The Rain Of Fate

CHAPTER 01

I got a call from the hospital and the doctor said.

Hello is this Mariana Kali F. Medina? Yes po, bakit po?

Kaano ano niyo po ba si Jade D. Medina? I'm her child.

I'm sorry to inform you but your mom is dead on arrival, yung sinasakyan niyang taxie nawalan ng preno at nabunggo sa truck.
H-huh..? Dead on arrival..?

She's here in Ruazulano Hospital.
I'm coming wait for me.

"Kin..." Sambit ko habang ginigising siya. Anong nangyari? Bakit umiiyak ka? Kin.. samahan mo ko sa hospital.
Anong gagawin natin jan may sakit kaba?, No. My mom.. n-na aksidente siya..

I don't know what to say to kali dahil simula nung bata kami hindi ako marunong mag comfort and i know na hindi gagana yung comfort ngayon.

Halika kana alis na tayo sambit ko.
Inalalayan ko si kali dahil sobrang maga ng mata niya kaka iyak, naaawa narin ako sakaniya dahil sa buong pagsasama namin ngayon ko lang siya nakitang umiyak. Nang makarating na kami sa Ruazulano Hospital may lumapit na doktor kay kali at sinabing,

Are you Ms. Mariana Kali F. Medina?
Yes po siya po, ako na ang sumagot dahil hindi siya makapagsalita kakaiyak.

Come with me. The doctor said.

Nang makarating na kami nakita namin na sinunog na ako katawan ni tita at napaupo si kali sa sahig at umiyak ng umiyak.

Mommy.. akala ko ba di mo ko iiwan? Akala ko ba mag i-istay ka sakin hanggang sa tumanda ako? Mommy.. I don't know what to do without you.. sambit ko habang humahagulgol.

Pinatahan ako ni kin ngunit hindi ko talaga kaya.. ng makita kong sinusunog na ang katawan ni mommy.. inalala mo ang sinabi ni mommy saakin na kapag namatay siya ay itapon ko ang kaniyang abo sa dagat. Umiyak ako ng umiyak at ibinigay na saakin ang abo ni mommy.. Kin.. umalis na tayo dito.

Umalis na kami ng hospital at habang naglalakad kami nakita ko si kali yakap yakap ang abo ni tita. Umiiyak na ako kasi hindi ko kayang makita siyang nasasaktan. Nakarating na kami sa apartment at sinabi ni kali na..

"Kin.. mag book tayo ng flight bukas."

Para saan..? "Pupunta tayo nang batangas. Bakit naman biglaan? Tanong ni kin saakin.

My mom said if ever she died she want me to threw her ash in Fortune Island which is located in Batangas.

Sige sige, ako na muna maglilinis ng apartment mag pahinga ka na muna jan kali. Tumungo siya at nagsimula na akong mag linis, kitang kita ko saata ni kali ang hinagpis ng isang anak na nawalan ng ina. Nang matapos na ako maglinis nagimpake narin ako ng gamit namin ni kali, sa iisang bagahe ko na lang nilagay ang damit namin dahil onti lang din naman ang dadalhin namin.

Tinabihan ko na siya at matutulog narin ako dahil alas dose narin.

Ginising ako ni kali at sinabing
"Arkyn Felizarta!!!" Gising na aalis na tayo. Gago? Napamura ako dahil sabi niya ngayong umaga palang daw siya mag bo-book ng flight bakit ngayon bihis na bihis na siya?. Nakalimutan kong sabihin sayo nakapag book na sila grandma kahapon, nakatulog kasi ako. Nakakagulat ka naman kali wala pa akong toothbrush oh? Mamaya kana mag toothbrush ma l-late na tayo sa flight. Sambit ko kay kin.

Pagkatapos ng isang oras nakarating na kami sa airport, muntik na kaming ma huli sa eroplano dahil rush hour narin kami nakasakay.

Sumakay na kami ng airplane sa cebu pacific at saglit lang naman daw ang biyahe kaya kumain muna kami ng noodles. Ilang oras ang makalipas naka landing na daw kami sa Batangas. Ginising ko na si kin at tumayo na, kinuha na namin yung bagahe at nakita kong nakaabang sila mommy lola at lolo dad nang umiiyak. Hindi na ako naluluha kasi ayaw ni mommy na iyak ako ng iyak. Pinuntahan ko na sila lolo dad at dumeretso sa house nila, si kin naman nakahiga muna sa room ko kasi pinapaayos ko yung mga damit namin dahil mag i-stay kami dito ng 2weeks. Nagulat naman siya at sinabing ang onti lang daw ng dinala niyang damit, sinabi ko na "meron jan sa cabinet." Nagpahangin muna kami ni kin ng matapos na siya sa pag liligpit at kinagabihan kumain na kami at mag papasama sana ako kay kin na pumunta sa fortune island pero hindi ko na sinabi sakaniya kasi gusto ko munang mapag isa ngayon.

"Kali matutulog na ako, magpapasama ka pa ba?"
Hindi okay na ako na lang, malapit lang naman eh matulog kana jan.

Pagkatapos ng paglalakad ng 30minutes nakarating narin ako sa fortune island. Naalala ko ang mga nakaraan na mag kasama kami ni mommy dito.. umupo muna ako at tumingin sa buwan.
"Mommy.. andito na ako, gagawin ko yung gusto mo mommy. Tutuparin ko lahat lahat ng gusto mo para saakin, una ay ang maging isang sikat na painter. Gagawin ko iyon para sayo mommy :( sana kung nasaan ka man ngayon masaya ka mom i love you always and forever. Pagkatapos kong sabihin iyon ay inihulog ko na ang abo ni mommy sa dagat.

Mommy sabi ko hindi ako iiyak pero hindi ko kayang pigilan.. humagulgol ako sa iyak at gusto narin mag pakamatay. Mom.., tatalon na sana ako ng umulan at may humawak sa braso ko.

"Ano ba!? Wag ka ngang mangialam!"
Sambit ko dahil alam kong si kin yon, ngunit nang magsalita siya lalaki ang boses niya.

"Anong ginagawa mo? Bakit ka may balak mag pakamatay?" I looked at him and said ano bang pakealam mo?

Hinatak niya ako at sinabing

"Don't tell me mag papakamatay ka because of you're mother? Alam mo bang hindi matutuwa magulang mo kapag nalaman nilang gusto mong mamatay? Diba hindi!?

I cried and said.. I'm.. im.. sorry.. I don't know what to do.

Shh.. don't cry. It's okay na hindi mo alam yung gagawin mo, pero hindi porket na nasasaktan ka ay idadaan mo yon sa pagpapakamatay.

He opend his umbrella at pinayungan niya ako. Hinawakan niya yung kamay ko at sinabing.

"Halika na umuulan baka mag kasakit ka pa, ihahatid na kita sa bahay niyo. Tignan mo sarili mo basang basa kana." Itinapal niya sa balikat ko yung suot suot niyang jacket at umalis na kami. Nang mahatid niya na ako sa bahay ibinigay niya yung bimpo niya saakin.

"Here take my handkerchief, I'll give this to you."

Pero.. pag aalin langan kong sabi.

But he just smiled and he left.