The Mafia Boss Fiancé

Chapter 1

Origami POV:

Lumalabo ang tanawin habang nagmamaneho kami sa lungsod.

"Don't look so glum, Origami!" Uncle Mario said habang siya ay nagmamaneho. He then let out a soft laugh mula sa driver seat. "Your going to enjoy this dinner party. It should be a nice change of pace. Nagiging busy kana sa trabaho mo."

"I don't mind naman po. Ang buhay opisina ay masaya naman." Wika ni Origami habang nakatitig sa bintana.

"Pero hindi naman dapat puro trabaho ang inaatupag mo, hija. Magpakasaya ka naman!"

"Gaya nga nang sabi nila, uncle. Excitement isn't always a good thing." Sabi ni Origami habang kinukumbinsi ang kaniyang uncle. "My job might be boring, pero at least ligtas naman po at malayo sa gulo."

A sigh leaves her uncle's lips.

"Fine, pero dapat ngayong gabi ay magpakasaya ka para sakin. I will even introduce you to Yuta Alvarez. Ipapakilala niya ngayong gabi ang kaniyang fiancé. Siya ang magiging bagong boss ng Alvarez group. Which makes him one of the most powerful businessmen in the country."

Ah yes, a businessmen. Ibig sabihin ay isa siyang mafia boss. Bumagsak ang balikat ko habang nakatingin ulit sa bintana.

My Uncle has helped me a lot. Noong kailangan ko ng matutuluyan, he opened his home to me without a second thought.

Kaya kahit ano pa ang nararamdaman ko sa kanyang, shadier connections, kasama itong si Yuta Alvarez. I don't want to cause any trouble for him.

Siguro magiging maayos ang gabing ito. Sigurado ako na kahit ang mafia ay may normal na dinner party.

Pagdating namin, pumasok kami sa loob at pumasok sa masikip na kwarto. This is fancier than anywhere I've ever been, kahit na sa mga espesyal na okasyon.

Tumingin-tingin ako sa paligid, natulala sa dami ng mga taong nakasuot nang mga mamahaling mga damit at nagkukuwentuhan sila sa isa't isa.

"Uncl-" Sabi ko habang lumingon sa tiyuhin at nanlamig. Saan siya kaya nagpunta?! Luminga-linga ako sa paligid pero hindi ko na siya makita dahil sa dami nang mga tao.

Great, I got separated from him in a mafia dinner party. Tonight is off to a great start. I made my way through the crowd in the direction I last saw him.

"Excuse me, pardon me-" Hindi ako sanay na naka-heels. Habang nagmamadali ako ay may nahagip ang paa ko. I throw out my arms, and brace for the impact, but it never comes.

Unti-unti kong napagtanto ang isang pares ng malalakas na braso na humawak sa aking baywang. Inangat ko ang ulo ko at tumingala para makita ang isa sa pinakagwapong lalaki na nakita ko.

Mahigpit ang pagkakahawak niya sa akin, at ang paraan ng paghila niya sa akin. This makes heat rush to my face.

"Salamat po!" Sabi ko habang nagpapasalamat sa kanya. He makes a dismissive sound his black eyes cold and his lips curled in an expression of distaste.

"What a kluz, kinasusuklaman ko talaga ang mga babaeng puro ganda at wala namang laman ang utak." Walang emosyon niyang sinabi.

What the hell?! When he caught me and held me so carefully. Akala ko gentlemen siya. But his nothing but a jerk.

I pulled myself free from his steadying arms at tinitigan ko siya nang masama.

"At ayaw ko sa mga lalaking puro itsura lang at walang modo." Sabi ko na halata ang pagkainis ko.

He draws himself up, and the man standing next to him guffaws. "She got you there, Yuta!" Said the cheerful man.

"Pwedi bah, wag kang mangialam!" Wika nang lalaking wala sa modo.

Sandali lang... Yuta? I take a better look at the man glaring at me. Then I draw a sharp breath and step back. Yuta Alvarez. Siya yung... Siya ang mafia boss na naghohosting nang parting ito.

"I supposed I could do worse, at least." Wika niya habang naka ngiti. Anong ibig sabihan niya? Is he talking to me?

The man standing next to him gives me an apologetic smile "Pagpasensyahan nyo na po siya, miss." Sabi ng masayang lalaki tapos siniko niya sa tagiliran si Yuta. "Wag kang magsalita ng ganyan sa isang babae."

"I caught her, didn't I? I could've just let her fall." Wika ni Yuta habang nakatitig sa kaniyang kasama.

"Binabati kita, for crossing the minimum bar to not be a complete jerk. Ngayon tignan natin, if we can get you somewhere on the scale of 'decent human being', eh?"

"Hmph."

Sino naman yung lalaking yun? Siguro importanti talaga siya, kung maaari niyang tratuhin ang isang mafia boss nang kaswal. Mukha siyang mas mahinahon kaysa kay Yuta, but no less tough.

Hindi ko gustong makitang nag-aaway ang dalawa. Sa sandaling iyon, gayunpaman, ang mapagbiro na lalaki ay tila nagnanais na magbigay ng payo kay Yuta.

"Kapag nakakilala ka nang magandang babae wag mo namang agad sinimulang insultuhin siya. Come on, kilalanin mo siya muna, kausapin siya kahit kaunti lang. At least tanungin mo kung okay lang siya."

Yuta clicks his tongue, and his eyes flick towards me. "Okay ka lang ba, babae?"

Halatang napipilitan lang siyang tanungin ako. "I'm fine, thank you nalang ang sungit mo."

"Ikaw na nga yung tinulungan ikaw pa tong galit. Mga babae nga naman."

"I just tripped, that's all."

"A person could get killed that way."

"At sigurado naman ako na hindi iyon mangyayari."

"Bahala ka, basta mamaya magugulat ka nalang."

The deep, firm tone sends a chill down my spine.

"Oh, boy... Hindi ko inikalang ito ang mangyayari nung sinabi mong guto mo siyang maka-usap." Sabi nang lalaking kasama ni Yuta.

"Manahimik ka nga, I never asked for this conversation to begin in the first place." Ang sungit talaga nang lalaking toh.

"Neither did I!"

"Then we've finally come to an agreement- I think we can end it there."
Tumalikod siya, at sinundan ko siya ng tingin sa kabila ng lahat ng pagsisikap kong itago ang aking emosyon. What a jerk.

"Let me apologize on his behalf." He holds out his hand "Some of us know how to be gentlemen, just so you know. I'm Jin, by the way." The man flashes a confident crooked smile that's hard to pull my eyes away from him.

"Oh, um... Ako nga pala si Origami." Hinawakan ko ang kamay niya, pero imbes na makipagkamay tulad ng inaasahan ko. Inangat niya ang kamay ko papunta sa labi niya at hinalikan ito.

"Ikinagagalak kitang makilala, Origami. Your quite a sight to behold." Ramdam ko ang pag-init ng mukha ko. "Salamat, hindi ako araw-araw nagsusuot ng ganito, kaya natutuwa akong marinig iyon!"

"I'm sure your still beautiful, when you're not caked up." Naka ngiti niyang sabi. "Kaya't ano ang ginagawa ng isang magandang babae na tulad mo na gumagala-gala dito na mukhang naliligaw, bukod sa pagkatisod?

He leans closer to me and whispers in my ears. "Next time, when you trip. Make sure you fall into my arms instead. I promise it'll be a much better experince." My heart skips a beat.

Is he being serious? I'm not sure to say about that. "Pero hindi naman talaga masungit si Yuta kapag nakilala mo talaga siya nang lubusan."

"Talaga?" I actually find that hard to believe, but I should probably shut up.

"Trust me, hindi ka magsisisi."

Sandali... Bakit niya sinabi yun? Dapat bang mag-ingat ako kay Yuta? Hindi ko to gusto.