Literary Soldier

Asker Uğurlaması

İyi okumalar.

.
.
.
.

Jungkook

Ve an itibariyle 22 yaşıma basmıştım. Artık annemin asker konusunu açma vakti de gelmişti.

"Jeongguk 22 yaşına girdin artık. Ne zaman askere gideceksin oğlum?"

İşte. Çok beklememe gerek yoktu.

"Beni göndermeye çok meraklısın bakıyorum anne? 2 yıldır aynı şeyleri söylüyorsun."

"Okulun yarıda kalmasın diye çok diretmemiştim ama artık vatan görevini yerine getirmelisi Jungkook. Baban gibi sen de komutan olmalıydın, biliyorsun babanın vasiyetiydi bu."

"Anne ben istediğim mesleği yapacağım ve elbette askere de gideceğim, başvurumu yaptım. Gidiyorum yani rahat ol."

"Neden bana haber vermedin?"

"Sürpriz yaptım işte beğenmedin mi?"

"Aferin iyi yapmışsın."

Ayağa kalkıp elini omzuma koydu ve salondan çıkıp gitti. O gittiğinde televizyon ünitesinin üzerindeki raflarda duran babamın fotoğrafına baktım.

"Yarın gidiyorum baba. Korkmuyor değilim orası gerçekten beni korkutuyor ama vatan sağ olsun değil mi?"

Asker evladı olmak zordu. Babanızın mesleğini devam ettirmeniz istenirdi sizden eğer yapmazsanız bütün akrabalarınız size vatan haini gözüyle bakardı.

İşte ben de asker olmak istemedim. Öğretmen olup bu ülke için yararlı olacak insanlar yetiştirmek istedim.

Edebiyatım diğer derslerime göre çok daha iyi olduğu için edebiyat öğretmenliği okudum. Okulum olduğu için askerliğe başvuramamıştım. Annem zaten 20 yaşımdan beri sürekli okulu dondurup gitmemi söylüyordu. Çok geç kalmamalıymışım, vesaire vesaire işte.

Annem bu zamana kadar hep geçiştirdim. Okulum var dedim fakat şimdi kaçışım yoktu. Her erkek bir yaşa geldikten sonra vatani görevlerini yerine getirmek için askere alınır. Ben de özellikle doğum günümde başvurmuştum. Zaten sonuçlar başvurduğum gibi geldi. 2 Eylül'de görevime başlayacaktım.

Bu sabahte arkadaşlarımla buluşup doğum günümı kutladıktan sonra onlarla bu konuyu konuşmuştum. Zaten başvurumu beraber yapmıştık Yoongi ve Jimin askerliklerini yapmışlardı. Onlar okulu pek takmadıkları için dondurmaya karar vermişlerdi. Hoseok hyung ise ohooo milattan önce bile yapmış olabilirdi.

Sabah beni götürmek için geleceklerdi. Umarım saçma sapan şeyler yapmazlardı.

Koltuktan kalkıp son kez babamın fotoğrafına baktım ve salondan çıkarak odama gittim. Bütün eşyalarım hazır, kapının önünde duruyordu.

Yatağıma oturup bir süre eşyalara baktım ve dalıp gittiğimi fark edio gözlerimi kırpıştırarak önüme döndüm.

"Yarın gidiyorsun Jeon. Yapabilecek misin? Yaparsın, sanırım."

Zaten spor ile uğraştığım için çevik ve atletik bir insandım. O yüzden yapabileceğime inanıyordum.

Biraz uyumaya karar verip yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım.

.
.
.
.

Alarmın sesi rahatsız edici dereceye gelince alarmı kapatarak kalktım ve hazırlandım.

Jimin'in aramasıyla geldiklerini anlayıp eşyalarımı alarak odadan çıktım. Kapıdan çıkarken annemin durdurmasıyla şaşkınca ona baktım elimi tutup avcumu açtı ve elime bir şey verdi.