Motora bindik
Aras: belime sıkıca tutun biraz hız yapalım
Ben: Aras bak bırak dedigimde bırak korkuyorum
Aras: tamamm korkma
Dedi ve bindik Aras öyle hızla ilerliyordu ki önümü görmüyordum hava zaten karanlıktı gittiğimiz yol zaten bariyerlerle kaplı dar bir yoldu Aras hız yaptı ve yolda makas atmaya başladı cidden acayip hızla devam ediyordu motoru sürmeye korkuyordum ama hoşuma da gidiyodu bir anda gözüm kapandı, ve düşme hissi oluştu sanki bir yerden aşağı düştüm ve bedenim artık hareketsizdi uyanamiyodum
Burdan sonra ki hikayeyi Aras'dan dinleyeceğiz lara'dan değil burdan sonrası aras'in ağzından
Motosikleti hızla sürerken gözüm kapandı, ve uzun süre gözümü açamadım gözümü actigimda yolun iki yanında olan bariyerlere çarpmıştım, Lara yerde hareketsiz şekilde yatıyordu. Öyle hız yapmıştım ki Lara'nin kafasındaki kask parçalanıp metrelerce uzağa fırlamıştı, uyandığımda şok içindeydim hareket edemedim donup kalmıştım. 2-3 dakika geçtikten sonra koşarak Lara'nin yanına gittim diz çöktüm ve Lara'yı sarsmaya başladım
Lara aç gözünü, Lara, Lara, aç gözünü kurban olayım gözlerini aç Lara bu kelimler ağzımdan çıkarken sesime hakim olamıyordum kendime de aklımdan geçen şeyleri yapmış olsaydım şuan hayatta olmazdım en son haykırarak ağlamaya başladım. İçime vicdan azabı dolmuştu Lara'yı sırt üstü çevirdim ve kalbine yaklaştım kulağımı dayadım göğsüne dinledim,dinledim,dinledim. Kalbi atıyordu Lara'nin yüzüne baktım kafasında kocaman bir çizik vardı, kocaman bir yarık gibiydi. İçler acısı hemen ambulansı aradım konum verdim ve haykırarak ağlamaya başladım. Lara'nin yerde uzanan bedenine sarıldım. Lara'yı sarsmaya devam ettim, ve gözünü açtı. Lara Lara iyi misin Lara
Cevap vermiyordu kafasını hayır dercesine sallıyordu yinede yaşıyordu ya bu bana yeterdi ölümden başka herşeye çare vardı, ve uzaktan gözüme çarpan ambulans ışıkları gözüme vuruyordu Lara'yı kucakladım ambulans yanımda durdu Lara'yı kucağımdan alıp, ambulans arabasının içindeki sedyeye yatırdılar, bende Lara'nin sedyesinin yanındaki sandalyeye oturdum
Ambulans görevlisi doktor: beyfendi hastanın neyisiniz
Ben: sevgilisiyim
Ambulans görevlisi doktor :olay nasıl oldu
Ben: motoru hızla kullanirken bariyerlere çarptım
Ambulans görevlisi doktor : hastanın gözleri yarım açık bilinci yerinde olmayabilir durumu kritik
Ben: bunu deme deme lütfen deme
Ağzımdan kelimler dökülürken ağlıyordum
Ambulans görevlisi doktor Lara'yı hafif sarstı ve adını söyledi Lara gözünü açtı ve ona benim kim olduğumu sordu doktor cevabı ise
Lara: tanımıyorum
Dedi yarım yamalak
Lara'ya bakarak ağlamaya devam ettim Lara'nin yüzüne baktım kafasındaki kesik morarmaya başlamıştı
Ambulans görevlisi doktor : hanımefendi vücudunuzda uyuşma veya hissizlik varmı
Lara: bilmiyorum *ağzının içinde konuşuyordu zar zor*
Ambulans görevlisi doktor :ben şimdi kolunuzu sıkıcam eğer birşey hissederseniz söyleyin tamam mı?
Lara: kafasını salladı onayladı
Doktor laranın kolunu sıktı hissetmedi, bacağını sıktı hissetmedi son olarak karın bolgesini sıktı yine hissetmedi
Ambulans görevlisi doktor : cidden durum vahim iç kanama geçiriyor sanırım hasta hızla gidelim hastaneye
Ben: noluyo iç kanama ne *acele ve korkuyla*
Ambulans görevlisi doktor : beyfendi iç kanama bazen dış görünüşden fark edilmez ama hanımefendi de 3 belirti mevcut hissizlik,bilinç kaybı,kesikde morarma
Ben: kesin mi yani kesin mi
Ambulans görevlisi doktor : şuan için bişey söyleyemem hastanede belli olur
Şoför : geldik doktor bey
Ambulans görevlisi doktor : sedyeyi indirelim hadi hadi hızlı
Sedyeye yardim ettim inmesine aklımda daha yarım saat önce yanımda gezdigimiz sevgilim geliyordu. Şimdi onun yüzüne bakıyorum beni tanımıyor bile , napicagimi bilemeden ağlamaya devam ediyordum.
Ambulans görevlisi doktor : beyfendi siz bekleme salonuna geçin biz size bilgilendirmeleri yapicaz
Ben: hayır gelicem geliyorum
Ambulans görevlisi doktor : beyefendi lütfen tatsızlık çıkarmayın bizim için de en iyisi bu
Ben : Allah kahretsin
Dedim ve olduğum yere oturdum kendimi tokatlamaya başladım, kendime.hakim olamiyordum şuan herseyden o kadar pismandim ki Lara olmadan ve bu vicdan azabı ile nasıl yaşarım bilmiyorum, bunları dusunurken doktor geldi
Ben: Lara nasıl
Doktor: beyefendi sizide kontrole alalım ne olur ne olmaz sizinde kafanız kanıyor farkında değilsiniz sanırım
Ben: ne kafam mi kaniyor
Doktor : evet kafanızın tam üstü yuvarlak biçimde kanıyor
Doktor kolumdan tutarak beni götürdü ve kafama bir kaç ilaç sürüp kafamı sardı ve biraz dinlenmemi söyledi, ağlıyordum ağlıyordum. Napicagimi bilmiyordum ölmek istiyordum. Allah belami versin ki hız yaptım Allah'ım.napicam ben bu kızın ailesine ne dicem diğer dünyada nasıl hesap vericem bu azab ile nasıl yasiyacam derken lara'nin doktoru geldi
Doktor; beyefendi siz Lara hanımın sevgilisiniz sanırım..
Ben: evet Lara iyi değilmi
Doktor : söylemesi zor ama Lara hanımı kaybettik..
Ben: Ne Ne Nasıl saka yapiyorsunuz değil mi bu bir şaka Lara yaşıyor dimi
Doktor: beyefendi sakin olun . Bu bir şaka değil Başınız sağolsun
Ben: bu bu kadar kolaymi ya ne diyosunuz
Doktor: sevgiliniz iç kanama geçirmiş o anda konuşması bile bir mucize ama kendisi bu dünyaya tutunamadı
Kendimi yere attım kafamı ellerimin arasına aldım hıçkıra hıçkıra aglamaya başladım cidden ölüm aniymiş
