"They love a mess" -Todobakudeku-

En güzel hatam sensin

Selamlar , bu benim ilk Todobakudeku
hikayem hatalarımı mazur görün lütfen.

Başladığınız tarih:

Ship:Todobakudeku

Altı çizili sözcükler kişinin iç sesidir

"Bu tarz yazılar konuşmak içindir."

----------------------------------------------

Saat:02:10

Yer:U.A öğrenci yurdu

Yazar'ın anlatımından;

"Sen bir hatasın , sen bir hatasın , sen bir hatasın."

İzuku babasının ona söylediği sözlerin ağırlığı altında tekrar eziliyordu.Yeniden aynı kabustu bu.İzuku sanki bir kasetin içindeymiş gibi yeniden yeniden ve yeniden aynı lafları duyuyordu.Kulaklarını kapaması nafileydi.Beyninin içine mühürlenmiş kelimeler onu gece geç saatlerde uyandırıyor ve geri uyutmuyordu.

Sabaha kadar yatağında kendine sarılarak ağlıyordu.İlaçlar bu duruma etki etmiyordu.

Babası çoktan onlardan gitmişti ama beraberinde bıraktığı acılar İzuku'ya lanetlenmiş gibiydi.

İnsan uykusuzluktan ölür müydü ki?

Uykuya hafif dalar gibi oldu tekrar.

Phftt..Yine kandın değil mi?Tatlı gelen uykunun senin için nasıl bir zehir olacağını daha bilmiyorsun bile!

Hadi İzuku,

Beraber ölümü tadalım,

Tekrar,tekrar ve tekrar..

Sıçrayarak kalktı.Kulaklarında ki ses hala geçmemişti.

Acı çekiyordu.Bedenini çaresizlik hissi ele geçirmişti.Kafası allak bullak olmuştu.Beyni zonkluyor kafasını toparlayamıyordu.Dahi olarak adlandırılan bu çocuğa neler olmuştu?

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Yer:U.A okulu , 2/A sınıfı
Saat:15:35

Yakut kırmızı gözler yeşil ormana bakıyordu.Gözlerini bir an bile ayırmadan ona odaklıyordu.Neden bu kadar huzursuz hissediyordu?Belki de İzuku'nun hisleri ona geçmişti.

İstemiyordu İzuku'ya her baktığında bu şekilde düşünmek istemiyordu.Ona bir özür borçlu olduğunun farkındaydı.Fakat bu gurur duygusu İzuku'nun özürünü çalıyordu.

Katsuki farkındaydı.İzuku bir süredir farklıydı.Tenefüslerde uyuyor gözleri morarık geziyordu.Katsuki anlamıştı.Yeşilli ondan hiçbir şey saklayamazdı.O aptal kapatıcının varlığını biliyordu.Ara sıra yanlışlıkla yok olan çiller bunu belli ediyordu.İzuku iyi makyaj yapamıyordu.

Keşke Katsuki bunu ortaokulda öğrenmeseydi.

Katsuki yeşillinin kendinden birşeyler saklamasından nefret etmişti.İzuku her zaman Katsuki'ye karşı açık olmalıydı.Onu en iyi bilen Katsuki olmalıydı.

Ona karşı tavırları yumuşamıştı.Antremandan sonra ona su uzatıyor ve soyunma odasından herkes çıkana kadar İzuku'yu saklıyordu.

Bu aralarındaki ufak sırlardan biriydi.İzuku'nun bedeni yaralarla doluydu.Sınıftakilerin sürekli ellerindeki yaralar hakkında konuşması onu çok bunaltıyordu.Bunu bilen Katsuki herkesi oradan kovup arkasına bakmadan çıkıyordu.

İzuku Katsuki'nin bunu neden yaptığını biliyordu.Bu davranışa karşılık Katsuki'ye gülümsüyordu.

Bu Katsuki için bir rutindi.Kendine bunu görev bilmişti.Nedenini bilmiyordu ama yinede yaptıkça ve İzuku'nun ona tebessüm ettiğini görünce içinde bir his oluşuyordu.