Music Band

chapter 1

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Bil istedim duy istedim
Tek yapamadım
Şimdi seni seninle bıraksam
Beni benimle bırakma
Yalnız başıma ben ölürüm yapamam
Bir kaç şey var aklımda
Anlatsamda aklın almaz
Sen bi gülmesen
Ben ölürüm yapamam-

"Beyler ve Bayanlar, solistimizi bulduk. "
diye girdi Furkan.

Evet müzik grubu kuruyorduk. Şu an da Skapova'nın son çıkardığı 'Yalnız Başıma' şarkısını çalıyorduk ta ki Furki garaja girip şarkıyı kesene kadar.

"Kesme artık şu şarkıları abicim ya." dedi bıkmış bir şekilde Tuna. Tuna bizim grubun bas gitaristiydi. 19 yaşında hepimizin abisi sayılırdı. Siyah saçları ve yeşil gözleriyle fazla çekici biriydi. Zaten genellikle grubumuz ona sözde aşık olan kızlar tarafından dinleniyordu.

"Abicim ne kesme ya, solist buldum diyorum size solist. Ayrıca şarkı da yazıyor inanılmaz iyi, tebrik istiyorum." dedi heyecanla Furki. Furkan bizim grubun bateristiydi. 18 yaşında benimle aynı yaştaydı onunla ikiz gibi büyümüştük. Sarı saçları ve kahverengi gözleriyle harika bir cazibesi vardı fakat bunu her gün değiştirdiği flörtler ve sevgililerden dolayı grubun yararına kullanamıyordu zaten bunu da istemiyorduk. Fazla çocuksu ve grubun neşesiydi. Solist bulması da benim adıma çok iyi olmuştu. Hem gitar çalıp hem şarkı söylemek bana zor geliyordu. Arka solist olsam daha iyi olurdu.

Heyecanla gitarımı kenara bırakıp konuştum "Ee nerde solist? Kim, biz tanıyor muyuz?"

"Sakin ol Başak, açıklayacağım şimdi."
deyip garaj kapısının yanındaki koltuğa oturdu daha doğrusu yayıldı.

"2 ay önce taşınmış buraya. Başak'ın evinin arkasındaki ev. Hani hep merak ediyorduk ya kim var niye göremiyoruz falan diye işte çocuk bizim yandaki barda solistmiş eve nerdeyse hiç gitmiyormuş tabi gittiği zaman bizde bizim barda çalıyor oluyoruz bu yüzden hiç göremiyoruz. Her neyse çocukla konuştum kabul etmedi ama etmeli çok iyi şarkı söylüyor bizim aradığımız solist o. Direkt konuştuktan sonra buraya geldim."
Tuna'ya döndü "Tuna senin ikna edemediğin kimse yok. Tüm iş sende abi git getir o çocuğu buraya." dedi.

"Abicim biz o çocuğu tanımıyoruz daha nasıl hemen gidip alıp geliyim. Ayrıca yan barda çalışıyormuş çocuk. Demekki paraya ihtiyacı var bizim gruba gelirse ne bok yapcaz para da vermiyoruz kimseye." dedi Tuna.

"Tanıyacağız abi işte dur bi'." dedi Furki

"Nasıl tanışacağız abi yan bara mı gideceğiz. Bizde çalıyoruz ya hani barda ne zaman gideceğiz? Az mantıklı düşün Furkan. Bok gibi düşünüyorsun." dedi Tuna.

Yine saçmalıyorlardı. Gereksiz polemik çıkmak üzereydi.

"Sen bok gibi düşünüyorsun abicim. Biz hergün barda mı çalıyoruz? hayır. Mesela bugün boş günümüz akşam gider bakarız bara. Bi' zahmet akşam işiniz varsa iptal edip gideriz beraber."
dedi Furkan.

Hoop uzuyordu. Tuna evet dese biterdi polemik ama Tuna işte. Tanımadığı güvenmediği kimseyle muhattap bile olmuyordu. Oysaki tanışsa herşey bitecek. Akşam gitme fikri mantıklıydı bir yandan. Tuna'nın ikna olması demek grubun artık tamamlanması demekti.

"Furkan tanımıyoruz çocuğu gitmem ben hiçbir yere falan. Akşam işim var benim. Olmasa bile yine gitmem. Başka birini bul kardeşim." dedi Tuna.

Tuna'nın işi... Her zaman yaptığı gibi Mira ile ilk karşılaştıkları yere gidecekti. Hiç bıkmadan pes etmeden gidiyordu. Onun için çok üzülüyordum. Kendisini aldatan birini asla unutamamak eminim çok kötü birşeydi. Mira, Tuna'yı aldatmıştı 1 yıl önce. Tam 1 yıldır Tuna da onunla ilk karşılaştıkları yere gidiyordu. Furkan da nefret ediyordu bu durumdan. Asla Tuna'yı onu düşünmekten vazgeçiremiyorduk.