~12. bölüm ~final~

942 19 5
                                    

(altı yıl sonra)

Osman bey sarayı
Çardak

Hatice: Esma anamgilin yanına gidelimmi
Esma: olur
Nilüfer: ne oldu kızım
Hatice: yanınıza gelmek istedik
(Alaaddingil gelir)
Ahmet: babaa
Aladdin: (kucağına alır) Ahmet'im
Gonca: gününüz nasıl geçti
Aladdin: aynı goncam
Nilüfer: senin Orhan
Orhan: aynı
Murad: ana sana çiçek topladım
Nilüfer: oğluşum
Orhan: babaya öpücük yokmu
(Orhan kucağına alır)
(Fatma'nin doğumu başlar)
Fatma: Aagh
Gonca: ne oldu
Fatma: galiba doğum başladı
Nilüfer: ne etcez
Gonca: odaya çıkaralım hayde
(Odaya getirirler)
Fatma: Aaaa
Nilüfer: o bebeğin kafasımı
(Nilüfer bayılır)
Gonca: abla ben ne etcem
Fatma: Aaaaa
Gonca: yenge hayde
(Çocuk doğar)
Gonca: yenge oğlun oldu
Fatma: oğlum
Gonca: ağabey gelin
Orhan: nilüfer ne oldu
Gonca: bebeğin kafasını görünce bayıldı
Nilüfer: doğdumu
Gonca: doğdu abla kalk
Nilüfer: çok tatlı, ismi ne olacak
Fatma: Süleymaninki ben koydum bunuda Mehmet koysun
Mehmet: Muhammed Ali olsun o vakit
Fatma: Muhammed alim

1 hafta sonra

Osman: halime
Halime: efendim baba
Osman: niye durgunsun
Halime: altı yıl önce bebemi düşürmeseydim nasıl olurdu diye düşünüyorum baba
Osman: kızım düşünme böyle şeyler
Halime: elimde değil ki
Osman: (sarılır)  güzel kızım benim
Nilüfer: murad gel buraya
Murad: banane
Nilüfer: o kılıcı versene oğlum
Murad: vermicem ana
Nilüfer: yakaladım yani vermiyordun
Murad: ana ver şunu
Nilüfer: yaşın küçük daha
Murad: beş yaşındayım ana ben
Nilüfer: daha küçüksün oğlum
Murad: offf tamam
Gonca: ne oldu abla yine
Nilüfer: kılıç almış eline savaşa gidicem diyor
Gonca: sana tahta kılıç yaptıralım mı
Murad: olur teyze
Gonca: hem Ahmet'e hem sana yaptıralım

Osman bey yemek sofrası

(Sulaymen esma'ya bakar)
(Aladdin farkeder)

Aladdin: nereye bakıyon
Süleyman: heç dayı
Aladdin: Esma yanıma gel sen
Süleyman: Dayı ya
Aladdin: Süleyman hayde yemeğeni yiyesin
Bala: Fatma nerde
Nilüfer: babamın sarayında Süleyman bir kaç gün burda kalıcak
Murad: yaşasınn
Hatice: (öksürür)
Orhan: kızım eyi misin
Hatice: (sesi kısılmış tır) efendim Baba
Nilüfer: ateşin varmı, yanıyorsun gel biz üstümüzü çıkaralım
Hatice: ana yürücek dermanım yok
Orhan: kucağıma alırım

Algon oda

Aladdin: goncam üçüncü çocuğa ne dersin
Gonca: yok derim
Aladdin: ard arda büyüseler
Gonca: olmaz aladdin
Aladdin: eyi
Ahmet: ana ben uyumak istemem
Gonca: uyuyamazsan büyüyemezsin
Aladdin: oğlum gardaş istermisin
Ahmet: hayır tabiki de
Gonca: gördün demi
Esma: Eyi geceler
Gonca: eyi geceler kızım

Ornil oda

Orhan: düştü mü ateşi
Nilüfer: düştü de biraz var
Orhan: oğlum hayde yatma vakti
Murad: tamam baba

Sabah olur

Nilüfer: ateşi düşmüş şükürler olsun
Orhan: şükürler olsun

Osman bey bahçe

Aladdin: niye gelmiş himdi
Orhan: ne deyu geldin
Karacalesun: siz misafirlerinizr böyle mi davranıyorsunuz
Orhan: hakedene iyi davranırız
Karacalesun: anlaşma yapmaya geldim ( içeri girmeye çalışır)
Aladdin: (eliyle iter) burda konuşalım, anlaşmanı söyle
Karacalesun: dost olalım yeni şehiri bana verin
Aladdin: başka
Karacalesun: bütün mülkleriniz benim olacak tabi
Aladdin: karacalesun bizde sana mülk verecek göz varmı
Karacalesun: çok kötü olur yalnız
(Gizlice Esma,murad,sulayeman'i kaçırırlar)
Orhan: ne gibi
Karacalesun: akşam öğrenirsiniz
(Karacalesun gider)
Karacalesun: çocukları kaçırdınız demi
Nöker: evet efendim
Murad: bırak bizi itt
Süleyman: boşuna uğraşma bizi bulucaklar
Karacalesun: merak etmeyin onların bilmedikleri bir yere götürüyorum
Esma: boşuna uğraşma babam buraları avucunun içi gibi biliyor
Karacalesun: çok konuştunuz ağızlarını bağlayın

~Algon~  §yarım kalan aşk hikayesi §Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin