:

35 2 0
                                    

Ah evet ben ve serseriliğim edepli birine tanık oldu. Can sıkıcı hayat hikayesi ve bunu gözünde büyütecek kadar ciddi anlatması tüm heyecanımı bitirdi. Böyle bir durumda kalmak zordur ve tek yapmanız gereken orta parmağınızı havaya kaldırıp siktir olup gitmesini beklemek olmalı..

Henüz 17 yaşında sevmediği, tanımadığı ama hayatında bir anı bırakan insanın mezarına gömülürken göz yaşı dahil dökememek kadar açıklanamayan bir durum var.

Bu bedenin ve ruhun ihtiyacı olan şeyleri başka bir beden ve ruhtan alamamak seni ne kadar kincil birine dönüştürebileceğinin farkında mısın?
Oh.. hayır. Değilsin, yaşamadın ve bilmiyorsun..

Hissetmek mi? Hayır. Lütfen bana nasihat ve tavsiyelerle gelme!? Bir şey içmeden, soğuk, sıcak demeden bedenimin ne kadar titrediğini göremiyormusun ?

Korkuyor gibi... Korktuğunu biliyorum ama hissedemiyorum. Acı çekiyorum..! İnsanlar bir şey söylüyor ve ben söylediği şeyleri değil de duymak istediğim şeyleri duyuyor gibiyim..
çok ses var ve cümleleri toparlamaya çalışırken 24 saatimi hatta, kısmen 2 ayımı alıyor anlamak.

Hava karardı ve dostlarımla toplantı saatim yaklaşıyor.

"02:05"

(Köpekler uluyor..)
Şu sersem köpeklerin uluması dışında ses duyamıyorum, toplantının başlaması için çok sessiz olmalıyız.

Arkadaşlar lütfen biraz daha sessiz.

Sessiz...

Ah, evet. İşte bu tam kıvamında bir sessizlik.

- neden karanlığın tadını çıkarmak yerine arabanın önüne atlayıp kurtulmuyorsun?

+ Ölme olasılığım düşüktür ve korkuyorum daha acısız bir yöntem olmalı.

- buraya yaklaşan arabayı görüyor musun ?

+ O bir araba değil.. o bir insan ve elinde fener var.

Heeey..!? Gecenin bu saatinde mezarlıkta ne yaptığını sanıyorsun, annen baban seni merak etmiyor mu ?

(Sopa sesi)

Ah... Neredeyim ben ? Her yer bulanık...

...

İyi değilim, beni sıkıyor beyaz bir eşofman takımı ve kolları bir birine yapışık ellerimi haraket ettiremiyorum.. bu şey çok dar..
Bedenime uygun değil lütfen bunu çıkartın üstümden..!

Başım neden sargılı ve neden bir hastanedeyim ?

- Hey uyanmışsın ufaklık.. başına sağlam bir darbe almışsın sanırım birilerini korkuttuğun için.. gece vaktinde  mezarlıkta ne işin olabilirdi?

Ben ve birilerini korkutmak mı? Lanet olsun sadece tuvaletimi yapıyordum...

- Bir çukur kazmışsın ve içine yatmışsın  aklın yerinde mi?

Evet ben akıllı biriyim.

- Güzel, derdini anlatabileceğin bir yere gidiyoruz yeni arkadaşların ile vaktini iyi geçirmeni diliyorum.

Ah, evet... Teşekkürler doktor bey...
Bu kadar beyinsiz olmanın bir iksiri ya da aşısı olmalı kendimi ödüllendirmek istiyorum.. aslında... Evet.... Sanırım aradığım yer ve ait olduğum yer burasıydı. Dışarıdaki aptal insanlardan kurtulmayı başarmış bir topluluk görüyorum.. ahh dostlarım gelin ve bana sarılın... Sizi artık bir daha hiç kaybetmeyeceğim.

Biz, hepimiz birer dâhiyiz.
Çekiliriz köşelerimize tarifsizce güleriz, ölmek ve öldürmek için süsleniriz, aramızda küslük olmaz ellerimiz de papatyalar varken...
Birbirimize sahip çıkarız başka bedenlere aitken...
Göz yaşlarımız şarap tadındadır ve ağlamak bizim için kadeh kaldırmak gibi, kahkahalarımız ise kaos'un habercisidir...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 12 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AnormalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin