8 Eylül 2013.....
Tren yolu...
ölüm.
Çok basit değil mi ?, Belki oğlu buluş..Ölmek yani sanki zamansız bir kavram belki kurtuluş
ölüm .
vazgeçmek ,in değil, yitip tükenmek belkide
acizlik, çaresizlik, aldatılmışlık
Ölmek
bedenen kaybedilen değer değildir ölüm havuzu yaşarken bulur seni
sanki ruhuna akıtılan nefes kesen bir zehir gibi
yaşarsın ama yaşarken ölmek için yalvarırsın
işte o zehir
gözlerimden kalbime girmiş sonra
beni elleriyle tutup bedenimi mahkum etmiş gibi
şuan saat Kaş neden buradayım inanın düşünemeyecek kadar çok acı çekiyorum bir çeşit şok gibi
yüreğim sökülüyor sanki
gözlerimden yaşlar hiç durmaksızın akıyor ve
ölüme saniyeler sayıyorum ben tren raylarının ortasında karşımdan gelen
az sonra bitecek bu acı düzenlemelerini yaptı artık serbest bırakacak beni
sonra bir ses ..
halbuki ben bu ölümü seçmiştim yalnız tek başıma...
sanki sağır olmuş gibiyim ellerimle yaklaşmamasını işaret ediyorum
canımı bu denli yakan karşımdaki adama
ben ona tüm ömrümü verirdim ki
senin için öleceğim öyle de ben de zaten şuan belkide
zamanla tüm hatıralar rüzgarla savruluyor sanki
şimdi öleceğim sımsıkı kapattım gözlerimi
ama bir anda tren raylarının yan tarafına düşüyorum
nasıl olduğunu anlayamadan o huzur bulduğum kollar beni itiyor
gerçek bir acıyı hissediyorum işte o ..
rayların arasından sızan kan.
bu duyguyu tarif etmek bulabilmemiz mümkün değil sanki bütün dünya yıkılıyor üzerinizde bütün bıçaklar kalbine saplanıyormuş gibi bir acı
acı değil bu yaşarken ölmek ..
onsuz ...
21 Nisan 2015
..
Kaldırımların üzerinde huzuru arıyorum
karşımda dünya telaşı içinde hapsolmuş insanlara bakıyorum . Hepsinin suratlarında bambaşka bir ifade kimisi telaşlı kimisi çılgınlar gibi yorgun bazıları mutlu, bazıları üzgün ..
Saçlarım rüzgara teslim olmuş batan güneşin kızıllığıyla kendi kızıllığını birleştirmiş adeta dans ediyor .
ellerimle gözümün üzerine düşen saçlarımı yavaşça kulağımın arkasına sıkıştırıyorum sonra gökyüzünde avuçlarıma bir kaş damla düşüyor .
üzerimdeki hırkama iyice sarılıyorum derin bir nefes çekiyorum ve ciğerlerimi bu havayla sarhoş ediyorum birazdan bu banktan kalkıp gideceğim ve yüzüme bir gülümseme onu takacağım şeyi alaya sterdi babamın ona zaman yaktığı keten patates kızartmalarıyla dalga geçeceğim abimin yanına gidip aslında onu çok severken ne kadar uyuz ve gıcık olduğundan bahsedip onu gereksizce sinirlendirecek sonra ağlayacak! şey olmamış gibi tepesine atlayıp kollarıma ona dolayacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIL
General FictionTek vücutta çift kişilik o kor alevde yanan Ateş gece ve gündüz bambaşka sonra bir gün tüm düzen değişir ... etrafına ördüğü duvarları yıkacak biri İçinde yanan Ateşi söndürecek biri .......