Yaz mevsiminin Temmuz ayında Karacabey'e tatil yapmaya gitmiştik.Günlüğü 10 lira olan bir ev bulmuştuk biliyorum şaşırtıcı ama Bu eve daha önce sadece 10 aile yerleşmiş ve hepsi sözleşmedeki günleri dolmadan evi terk etmişti.Sebebi ise bu evin lanetli oluşuydu. Bu yüzden ucuz olduğunu sanıyorum. Bizde böyle şeylere inanmayan bir aile olduğumuz için hiç tereddüt etmeden eve yerleştik.İlk 2 gün herşey yolundaydı sıkıntımız yoktu.Ancak 3. günün akşamı ben tuvalete gitmek için dışarıya çıktım.Evin bahçesine hiçbir ışık vurmuyordu ancak bahçedeki ceviz ağacının dibindeki çukura vuruyordu.Merakla bahçeye indim. Ceviz ağacından sesler geliyordu.İlk başta bende umursamadım içeri gittim.O gece yattıktan kısa bir süre sonra ilk önce ablamın arkadaşı olan Ayten abla kalkmış sessiz sessiz ağlıyordu ardından ben kalktım ve kulağımda ezan sesleri duyuyordum. Ardından ablam kalktı ve bize "Ne oldu ? Niçin ağlıyorsunuz." Ayten ablam "Kulağımda ezan sesleri duyuyorum delireceğim galiba" dedi. Bir an olsun içim rahatlamışsabah ezanı okuyor sanmıştım ama saat daha 3.30'du. Anlam veremiyordum.Korkuyordum ablam çoktan uykuya dalmıştı biz ise Ayten ablam ile uyumuyor ağlıyorduk.
Uzun süre sonunda sabah ezanının gerçekten okunmasıyla kulağımdaki ezan uğultuları sonlanmıştı.Biraz sonra annem uyanmış bize kahvaltı hazırlamak için mutfağa girmişti.Bizde biraz rahatladıktan sonra uykuya dalmıştık.Annem bizi kaldırmaya geldiğinde gün tamamen aydınlanmış ancak hava çok kapalıydı.Mecburen bütün gün evde oturacaktık.Evden aburcubur almak için dışarıya çıktım dün gece olanlar kafamın içinden çıkmıştı. Eve döndüm artık herşey ilk geldiğimiz günkü gibiydi hiçbir sıkıntımız yoktu. Bu gece sabahlama kararı almıştık saat 5 olduktan sonra herkez yataklarına çekildi ben ise bilgisayardan film izliyordum.Ve bir anda mutfaktan sesler gelmeye başladı çok korktum hemen ablamların yanına gittim onlarda daha uyumamış ve sesleri onlarda duymuşlardı.Ben hemen yukarı kattaki annemlerin odasına çıktım ve annemi uyandırdım. Annem kalktı ve bizim yanımıza geldi başımızdan geçenleri onlara anlattık. Bursa'ya dönünce bizi bir hocaya götürüceğini söyledi ama biz dayanamazdık.Yarın Karacabey'deki bir hocaya götürdü bizi.Hoca o evdeki cinlerin iyi huylu olduğunu söyledi.Evde Kur-an okuyorlarmış bizde ses çıkardığımız için rahatsız olup bizi evden kaçırmak için bize küçük oyunlar oynamışlar.Biz ertesi günü eşyalarımızı toplayıp Bursa'ya döndük.Bursa'da yine bir hocaya gittik ve bize cevşen hazırladı.Çok kötü günlerdi ama o cevşeni taktığımız günden sonra çok rahatladığımı hissettim.
