Tutsaklık bxb

1. Bölüm

Şimdi benim takipçiler ve diğer kitabı okuyanlar kesinlikle bana kızacak. "Melody abla daha diğer kitaba anca üç bölüm atmışsın yeni kitaba mı geçtin!? " diye.

Evet yeni bir kitap. İkisine aynı anda atmaya çalışacağım ve elimden geldiğince bölüm atacağım.

İyi okumalar.

____

Çok heyecanlıydım. Bugün yeni okulundaki ilk günümdü.

𝘜𝘮𝘢𝘳ı𝘮 𝘣𝘪𝘳 𝘴𝘰𝘳𝘶𝘯 𝘤̧ı𝘬𝘮𝘢𝘻𝘥ı.

Derin bir nefes aldım. Şuan müdürün odasındaydım. Birazdan sınıfa gidecektim.

__

Konuşma bittikten sonra sınıfa gitmek için ayağa kalktım. Tam kapıyı açtığımda müdür Zülküf'ün bana seslendiğini duydum. "Batuhan..."

"Efendim hocam."

"Yüzündeki yaralar ve bandajlar..." durdu, devamını getiremedi.

Ürperdiğimi hissettim. Elim benden bağımsız olarak yüzümdeki bandajlara gitti. Yutkundum.

"U-ufak bir kaza sadece. Önemli birşey değil."

Yavaşça başını salladı. "Bir sorun olursa benimle konuşabilirsin. Herhangi bir sorun."

Burukça gülümsedim. Sonra müdürün odasından çıktım.

𝘉𝘶 𝘰𝘯𝘶𝘯𝘭𝘢 𝘬𝘰𝘯𝘶𝘴̧𝘢𝘮𝘢𝘺𝘢𝘤𝘢𝘨̆ı𝘮 𝘬𝘢𝘥𝘢𝘳 𝘣𝘶̈𝘺𝘶̈𝘬 𝘣𝘪𝘳 𝘴𝘰𝘳𝘶𝘯𝘥𝘶.

Sakinleşmek için biraz bekledim. Sonra, ne ara geldiğimi bilmediğim, sınıfa girdim.

Ve girer girmez her yerim ıslandı.

Ben daha ne olduğunu anlayamadan sınıftan kahkaha sesleri gelmeye başladı. Sonra bir flash sesi duydum.

Başıma kaldırıp etrafa bakınca herkesin bana güldüğünü gördüm. Gülenlerin önünde dört kişi vardı. Biri telefonla fotoprafımı, ya da videomu, çekiyordu, diğeri fotoğraf çekenin yanında, hem gülüyor hem de telefondan fotoğrafıma bakıyordu, diğer ikisi de bana bakıp gülüyordu. Biri diğerlerinden biraz daha öndeydi. Sanırım liderleriydi.

Ve hepsi bana yaptıkları bu şakaya gülüyorlardı.

Birkaç adım geriledim. Sonra hızla sınıftan çıkıp lavaboya gittim. Kabinlerden birine girdim ve yere oturdum. Yüzümü ellerimle kapattım ve her zaman yaptığım gibi ağlamamı bastırmaya, daha doğrusu hiçkimse duymasın diye sessiz olmaya, çalıştım.

𝘝𝘦 𝘩𝘦𝘳 𝘻𝘢𝘮𝘢𝘯𝘬𝘪 𝘨𝘪𝘣𝘪 𝘣𝘦𝘯𝘪 𝘥𝘶𝘺𝘢𝘯 𝘺𝘢 𝘥𝘢 𝘶𝘮𝘶𝘳𝘴𝘢𝘺𝘢𝘯 𝘰𝘭𝘮𝘢𝘥ı.

____

İlk bölüm için biraz aşırı mı olmuş?