ისტორია არის ბიჭზე რომელსაც უყვარს ბუნება, მაგრამ ერთ დღეს მას შესზიზღდება ის , ერთი გოგონას გამო
ეს არის ბლ და სთრეინჯ ისტორია ერთად
(ეს არის პატარა აღწერა)
პოვ გიჰუნი გავიღვიძე, არ მისაუზმია ზღვაზე წავედი რათა დავმშვიდებულიყავი და ბოლო დღეები გამეტარებინა აქ ზოგჯელ არავის შეუძლია გამიგოს არავის შეუძლია გაიძიაროს ჩემი ტკივილი არავის... სიყვარულიც წარმოსახვაა, მაგრამ ეს წარმოსახვაც გვიყვარს. სიყავრული ტყვილია მაგრამ ეს ტყვილი გვიყავს, დასაკარგი არაფერია არაფერი სიცოცხლის გარდა. ერთადერთი რაც მიყვარს ეს ზღვა და მისი ტალღებია სიმშვიდე რომელიც მას შეუძლია მომანიჭოს მხოლოდ მას და სხვა არავის. სახლში დავბრუნდი ნივთები ავიღე მშობრელს დავემშვიდობე და წავედი იქ სადაც დავიბადე და ვიზდებოდი. მატარებელში წიგნს ვკითხულობდი მალე მატარებელი გაჩერდა რაც იმას სნიშნავს რომ ჩავედი. მატარებლიდან გადმოვედი და ტყის მშვენიერი სურნელი მეცა უმშვენიერესი სიტყვებით ვერ აღწერდი, აქ ტრანსპორტი არ იყო ასე რომ ფეხით მომიწევდა რამდენიმე მეტრის გავლა სახლამდე ვტკბებოდი ბუნების მშვენიერებით როდესაც შევნიშნე ამ მშვენიერებაში ერთი ლამაზი გოგონა გრძელი, ხვეული თმებით, მისი ტანი ისე ნაძად გამოიყურებიდა რძის ფერის იყო, კაბა რომელიც ამშვენებდა მას, ტპაში იდგა და გრილდებოდა როცა თვალი მომკრა და დაიმორცხვა, მაშინ შევნეშნე მისი თაფლისფერი თვალები რომლებიც ანათებდნენ როგორც ვარსკლავები და მე ამ თვალების მონა გავხვდი.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მისი ყურება მკლავდა მანადგურებდა ციდან ჩამოვარდნილ ანგელოზ გავდა მისნაირ მშვენებას ვერ იპოვიდით მისი ყურებით ვერ გაძღებოდით, გზა უნდა გამეგძელებინა ამიტომ წავედი მაგრამ უკან რომ გავიხედე გოგონა არსად ჩანდა თითქოს მართალა ანგელოზი იყო და გაქრა გაფრინდაო. სწრაფად გავიარე გზა და მივეხი სახლში სადაც ბებია მელოდა ჩემი დანახვა ზაან გაუხარდა დიდი ხანია ნანახი არ ვყავდი ძვლივს მიცნო და მერე გავიაძრე თუ როგორ დამიბერდა ბებია ის აღარ იყო ისეთი რამდენიმე წლის უკან
-ბებო,აბა ქალაქში ცხოვრება როგორი ხო სწავლობ? -კარგათ ვართ ქალაქში ბებია, ვსწავლობ აბარა. -კაია ბებია კაია გამოგადგება -ბებო მომენატრე -მეც მომენატრე გუჰუნ ეს ვთქვით და ერთმანეთს გადავეხვიეთ მერე მან ჩემო ოთახი მაჩვენა დასაც მივალაგე ჩემი ნივთები და მოვწესრიგდი, სანამ ვწესრიგდებოდი ბებოს საჭმელი გაუკეთებია ისეთი არომატი იდგა სახლში დანაყრებულსაც კი მოაშივდებოდა. -ბებო საჭმელი მძად არის ჭამე -მადლობა ბებია ძაან კარგი სუნი ტრიალებს სახლში. -მირთვი ბებო გემრიელად მირთვი ეს მინიმუმია რისი გაკეთებაც შემიძლია შენთვის -მადლობა ბებია ბებიაჩემი გულთბილი ქალი არის არავის აწყენინებს და არავისზე ბრაძდება ის მიგებს მე მასთან ადამიანი თავს მშვიდათ და დაცულად იგრძნობს თავს. -ბეე გარეთ მინდა გასვლა მინდა ბავშვობა გავიხსენო -კაი ბებო წადი ოღონთ მალე დაბრინდი ნუ მანერვიულოებ -კაი ბებო ეს ისეთი დაბალი ხმით ვთქვი არამგონია გაეგო, მაგრამ გარეთ ბავშვობის გასახსენებლად კი არა მასთან შესახვედრად გამოვედი მინდოდა დამენახა ისევ ის ანგელიდი ამიტომ წავედი იმ ადგილას სადაც ვნახე მაგრამ იქ არ დამხვდა ყველა ადგილი მოვიარე თითქმის და ვერ ვნახე თითქოსდა მართლაც ანგელოზი იყო ამაში უკვე ეჭვიც აღარ მეპარებოდა ამიტომ უკან შინ დავბრუნდი. მოწყენილი ვიყავი როგორც ჩანს ბებიამ ეს შემატყო და მითხრა რომ საღამოს სასეირნოთ წამიყვანდა და აქაურობას დამათვალიერებინებდა მეც გამიხარდა იქნებ მენახა ის ვის გამოც ასე მოწყენილი და გულ გატეხილი ვარ. სიყავრულის მორევში ვიყავი ნუ თუ ეს იყო სიყვარული მტკინვეული ამადროულად ისე ტკბილი, ამ მორევში ვარ მაგრამ ამოსლა არ მსურს ის მსურს....
სოსაღამოვდა ამიტომ მოვემზადე ქვემოთ ჩავედი -თუ მაზად ხარ, წავიდეთ -კარგი წავედით თითქმის ყველა ადგილი დავათვალიერე და აღფრთოვანებული ვიყავი ამ სოფლით ტყე არავითარი დიდი შენობენი არამედ ლამაზი ტბები ტყები...ტყის სურნელი გადაგრევს შეგიპყრობს ეს ზალიან კარგია, ამ სოფელთან ახლოს პატარა ქალაქი იყო მაგ ქალაქს მივადექით როგორც ჩანს რაღაც დღესასწაულს აღნიშნავდენ ყველას ტრადიციულად ეცვა ბებომ ჩამოჯდა დავიღალეო დავეღარ გამოგყვებიო გზა შენით გაჰრძელე პატარა ქალაქია, არ დაიკარგებიო და ყველა მეგობრული ადამიანები არიან მოგასწავლიან გამოსასვლელ გზასე ასე, რომ გზას მარტო გავუდექი ვათავლიერები ქალქს და ტკბილეულობა შევნიშნე და ყიდვა გადავწყვიტე როდესაც თვალი მოვკარი იმას ვისაც ვეძებდი...
