Гоо үзэсгэлэнгийн золиос

3

Сэюн чичрэн сууна.
Юнги-хаааа би үнэхээр ёайхан сэтгэлтэй юм энэ удаа л өнгрөөе та дөнгөж сэрсэн учраас гэхдээ дараагийн удаа бол би жинхнээсээ бие бариж чадахгүй шүү биеэ сайн бэлдээрэй за
Гээд өрөөг орхин гарав. Сэюн хаалгаа нээх гэж очтол гаднаасаа түгжээтэй байлаа үүнээс харахад Юнги тийм ч тэнэг биш бололтой мөн түүнийг явуулахыг хүсэхгүй байгаа нь энэнээс харагдана.
Сэюн-үгүй би айгаад байна яагаад надад ийм зүйл болно гэж итгэж яадахгүй нь...гуйя бурхан минь миний буруу би анхнаасаа л төрөх ёсгүй байсан юм яг л ээжийн хэлсэн шиг
Хэмээн өрөөний буланд уйлан сууна хэзээ ч юм Сэюн унтсан байлаа энэ аойгуур нь Юнги орж ирэн түүнийг өргөн өрөөнөөс гарав. Сэюнийг сэрэхэд тэр бас л өөр газар байх тэр
Сэюн нүдээ нухлан томоо эвшээн суниан сэрэхэд Юнги тохойгоо тулан түүнийг өхөөрдөн ширтэж байв. Сэюн нөмөрч байсан хөнжилөөрөө нүүрээ халхлан айн бас ичнэ.
Сэюн-бас юу болоод байна аа энэ ямар газар вэ чи намайг хаана аваад ирэв
Хэмээн Сэюн чичрэн асуухад
Юнги-аан энэ бол миний ажлын газар манай аав ээж хоёр их тиймээс өв залгамжлагч болох намайг энд туршлага хуримтлуул гэсэн тэгээд энэ газрыг танид харуулмаар санагдаад аваад ирлээ
Гэж тохойгоо тулан инээнэ. Харин энэ хойгуур нь Сэюн яаж энэ газраас зугтахаа бодно, цонхоор нь хальт харвал нэлээн өндөр байх ба тэр цонхоор үсэрсэн ямар ч хүн амьд гарахааргүй харагдана. Юнги ч анзаарсан бололтой босон 2 хацраас нь базан жигшсэн харцаар харан
Юнги-юу бодоод байгаа юм тэглээ ч танд надаас өөр очих танихгүй хүн байхгүй биз дээ ,дээр танилцсан хүмүүс чин хүртэл танийг танихгүй гэдэгт би мөрийцөхөд ч бэлэн байна
Гэж жигшсэн харцаар жуумалзан инээнэ.Удалгүй хаалга тогшох чимээ сонсогдов. Юнги хаалга руу эргэн харах үед Сэюн яагаад ч юм үүнийг боломж гэж харан хаалга руу ум хум гүйв. Юнгигийн хажуугаар Сэюн өнгөрөхөд Юнгигийн царай бараан болж хувиран Сэюний хөлнөөс угз татахад Сэюн шалан дээр унав энэ боломжийг Юнги зүгээр өнгөрөөлгүй дээр нь шууд л гарав. Юнги нэг гараараа амыг нь дараад нөгөө гараараа 2 гарын нь нилүүлэн дээш барилаа.
Юнги-би танд хэлсэн шүү дээ дарагийн удаа би тэвчихгүй ээ гэж
Шивнэн түүний хүзүүг долооно. Харин Сэюний хувьд нүдэн дээр нь аврагч байхад түүний дуудаж чадахгүй дээ харамсан уйлна үүнийг харсан Юнги догдлон гарыг нь барьж байсан гараараа цамцыг урж өмдийг нь шувтлана. гадаа байсан хүмүүс кридороор буцаж алхах нь сонсогдох үед Юнги өөрийн хатуурч боссон эрхтэнээ сануулгүй дотор нь хийн уртаар амьсгална харин хөөрхий Сэюн өвдөлтийг нь арай хийж тэснэ хашгирмаар байв ч чадахгүй 2 хөөрхөн нүднээс нь тасралтгүй нулимс урсана.
Юнги-хахаха та ийм юманд дуртай юм уу норчихлоо шүү дээ......хаа та өмнө нь өөр хүнтэй хийж байсан юм уу...........би 2т орох дургүй....ЯАГААД..... гэхдээ зүгээрээ би одооноос танийг ямар ч байсан хүлээн авна танийг бүгд үзэн ядсан ч би үзэн ядахгүй
Гэж хэлж дуусахад.
Сэюн- гуйя болилдоо иии
Хэмээн зөөлхнөөр уйлна үүнийг хараад Юнги жуумалзан
Юнги-намайг болиулмаар байна уу тэгвэл хэлээ гарга
Сэюн аажуухнаар хэлээ гаргахад Юнги дээрээс нь шүлсээ хаяв.Түүнийг гайхаж амжаагүй байхад нь Юнги амыг нь хаана тэгээд
Юнги-залги эсүүл энэ өрөөнөөс шалдан гар хха
Гэж хэлээд хүчтэй бүлнэ энэ бүхэн Сэюний хувьд гэнэтийн байсан тул тавиад ухаан алдаад өгнө Юнги нулимсийг нь арчин түүний гарыг долоон өөрийнхөө хатуурч боссон эрхтнийг гарган ирж гар хангалага хийнэ тэгээд
Юнги- би танийг алдахгүй та үүрд минийх би танийг дэлхийн төгсгөл хүртэл дагна.
Өглөө нь болж Сэюн хаана байгаагаа дахин үл мэднэ тэгж байтал хөлөнд нь бхйсан гинж хоолойнд нь очсон байхыг харж гайхаж байтал өчигдрийн дурсамж нь зурсхийнэ Сэюнийн нүднээс нулимс урсан уйлан
Сэюн-тэр новш хаана байна алнадаа ална
Гэж хэлэхтэй зэрэгцэн юнги ирж хаалганы дэргэд зогсоод
Юнги-тэгээд намайг яаж ална гэж
Гэхэд Сэюн түү лүү гэрэл аваад шидчихэв Юнги үүнээс нь бултан  гайхсан ч шинжгүй хоол авчрав.
Сэюн-БИ ЧИНИЙ ХИЙСЭН ХООЛЫГ ИДЭХГҮЙ ӨӨРӨӨ ГУДАР
Хэмээн хашхирна Юнги гинжнээс нь татан түүний ам руу хийсэн хоолоо шихнэ
Юнги-би ажилдаа явлаа баяртай
Гэж хэлээд гарав. Сэюн одоо л ухаан орж нойл орон амр руугаа хуруугаа хийн бөөлжинө.
Орой нь Юнги уут дүүрэн юмтай ирэхэд Сэюн өрөөнийхөө бүх юмыг буулгасан байв.
Юнги-би танд хувцас авсан хардаа эд нар нь дандаа кёстом өмсөөд үзээч
Гэхэд Сэюн орон дээр суун
Сжюн-хэрэггүй чиний ямар ч юм хэхэггүй гаргаж хая ииииии намайг зүгээр л явуулчих тэгэх үү гуйж байна иииии би чамайг хармааргүй байна
Гэхэд Юнги авсан бүх зүйлсээ шидэн царай нь хувьсхийнэ. Тэгээд орон дээр сууж байсан Сэюнг Юнги хоолойг нь боон
Юнги-танд надаас өөр хэн ч байхгүй яагаад ухаарахгүй байгаа юм
Гэж хэлээд гэдэс рүү нь хүчтэй зохин түүнийг долоон,ухаан нь орон гаран байгаа Сэюнн өмнө хувцсаа тайлна.
Юнги-танд надаас өөр юм байхгүй зүгээр л хүлээж ав
Сэюн-би чамаас ийм юм хүсээгүйшд би зүгээр л  тайван амьдармаар байна...надад чи хэрэггүй
Сүүлийн 3 үгийг сонссон Юнги уурлаж байсан ч уураа барин Сэюнг өргөн тольны урд аваачин түүнлүү эрхтнээ хийн урт амьсгаа аван Сэюн толгойг толинд наан
Юнги-үзэсгэлэнтэй биш гэж үү.... та надад шаалгаж байхдаа л үзэсгэлэнтэй
хэмээн түүний нүдэн дээр үнсэв.
♡таалагдана гэж найдья тухлан сууж таалан соёрхо.
Ad-{Poison🏩}