PROLOGUE

21 1 0
                                    

"Ikaw aking Mahal...pagibig mo ay walanghangan para sa akin" saad nya

"P-pero nakailang ulit na sabi ko sayo prinsipe jungkook na hin-hindi ako nabilang sa taong ito! Lalo nat nahahalata mo akong iba ang ikinikilos at salita" naiiyak na sabi ko

"Hahanapin kita kung sakali man na ikaw ay maglaho na parang bula aking binibini" sagot nyang may konting luha sa kanyang mata

"Inuulit ko aking mahal..ang pagibig moy walang katumbas sapagkat ngayon kolang naramdaman ang ganitong pagibig na galing sayo" sagot nya

"Prinsipe jungkook Hindi moko dapat ginaganito dahil magkaiba ang taon na pinasok ko...mahirap ipalinawag,mahirap i-explain okay" sagot Kong iyak

"Hihintayin kita aking binibini lalo na ay mababaliw ako kapag hindi kita nakita,nahalikan,at nayakap" saad nyang papalapit sa akin upang yakapin ako

"Ang harot mo prinsipe.." Natatawa kong sabi at Akoy niyakap

Narinig kong binulungan ako ni prinsipe jungkook

"En este reino de encanto eterno, mi corazón pertenece solo a ti, mi amada."saad nya kaya nagtaka ako

Minumura naba ako ng prinsipe!?

"Alam kong hindi mo naiintindihan iyon aking mahal kaya akin itong  itatagalog" natatawang nakayakap na sabi nya

"Sa kaharian ng walang hanggang kagandahan, ang aking puso ay para lamang sa iyo, aking minamahal."

Pagkatapos nya sabihin yan ay ako ay kanyang hinalikan...

End of prologue..

Timeless Love (jungkook fanfiction)[done]Where stories live. Discover now