salvatore, dainslumi

bu akşam bizim gecemiz sevgilim

 ─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──

Hoş geldin seni gördüğüme sevindim 

görüşmeyeli uzun zaman oldu dainsleif 

seni çok özledim canım 

bende seni

benimle gel lumine, seninle bizim ağaca çıkmak ister misin 

"sen ise bana yine gülümsedin ve kabul edercesine kafanı salladın beni elimden tutup bizim ağacımıza doğru beni götürmeye başlamıştın 

çok hızlıydın yetişemiyordum bile 

ama sen bana yine gülümseye devam ediyordun 

sonunda ağaca doğru gelmiştik 

ikimiz beraber ağacın arkasına doğru oturduk 

elini tuttum elin sıcacıktı yüzüne baktığım da yumuşak bir ifaden vardı 

lumine, biliyor musun çok değilmişsin hem de baya 

biliyorum sen de pek yakışıklı olmuşsun 

pff, teşekkür ederim 

ne ara bu kadar yakışıklı oldun sen dainsleif? 

"ben de buna gülerek cevap verdim 

ne yani yakışıklı olmam suç mu?

hah! ne alaka 

lumine peki sen nasıl bu kadar güzel olabildin?

ah bilemiyorum gittikçe belki güzelleşebiliyorumdur 

sen her zaman güzelsin tatlım 

teşekkürler bay dainsleif 

ne bay mı güleyim bari, tatlım ben senin sevgilinim 

hala seni affetmedim

ahh hadi ama 

affetsem mi bilemiyorum

peki.. öpsem nasıl olur? 

hıh? cidden mi?

seni öpmek zorundayım.

"hızlıca dudağına yapışmıştım sende bana karşılık veriyordun 

affettin mi?

boş verdim bile 

seni inatçı kedi, bazen inatçı oluyorsun ama seviyorum seni 

bende seni seviyorum sevgilim