Birine inanmak, bağlanmak neden bu kadar kolay? Bizi ona bağlayan şey ne.. Yaşadığımız bir kaç hatıramı, bir bakışı, bir gülüşümü... Yoksa hiç birşey yaşamadan öyle uzaktan uzağa kurduğumuz hayallermi? Peki bu kadar kolay bağlanmak güzel bir şeymi? Can yücel ne diyordu bir şiirinde: Bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne. O olmazsa yaşayamam demiyeceksin. Demiyeceksin işte! Yaşarsın çünkü... Evet yaşarız.. O bağlanıp kaldığınız bir bakışına hayran olduğunuz gözleri; gün gelir başka birinin gözlerinde hayat bulur... Gülüşüne hayran kaldığınız kişi, kaç kişinin gülüşlerine sebep oldu kim bilir.. Uzaktan uzağa hayâl kuruyorsunuz ya, Hayâllerinize alacak kadar değerli mi acaba... Çok bağlanmak; hayal kırıklığı, acı ve gözyaşı getirir yanında...
Bağlanacaksan Hakka bağlan. O seni yarı yolda bırakmaz. O anlar, O dinler, O senden Vazgeçmez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimden Dökülenler
Short StoryKapak fotoğrafındaki kişi benim. Çünkü yazdığım herşey kendi düşüncelerim ve yaşadıklarımdan etkilenerek yazdığım hikâyeler. Bu yüzden gerçeği yansıtsın istedim.Umarım okuyan herkes kendi hayatından bir parça bulur ve yol göstermek için ufak bi ışık...
