TELL ME

1. BÖLÜM

Sorun çıkarmamam gerekiyordu.

Günlerdir kendime bu şekilde uyarı yapıp duruyordum ve işe yaramasını umuyordum. Hayatının her döneminde sorun çıkaran bir evlat olmuştum fakat bu sefer sorun çıkarmamam gerekiyordu çünkü bu benim son şansımdı.

Canımı sıkan bir şey gördüğümde yalnızca bakışlarımı çekmem gerekiyordu. Kimsenin işine karışmamam ve gerekiyorsa kimseyle muhatap olmadan şu lanet okulu bitirmem gerekiyordu.

Yalnızca yarım dönem daha dayanmam ve sonrasında hayalini kurduğum yaşama ulaşmam gerekiyordu. Fransa'da güzel bir üniversite eğitimi alırken aynı zamanda her şeyden ve herkesten uzak rahat bir yaşam sürmem gerekiyordu.

Bunu yapmak için ise liseyi bitirmem gerekiyordu.

Bir önceki okulumdan atıldığımı ve bu okuldan başka herhangi bir okulun beni kabul etmeyeceğini aklımdan çıkarmamam gerekiyordu. Buranın bile beni kabul etmesi olağan bir durum değildi. Elbette babamın parasının bu olayda payı büyüktü. Yine de son sınıf öğrencisinin ikinci döneminde başka bir okula transfer olması tuhaftı.

Yeni okulumun önüne geldiğimde arabayı okulun otoparkına park edip arabadan indim ve kapısını kilitledim. Çok kalabalık bir okul olmaması benim için şu an bir dezavantajdı çünkü dikkat çekecektim. Eğer okul kalabalık olsaydı kalabalıkta kaynar gider ve kimseyle muhatap olmak zorunda kalmazdım. Yine de deneyecektim. Bir görünmez gibi davranmak benim için çok zor değildi.

Anahtarı sırt çantama attıktan sonra üzerimdeki bakışları önemsemeden merdivenleri ağır ağır çıkarak müdürün odasına doğru ilerledim. Kapının önüne geldiğimde derin bir nefes alıp kapıyı tıklattım ve gelen komut ile içeri girdim.

İçeriye girdiğimde müdür masasının tam karşısında ayakta dikilmiş ve rahat bir tavırla elleri ceplerinde olan bir öğrenci gördüm. Uzun boylu, beyaz tenli ve saçları hafif dağılmış bir öğrenci. Bakışları kısa süreli bana değmiş fakat umursamaz bir tavırla tekrar müdüre dönmüştü.

Benim de bakışlarım müdüre döndüğünde çatık kaşlarını düzelterek gülümsedi.

"Sınıfı mı öğrenmek istiyordum." Direkt konuya girdiğimde müdürün yüzündeki gülümseme silinmeden kafasıyla beni onayladı. Benim burada olmamdan çok memnun değildi ve neden gülümsediğini iyi biliyordum. Muhtemelen bana bakınca yeşil yeşil dolarlar görüyordu.

"C grubundasın." Kafamla onu onaylayıp çıkacağım an eliyle durmamı işaret etti. Ben bana bir şey söylemesini beklerken karşısında duran öğrenciye döndü.

"Dönem başlar başlamaz beni çıldırtmaya başladın. Bu dönemi sorunsuz bitirelim. Şimdi arkadaşına sınıfını göster."

Öğrencinin bakışları bana döndüğünde göz devirip sınıftan çıktım. Muhtemelen sorunlu bir öğrenciydi.

Tıpkı senin gibi değil mi HaeWon?

İçimdeki sese göz devirip koridorda yürümeye başladım. Sorunlu bir öğrenciydim ama yalnızca öğrenciydim. Artık değildim. Olmayacaktım. Olmamam gerekiyordu.

Uslu duracağını hiç sanmıyorum.

Ben inanıyordum ve içimdeki sesten nefret ediyordum. Aynı hataları tekrar yapmayacaktım çünkü hatalarımın neye sebep olduğunu görmüştüm.

Müdürün odasındaki çocuk yanımda yürümeye başladığında bakışlarımı ona çevirdim. Dikkatle beni inceliyordu.

"Kimsin?"

Bakışlarımız buluştuğunda sonunda aklındaki soruyu sormuştu fakat bir cevap alamayacaktı.

"Son dönemde neden okul değiştirdin?"