Biliyorum, biliyorum. Yaptığım şey biraz delice. Ama... Yani bilmiyorum, benden ne bekleyebilir ki insan? Hiçbir zaman uslu, hanım hanımcık bir kız olamadım. Benim huyum da böyle demek, ne yapabilirim?
Hem... O kadar da kötü değil. Size bunu sonra açıklayacağım. Önce başa dönmemiz şart!
Şimdi diyorsunuz, bu kız ne saçmalıyor? Ben saçmalamam bu arada, altını çizmek istedim. Çok düşünen ve çok mantıklı kararlar alabilen bir insanım. Yalnızca bakış açım dünyadan epey farklı. Bana mantıklı gelen insanların mantığına yanaşmıyorsa ben mi mantıksız oluyorum yani? Hiç mantıklı mı bu?
Benim ismim Çağla Geçenay. Soy ismim komik biliyorum, herkes önce bir bunu söyler zaten. İnsanlar ne kadar klasik tepkilere sahip. Çağla'nın soyadı komik, hadi gülüp iki iğrenç espri yapalım. Ha haha, hihihi. Aman pek güzel, pek güzel...
Gülme faslınız bitti sanırım?
Bundan yaklaşık 1 ay önce âşık oldum. Çok fena. Öyle böyle değil. İsmi Kuzey Şensoy. Ne kadar havalı, değil mi? Kendisi abimin en yakın arkadaşı oluyor. Ben onu görmemiştim tabii. Çünkü annem ve babam ayrı, abim annemle yaşıyordu ben babamla. Sonra babam ölünce, ben de anneme taşındım. Annem beni çok sever. Abim de. Sevilmeyecek insan değilim zaten.
Haziranın sonlarına ulaşmıştık. Eve daha yeni geldiğim haftaydı sanırım, yerleşme telaşı falan. Sonra bir gün kapı çaldı. Kimseyi beklemiyordum, başkasının beklemesini de beklemezdim. Evimiz epeyce ıssız. Annem çalışıyor, eve pek gelmez. Abim de sosyal bir insan. Kendisi taş gibidir, etrafında bir sürü insan var. Neyse işte. O gün abim evdeydi ama ne bileyim işte, birinin geleceğini pek düşünmemiştim.
Üzerimde çirkin bir gecelik takımıyla kapıya koştum. Açmamla, aptal gibi kalmam bir oldu. Kuzey kapının önünde duruyordu. Beni görünce kaşlarını çatıp şöyle bir baştan ayağa bedenimi süzdü. Sanırım gördüklerinden hoşlanmamıştı, zira yüzüme bakarken ifadesi epeyce umursamazdı:
-Kutay nerde?
-Ha?
O kadar yakışıklıydı ki ağzım açık kalmıştı. Yanık teni, masmavi gözleri, kahvemsi saçları... ZacEfron karşıma çıkmış gibi sarsılmıştım. O kadar yakışıklıydı ki!
-Sen kimsin?
Yüzünü buruştururken ya tiksinmişti ya da sıkılmıştı, tam çözülecek bir ifade değildi. Net olan benden hiç hoşlanmadığıydı ki daha o an ona âşık olduğumdan, bunu kaldırmak epey güçtü.
-Ben Çağla.
-He... Sen şu kızsın, Kutay'ın kardeşi?
Başımı salladım. Benimle daha fazla konuşmanın anlamsız olduğuna karar vermiş gibi içeri girip üst kata yöneldi. Üst katta abim ve ben kalıyorduk, alt kat ise hem annem hem de misafirler içindi.
Kapıyı ardından kapatırken buradaki nihai hedefimin ve bu şehre gönderiliş amacımın bilincine varmıştım: Kuzey benim olmalıydı, çünkü ona âşık olmak kaderimdi.
***
Gençlik, Yaz ve Tatlı Düşler kitap satan her yerde!
(Elmalı Turta, Krem Şanti, Tiramisu, Sufle ve Kâğıt Helva)
🩷🩷🩷
Instagram: kopru_busra
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
