SESSİZ ÇIĞLIK

Avaz avaz susarken ben
Sessiz çığlıklarım da sakladım seni
İçtiğim suda bile,
Yudum yudum yutkunkum seni
Seni ellerinle, hilallerken baska elleri
Bu köhne elleri ne etmeli...
Gözyaşlarım bile usulca dökülürken,
Rahatlatıyordu içimi.
Ruhsuz kalbim feryat figan
Yok mu el uzatacak
Ey insan...

Aşkın ortası yok,
Arası soğuk,arası sıcak
Sonu da yok.
Araf da kalıyorsun anlamsızca,
Anlamsızca anlamaya çalışıyorsun...
Tıkanıyorsun bir yerde, virgüller yol boyu
Noktayı bulamıyorsun,
Çünkü nerede arayacağını bilmiyorsun.

Yüreğin de ''Çok özledim seni'' kelimesini,
Aklında tekrarlıyorsun zikir gibi...
Benimle kal, hayatımda kal gibi
Anlam yüklü kelimeler sıralansa da beyninde,
Kifayetsiz sen, kifayetsiz kelimeler...

ŞİMDİ;
Sırtımdan bir soğukluk girdi içime, işledi bedenime
Belli yerleri acıyordu içimin, işaretlenmiş gibi
En acısı da, Ta kalbimden...
Kuzeyden esiyordu herhalde, çok soğuktu
Ama sen kokuyordu,
Birleşmiş iki ayrı bedenin ayrılık dolu hüznü
Hüznü kokuyordu...

Ben kokladıkça duygularım da kokuyordu.
Aşk dolu hüzünlü duygular...
Oysa ki;
Hicaz duygular yaşatmıştım, sana dair
Dalgalara bıraktım burukluğu, kuzeyden güneye doğru
Bir dert bıraktım diğerine doğru
Gönlümdekileri attım, yenilere doğru
Sessizlik yemini ettim, sessiz çığlığa doğru...