Hayır. Bu hikayenin genişletilmişti.2.bölüm bu kısım özettiydi. şimdi baştan başlama zamanı sene 2.2.1999 bu gün bir bebek dünyaya geldi. Herkesin çok şanslı bir bebek dediği. Ama gerçekten de her konuda şanslımıydı? Bu bebeğin adı Ayşegül idi doğumundan 1 yıl önce ölen babannesinin adı. Tek çocuktu abisi ablası ölmüştü. Annesi ve babası üstüne titriyordu. Bu bebek yılını doldurmadan bir beyin ameliyatı geçirdi. Böylece ailesi gözlerinden bile sakındı. Babası her istediğini aldı. Ailenin tek kızıydı kuzenleri bile kıskandı. Yakındaki kuzenlerinin kardeşi gibi gördü. Dedesi o doğmadan ölmüştü. Diğer dededi 5 yaşındayken ölmüştü.Her şeye rağmen kocaman bir ailesi vardı onu çok seven.Dedesinin ölmünden sonra hali kalmamıştı. Çabuk yoruluyordu bir hastalığı daha çıktı bu küçük kızın kansızlık. Bunun için Konya'ya,Ankara'ya gidiyorlardı, yolda yürürken yoruluyordu fedakar babası omzuna alıp taşıyordu.6 ayda bir konya hastahanesine gidiyorlardı. İlk tanıştığı il konya ilk görüp keşfettiği yer hastahane olmuştu.Yolunu bile ezberledi. Yaklaştıkları an ağlamaya başlıyordu. Gitmemek istiyordu,canının yanacağını anlıyor hissediyordu ama sağlığı için mecburdu, ailesi bu durumda çok üzülüyordu ama yapılcak birşey yoktu.Hastahane sonrası tahliler için birgün orada yatıyorlardı.Akrabalarında utana sıkıla, bazen arabada bile yattılar mecburen.İşleri bitince çıkışta ise moral olsun diye marketleri geziyorlardı ama asıl amaç hastahane...
Bunuda yenmişti iyleşiyordu artık.Bütün zorluklara rağmen hayata tutundu.Ailesi hep yanında oldu hep moral verdi. Belli etmeden üzülüyorlardı ama bununda üstesinden geldiler. Bu kız adı gibi gülüyor du ama dışarda, tek başına iken hep düşünüyordu yaşadığı hayatı bunuda söyleyecek ne kardeşi vardı nede kendi yaşıtında kuzeni bunları kaleme almayı düşündü ve bu hikayeyi yazmaya başladı. Sizde gelin bu kızın hikayesine ortak olun
