Sabah yine erkenden kalkıp hazırlanmıştım. Bu sefer anneme yakalanmadan çıkmıştım. Kapının önüne çıktığımda Yeonjunu gördüm o da çıkmıştı. Şaşırmamın sebebi Yeonjun bu kadar erken okula gitmezdi. Kafama takmayıp yürümeye başladım o da benimle beraber yürümeye başlamıştı. Hızlı adımlarla yanıma hemen gelmişti
"Ya beni beklesene. Neden hemen yürümeye başlıyorsun, ayıp." Yüzüne bakıp geri önüme dönmüştüm. "Neden bekleyeyim ki seni hem geliyorsun iste" demiştim "Bu kadar soğuk olma bana karşı üzülüyorum" Ciddi olup olmadığını anlamak için ona bakmıştım. Ciddiydi ona soğuk davrandığım için üzülüyordu ''Üzdüğümü bilmiyordum. Dikkt ederim bundan sonra'' önüme geri dönmüştüm tekrar,okula az kalmıştı. İkimizde sessizdik bu sessizliği bozan yine Yeonjun olmuştu.
''Bir şey sorabilir miyim sana?'' demişti ona bakmadan cevap vermiştim ''Evet sorabilirsin'' demiştim.''İlkokuldan beri hep yalnız takılıyorsun bunun sebebi ne? Tabi söylemek zorunda değilsin,seni asla zorlamam'' beni zorlamak istemediğini biliyordum.İkilemde kalmıştım ona söylemelimiydim yoksa söylememeliyim. Zaten okula gelmiştik Yeonjun söylemeyeceğimi anlamıştı ve yanımdan ayrılmıştı büyük ihtimale kantine gitmşti bende sınıfa çıkmıştım. Yine test çıkarıp onu çözmeye başlamıştım, Yeonjun da bir süre sonra gelmişti ellinde iki tostla birini bana uzatmıştı bende sadece onun yüzüne bakıyordum. ''Alsana. Bunu senin için aldım'' birinin beni düşünmesine gerçekten çok sevinmiştim ''Gerek yoktu,teşekür ederim'' tostu elime sıkıştırmıştı ve yanıma oturmuştu.''Gayet gerek vardı. Sabahları bir şey ymiyorsun onu fark ettim ve öğlen de çok az bir şeyler atıştırıyorsun. Akşam yemeğini bilemem tabi ama kesin onda da az yiyorsundur'' dediklerine şaşırmıştım bu kadar iyi gözlemcimiydi ''Senin bu kadar iyi bir gözlemci olduğunu bilmiyordum'' dediğime gülmüştü ''Değilim zaten sadece konu sen olunca bu kadar dikat ediyorum'' şaşkın şaşkın sadece ona bakıyordum. ''Hadi hadi öyle bakma de ye,soğucak yoksa.'' tosta bakmıştım sadece ''üzgünüm ama yiyemem. Başka birine ve ya da sen ye'' demiştim
''Sorun ne? Neden yemiyorsu? Tost mu sevmiyorsun yoksa?'' ellerimi kaldırıp hayır anlamında sallamıştım ''tostu seviyorum ama sabahları bir şey yiyemiyorum daha doğrusu pek yemek yiyemiyorum.'' bunun sebebi de annemdi. Eğer fazla yersem kilo alacağımı ve şişman olacağımı söyledi bu da beni çirki yaparmış. ''Peki bunun sebebi ne yani kendini zorlasan yesen olmaz mı?'' kafamı sallyıp konuşmaya başladım ''Direk lovabaya gider ve kusarım '' demiştim o da kafasını sallamıştı. Geri önüme dönüp test çözmeye devam etmiştim. Keşke yeseydim kesin üzülmüştür hem yedikten sonra tuvalete gidip kusardım aslında bunun için geç degildi. Yeonjunun masasının üstünde duran tostu almıştım ve ısırmıştım Yeonjun da bana dönmüştü ''hey neden yiyorsun?'' lokmamı bitirip konuşmuştum ''yemem için almadın mı?'' ''evet ama midem bulanır dedin''gülümseyip cevap verdim ''sorun yok o kadar aldın yiyicem'' tekrardan tostu yemeye başlamıştım. Her ısırdığım lokmayı zar zor yutuyordum ama bunu belli etmemeye çalışıyordum
Dersin başlamasından 10 dakika falan geçmişti ve benim midem bulanıyordu en son dayanamayıp parmağımı kaldırmıştım ''Evet Soobin?'' Yeonjun da bana bakmıştı '' Hocam lavaboya gidebilir miyim?'' ''Tamam git ama hızlı gel'' kafamı sallayıp kalkmıştım Yeonjun sorar gözlerle bakıyordu bende gülümseyip hemen çıkıp lavaboya gitmiştim. Bir kabin girip yediğim her şeyi çıkarmaya başlamıştım. Kabinden çıkmıştım kafamı kaldırdığımda Yeonjunu görmüştüm. Sinirli görünüyordu ona çok bakmadan lavaboya gidip elimi ve ağzımı yıkamıştım.''Neden kendini zorladın?'' buna mı sinirlenmişti yok ya buna değildir neden buna sinirlensin ki ''zorlamadım kendimi'' ''yalan söylüyorsun,yerken kendini zorladın'' başımı eğmiştim sadece ''bunu yapmana gerek yoktu ve bir daha yapma.Şimdi izin alıp eve gidiyorsun'' kafamı hemen kaldırmıştım ''Hayır olmaz. Hem ben iyim sorun yok sınıfa gidelim hadi'' ''Soobin sorun ne ? Neden eve gitmek istemiyorsun?'' annem var Yeonjun olamaz eve geldim diye bana kızacak odama kapatacak bunları demek istemiştim am diyememiştim '' Bir sebebi yok. Hadi gidelim'' kolundan tutup sürükleme başladım onu sınıfın oraya kadar sonra bırakıp sınıfa girmiştim,direk sırama oturmuştum gün içinde de Yeonjunla konuşmamaya çalışmıştım
Sonunda okul bitmişti. Bugün dershanem yoktu bundan dolayı mutluydum en azından eve gidip biraz dinlenirdim. Düşüncelerimden ayrılmamın sebebi Sejun du. Sınıfta hatta okulda kimse yoktu. ''Naber bebeğim'' diyip yanıma gelmişti '' Ne istiyorsun Sejun?'' ondan uzak durmaya çalışıyordum ama sadece çalışıyordum ''Hadi ama Choi uzaklaşma benden. Senle sadece biraz eğlenelim'' diyip kolunu omzuma atmıştı ben ona bakarken ikimizinde gözleri de bize yaklaşan vücuda dönmüştü ''Kolunu ondan çek Kim Sejun'' Sejun kahkaha atıp konuşmuştu '' Nedenmiş Choi Yeonjun?'' ''Çekmezsen ben bir güzel çekicem'' ben Sejun'dan kurtulmaya başarmşken bu sefer belimden tutup kendine daha çok yakınlaştırmıştı Yeonjun sinirle gözlerle belimde duran elle bakmıştı ve kolumdan tutup kendine çekmişti. Beni arkasına alıp Sejunun yanına yaklaşıp kullağına fısıldamıştı. Çantamıda alıp beni okulun dışına çıkarmıştı,çantamı uzatmıştı bende alıp takmıştım.''Teşekur ederim'' demiştim ''Teşekür etmene gerek yok.'' kafamı sallamıştım sadece ''Sürekle mi seni rahatsız ediyor?'' ''hayır o kadar çok değil ara sıra sadece onunla da başa çıkıyorum sorun yok'' diyip gülümsemiştim ''Okula artık beraber gidip gelelim'' demişti ''Buna gerek yok. Hem ben okula erken gidiyorum'' bana bakıp gülümsemşti,gülüşü gerçekten çok güzeldi. ''Benim için sorun değil erken kalkarım. Hem bende ders çalışmaya başlarım. Eğer biraz daha dersleri salarsam annemlerde beni sallıcak.'' bu dediğine ikimizde gülmüştük. Eve gelene kadar konuşmtuk daha doğrusu o konuşmuştu ben onu dinlemiştim.
Eve vardığımız da ayrılmıştık,ben kapıyı açmadan annem kapıyı açmıştı. Kaşları hafif çatık bir şekild ban bakıyordu kesin bir şeyler soracaktı. ''Üstünü değiştir ve yanıma gel'' diyip oturma odasına gitmişti,bende üstümü değiştirip annemin yanına gitmiştim. Annemin karşısında duran koltuğa oturdum ve annemin konuşmasını bekliyordum o sırada da yine parmaklarımı yolmaya başlamıştım.''Senin o çocukla ne işin var?'' demişti kafam halen eğikti '' Aynı sınıftayız'' demiştm sadece ''Soobin o çoçukla çok fazla takılma hatta hiç takılma. Senin iyiliğin için diyorum oğlum,eğer dikkatin dağılırsa bu derslerine yansar. Bunu ikimizde istemeyiz'' demişti her zamanki gibi konuştuğum,mutlu olduğum kişilerden beni uzak tutmak için ''Evet anne.Şimdi izninle odama çıkıp ders çalışıcam'' diyip kalkmıştım ''Tamam,akşam yemeği olunca seni çağrırım'' '' Gerek yok ben yemicem'' diyip odama çıkmıştım. Kapımı kapatıp odamda ki lavaboya gitmiştim elim kanamıştı yolduğumdan dolayı. Elimi yıkayıp yine masanın başına gidip ders çalışmaya başlamıştım. Ara sıra annem gelip kontrol ediyordu bundan rahatsız olmaya başldığım için kapımı kitlemiştim ilk girmeye çalışmıştı ama ona dikkatmin bozulduğunu söyledğime tamam diyip gitmişti. Saat 12'yi geçmişti masamdan kalkıp yatağıma uzanmıştım bugün yoruldu için kitap okumayacaktım,komidinin üstünde ki telefonumu alıp müzik açmıştım.
Bİr süre sonra şarkı hafif kısılmıştı sonra normal sessine dönmüştü. Telefonu ellime aldığımda whatsapp dan bildirim geldiğini gördüm,bu numara bende kayıtlı değidi. Üstüne tıklayıp meseja bakmıştım
Bilinmeyen Numara
Bu saate yazdığım için üzgünüm
Ben Yeonjun
Opia
Sorun değil.
Kaydetim numaranı.
Choi Yeonjun
Acaba ne diye kaydetti beni?/
Neden bu saate uyanıksın
Opia
Uyku tutmadı,ya sen?
Choi Yeonjun
Beni de uyku tutmadı ama şimdi uyumaya çalışıcam
Sende uyu sabah kalkamazsın yoksa
Opia
Bende yatarım şimdi.
İyi geceler.
Choi Yeonjun
İyi geceler Soobin
Görüldü
...........................................................................
Opia birinin gözüne baktığında mutlu olmana sebebi olan his anlamına gelir
Umarım beğenirsiniz. Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen
