Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
Yıl 2012;
Kim Eun yani taşındıkları evlerinde sabit bir düzen oluşturmak amacı ile evlerindeki usta ve kocası yardımıyla onlara bir kaç yıl boyunca yuvalık yapacak olan evlerini dizaynları ile uğraşıyordu.
Tabiki bu sırada minik oğullarının gazabına uğramamak için oğullarını evlerinin önüne salmıştı,arkadaş edinmesi için.
Minik oğlu Taehyung ve oğlunun minik oyun arkadaşı Havuç Kafa ile hayel dünyasındaki minik evrende yaşadığı anların küçük kareleri yer yüzüne minik minik kıkırtılar olarak düşüp can buluyordu.
Kim Eun bahçeden gelen kıkırtı sesleri ile ruhu ve bedeni her bir noktasına kadar huzur ile dolyordu.
Kim ailesi için minik bebekleri Taehyung herşeydem üstündü her zaman el üstünde tutulmuş,bir dediği iki olmamıştı.
Normal şartlarda Kim ailesi bebeklerini başı boş bir şekilde sokağa salmağı bırak balkona bile çıkartmazlardı.
Ama şu durum onlar için bir istisnaydı.Evlerinin hemen yanındaki lojman onlara ve oğullarına onlar, için manasız ama oğullarının kaderi için büyük bir mana taşımaktaydı.Bunu sadece gökkubbeye saklanmış olan lordlardan başka bilen kimsecikler yoktu.
"Anneciğim ben asker abilerin evinin oraya gide bilir miyimm?"
Bayan Eun yavrusunun camdan beri ona yönelttiği soru ile kendisine gelmiş yumuşak bakışlar eşliğinde ona yıldızlar gibi parlayan gözler eşiğinde vereceği cevap için ağzına bakan oğluna gülümsemişti.
"Minik kuşum,tabiki gidersin ama asker abilerden uzaklaşma olur mu?Yoksa üzülürüm tamam mı bebeğim?"
Küçük Kim annesinin cevabı ile minik yüzüne cennet inmişti sanki...
"ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ANNECİĞİM!Merak etme çok uzaklaşmam çünkü büyük kurtlar çikolatasız bir gün kadar korkuç sen üzelme tamam mı anneciğim?"
Bayan Eun oğlunun bu davranışı ile gülümsemesi genişlemişti.
"Hadi bebeğim sen git,ben sana bakıyorum."
Annesinin bu cümlesi ile annesine minik elleri ile el sallayıp koşarak hemen karşılarında dene bilecek lojmana doğru ilermişti.
Tabiki bunları yaparken,ağaca yaslayıp oturttuğu kardaşını da bir hışımla ellerine almıştı.
Bayan Eun camdan bakıldığında oğlunun gidebileceği her yeri rahatlıkla görebildiği için izin vermişti.Yoksa delimiydi de oğlunu tek başına salacaktı?
Küçük Kim lojmanın hemen yanındaki parka varıp camdan ona bakan annesine,kalp yapıp öpucük atmıştı.
Bayan Eun oğluna aynı şekilde öpücük ve kalp yapıp camı kapatmıştı.Oğlu bu hareket ile ışık hızında oyun alına yönelmişti.
Bayam Eun 5-10 dakika daha oğlunun güvenliğinden emin olup eşinin yanına gitmişti.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
Taehyung parkta tek dostu olan Havuç Kafa ile etrafa gülücükler saçarak hayal dünyasında gezintiye çıkmıştı.
Temiz hava ve günün verdiği yorgunluk ile uykusu gelmeye başlmıştı.Bu ilk dakikalarda enerjisinin önüne geçemese bile son 10 dakikadır kendini belli etmeye başlamıştı.
Minik bedeni ile direç göstermeye çalıştığı bu uyku hissi ile çavresindeki herşeyi hiçe sayarak yorgun ama bir okadar güçlü sayıla bilecek adımlar ile eve gelmişti.
Kapıyı birkaç kes çalıp masumca açılmasını beklerken esnemesinide ihmal etmiyordu.
Saniyeler sonra babası tarafından açılan kapı ile gulumseyip ellerini babasına doğru uzatmıştı.
Babası yavrusunun bu davranışı ile gülümseyip kucağına alıp öpmüştü.
Babası ile günü hakkında konuşurken lavaboda işlerini halletmiş ve yataklıklarını giymişti daha doğrusu babası giydirmişti.
Şimdi ise eski evlerine kıyasla önceki gibi şa şaşaalı olmayan odasında babası ile duruyordu.
Minik bedem babasının başında oturup, karnından göğsüne doğru yaptı masaj ile mıyışmış,babasının ona anlattığı masallada boğazından sesler çıkararak eşlik etmişti.
Minik beden bu huzurlu ortamda ve babasının kokusu ile kendini uykunun kollarına teslim etmişti.
Bay Kim oğlu uyduktan birkaç dakika gülümseyerek oğlunu izlemiş ve yanağına masum bir buse kondurmuştu.
Şimdi sıra minik yavrusu gibi acımasız günün yorgunluğunu esir düşüp kendini alfasının ve uykunun kollarına bırakan eşi ile ilgilenmekti...
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
Jungkook lojmana gecmeden önce hemen yanında olan parktan vanilya kokusu almıştı.
Bu önceki aldığı hiçbir kokuya benzemiyordu.Hem ayıltıcı hem bayıtıcı bır konuydu.
Yavaş ve temkinli adımlar ile parka ilerleyip orada birinin olup olmadığına bakmıştı.
Tabiki bu gözlemin sonucu hayel kırıklığından ibaretti.Çünkü baktı yerde yaşama dahil hiç bir hareket buiunmuyordu.
Jungkook biraz daha dikkatli bakınca yerdelı beyaz tavşan peluşu gördü.
Hızlı adımlar ile oyuncağı alıp incelemişti.
Burnuna dolan vanilya kokusu ile kokunun kaynağını bulmuştu.Bunla beraber gururla gülümsemişti.
Ama bir sorum vardı bır parfüm veya deterjan nasıl bu kadar güzel kokabilirdi ki?
Jungkook şuanlık bu soruları bir kenara kaldırıp elindeki peluş ile lojmandan içeri girdi.
Yarım yasayacaklarından habersiz...
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
MERHABA BEBISLER ilk bölümü yazdım umarım hoşunaza gider metni kontrol etmedim yazım yanlışım varsa özür dilerim💗 İyi geceler dilerim Lavınıa" (676 kelime 🥹)
