"අයියා තාම නැද්ද බං??" සිතුම් තමන්ගේ බෑග් එක පැක් කරගන්න රයන් ගෙන් ඇහුවා..
පැය ගානක් තිස්සේ උදේ ඉදන් තාමත් අතුරුදහන් වෙලා ඉන්න යුගත් අයිය තාමත් ගෙදර නොආවේ රයන්ට උන් හිටි තැන් අමතක වෙද්දී..
උදේ දහයට විතර නැගිටිද්දී ගෙදරටම හිටියේ සුදූ විතරයි.. එයා දන්නෙත් නෑ යුගත් අයියා ගිය තැනක් පස්සේ එයාගේ අම්මට කෝල් කරහම තමයි දැනගත්තේ අද අයියා ප්රැක්ටිස් කියලා..
එහෙමයි කියලා මෙච්චර?? උදේ හතේ අටේ ඉදන් හවස හතර වෙනකම්..
"මං ගෙදර යනවා ඕයි..එයාට මං ගෙදර ගියා ගියාම එයාගේ ගෙදර එන්න පුළුවන් නේ.. මං mama ට කතා කරා.. එයා එන්නම් කිව්වා.." රයන් දවස් දෙක තුනක් ඉන්න ඇදුම් ගෙනාවත් ඔක්කොම ටික බෑග් එකට ඔබාගෙන චාර්ජ් වෙන්න ගහපු phone එකයි චාජර් එකයි අරගෙන එහෙම්මම පහලට ගියෙ සිතුම්ට භාගෙට ඊයේ රෑ වෙච්ච දේ කියලා..
"මං යනවා සුදූ.. අහ් අයියට කියන්න.. කෝල් එකක් දීලා.. මං ගියා කියලා.." රයන් එක පුළුවන් උපරිමයෙන් සුදුට නොදැනෙන්න කිව්වේ සුදුට පොඩි හග් එකකුත් දෙන ගමන්..
"අනෙහ් රයන්.. අදම යනවා නේ!!" සුදූ තාම කුනුකුනු ගානවා..
"මං එන්නම්.. ආයේ ඉක්මනට.. මේ mama පාරට එනවා කිව්වේ මං පාරට යනවා.." රයන්ට මේ ගෙදරින් යන්න පුදුම උවමනාවක් තිබ්බේ!! උදේ ඉදන්!! ඊයේ රෑ වෙච්ච දේ හැම තත්පරයකම මතක් වෙද්දී හැමදේම අවුල් ජාලාවක් වෙලා කියලා එයාට මතක් වෙද්දී එයාට ඕනේ උනේ මේ හැමදේම අමතක කරලා හැමදේකින්ම පැනලා යන්න..
හැමදාම වගේ.. ප්රශ්න ඇති කරලා පැනලා යන එක එයාගේ සාමාන්ය දෙයක්.. ප්රශ්න ඇති කරන්න තරම් ශක්තිමත් උනාට ඒවාට මුණ දෙන්න තරම් ශක්තියක් එයාට තිබ්බේ නෑ..
"මං එන්නම් ගෙනිහින් දාන්න.." සුදූ මොනවා උනත් අද රයන් හැසිරුණු විදිය ගැන මාර අවුලෙන් හිටියේ.. මොකක් ද උනේ කියලා නොතෙරෙද්දී, මොකද කරන්නේ කියලවත් හිතාගන්න සුදුට බැරි උනා..
අහන්නත් බය නිසාම කට වහගෙන රයන් කරන දෙයක් බලන් ඉන්නවා ඇරෙන්න කරන්න දෙයක් නෑ..
YOU ARE READING
White Lies | Sinhala bl
Non-Fictionබොරුව බොරුවමයි මැණික! බොරු කොහොම කිව්වත් වැරදි! -යසිරු යුගත්-