Bazen insan bu dünyaya neden geldim diye sorgular kendi kendine. İşte bende tam o anlardan birindeyim. Kafamda sürekli aynı sorular, aynı düşünceler dönüyor. "Neden bunları yaşamak zorundayım, neden tüm bu olanlar benim başıma geliyor..." diye içim içimi yiyor. Oysaki bu halime şükretmek gerekiyor. Benden çok daha kötü durumda olanlar da var maalesef. İşte insanoğlu çok nankör bir varlık. Bulunduğu duruma şükretmesi,Allah' a teşekkür etmesi gerekirken o her şeyden şikayet ediyor her bir şey için bir kusur buluyor.
Allah nasıl ki bizleri diğer varlıklardan en iyi ayıran özellik olarak akıl verdiyse bizlere de o aklı doğru bir şekilde hem kendi yararımıza hemde çevre ve toplum yararına kullanmak düşer.
Tüm yaşadığımız şeyler aslında bizim imtihanlarımızdır ve bu imtihanlar sayesinde kendi benliğimizi keşfederiz.
Kimisi bu sınavlarda kötü huylar ve davranışlar gösyerip sonucunda ağlıyorsa kişi de sabrı ve hoşgörüsüyle bu sınavı alnının akı ile geçmekte.
Allahta bizleri bu fani dünya savaşımızda alnımızın akıyla çıkmayı nasip etsin. ( Amin)
Not: Yukarıda da belirttiğim gibi öylesine yazılmış bir yazıdır. Sadece artık bir şeyleri içimde tutmaktan yoruldum ve hiç kimseyi tanımadığım bir ortamda azda olsa kendimi biraz rahatlatmak.
Daha önce bir şeyler yazmadım bunun için çok yanlışlarım var ve bu inanın hiç umurumda değil. Zaten amacımda böyle güzel şeyler yazıp çok okunmak değil.
Sadece arada bir öyle farklı farklı yazılar yazmak. Zaten sınava hazırlandığım içinde pek fazla yazamayacağım.
Hepiniz Allah'a emanet olun.
