita mo talaga ang field at view , at apat ang upuan every table so hindi na ako mag eexpect na masosolo ko talaga ang isang table, minsan ako lang mag isa minsan din may tumatabi lalo na't wala na talagang bakante, minsan din naman tumatabi lang talaga sakin dahil gustong makipagkilala, sorry nalang dahil im not into boys, also i already had someone in my mind and in my heart char
"This is so akward can we atleast talk"
napatingin naman ako sa gawi noong umupo sa harapan ko, hindi na goro nya natiis ang pagiging tahimik ng atmosphere , lumalabas lang naman ang pagkabaliw ko kung close ko mga kasama ko pero pag hindi well expect a cold and rude treatment from me
"I know were not close but im not use to a quit atmosphere it feels akward" napataas naman ang kilay ko sa sinaad nito, gago ba to sino namang nagsabi sa kanyang tumabi sakin at mukhang kailangan ko pa siyang atupagin
"Then don't sit here, i am not going to adjust just to make you comfortable, and please stop talking to me as if were kind of friends" i know it sounds rude pero hindi ko naman sya inimbitahan na maupo sa harapan ko, tapos ngayon parang obligado pa akong eentertain sya para lang maging komportable sya
"Your rude" halata sa boses nito ang inis, na hindi naman ako apektado dahil hindi ko naman obligasyon na ayosin ang pakikipag usap sa kanya dahil una palang siya ang lumapit sakin hindi ako
"I'm good with it so stop talking to me" cold na saad ko dito, sana nga lang madala
"That's why no one make friends with you, kung gaano kinaganda ng mukha mo e baliktad sa pag uugali mo" napataas naman ang kilay ko duhh may paki ba ako kung ayaw nila sa ugali ko? I'm not born in this world to please everybody lalo na siya, sino ba siya sa iniisip niya
naramdaman ko ang inis nya the way she said it to me, sya lang ba ang naiinis im also pissed
"The hell you care this is my life so fuck off and mind yourself"
