Ben Leyal, 14 yaşında kendine göre sıkıntıları olan, kendini tanıyamayan, kafaya çok takan bi kız.
İsmimin anlamı "geceler" demek.Gerçekten geceyle dost gibiyiz her gece ona ağlıyorum, onunla konuşuyorum, şarkılar dinliyorum. Biliyomusunuz o anlıyor beni
•
Dün gece bitti herşey sanmıştım ama sabah aynı bağırışlarla uyandım. Arkam dönüktü ve uyuyor gibi yapıyordum zaten. Hala aynı her zaman olan şey sanıyordum oysa bu farklıydı. Bu sefer olay ciddiye binmişti.Sesler her geçen dakika artıyordu. İçeri girdim ve oturdum dinledim sadece onları, onlara baktım ve kendimi tutamadım. Ağlamak bir işe yaramıyor ama. Sadece gözünden akan bir yaş damlası kim için ne kadar önemli olabilirki?
Babam kapıyı çarpıp çıktı gitti. Gece oldu hala gelmedi ve ben gelmesini bekledim ama dönmedi. Çünkü umrunda değiliz(im). Yine içmişti deli gibi içmiş ve sadece bağırıyordu bize, saçmalıyordu, kafası güzeldi.Uymak istedim uyuyamadım.Kendini affettirmek ister gibiydi ya da ben öyle sanıyordum bizi otele götürdü ama annem ile birbirlerinin yüzlerine dahi bakmıyorlardı ve benim bundan zevk almamı bekliyorlardı. Bende sevinmiştim oysa yine o hiddetle çıktı o da zehir oldu.
Ben çabalıyorum ama o merdivenden çıkarken ayağım kayıyor ve tekrar aynı yerdeyim. Önemli bi sınavım var liseye geçmek için girmem lazım ve bu kafayla sıkı çalışmam gerek.Olurmuş öyle karı-koca aradındaymış falan fişman. O karı-kocanında çocuğu var abim desen umrunda değil neden ben etkileniyorum. Ya çok bişey istemiyorum para pul batsın ben huzur istiyorum, sevilmek istiyorum, ailemle vakit gecirmek, eğlenmek istiyorum. Ama bunlar hayal ürünü gerçekleşmeyecek kadar imkansız ve bu saatten sonra gerçekleşse de bir işe yaramayacak kadar.
