seninle ilkokulda tanışmıştık, seni ilk gördüğümde itici sanmıştım ama seni bazı ortamlarda gördüğüm de eğlenceli biriydin aslında sanırım bende bir sorun vardı küçükken eğlenceli bir insan görsem itici biri oluyordum, ama sen bana doğru gülümsediğinde içim bir yumuşamaya başlamıştı, insanlara karşı artık itici gözüyle bakmıyordum sen bana doğru o gün gülümsedikten sonra benim her şeyim değişmişti' senin sayende olmuştu, ama herkes sana hayrandı ben ise karanlık taraftaydım seni hep kıskanırdım ama sen yine de bana arkadaşça yaklaşıyordun, bende seni geçmeye çalışıyordum ama sen benden kat kat daha güçlüydün
keşke bende senin gibi olabilseydim, ama olmadı herkes seni sevdi
ama seni yine de azıcık seviyorum
ama o gülümsemeni asla unutmayacağım inui
seni bazen rüyamda görüyorum bana yardım ediyordun ama sana bir karşılık vermiyordum çünkü sana sadece bakıyordum ve gülümsüyordum
sadece aptal gibi gülümsüyordum sana
kendimi beceriksiz gibi görmeye başlamıştım benden öndeydin
çok hırslanmıştım ve seni geçmeye çalışmaya başladım
sabahlara kadar gecelere kadar akşamlara kadar çalışmaya başladım
yine de çabalamaya çalışıyordum ama hep gerilerde kalıyordum
gözüm hep hırsla boğulmuştu, hırs yüzünden bir sürü zarara uğradım
elimde sadece tek kalan senin bir saatin kaldı. seni çok özlüyorum inui
bu dünyada bir tek ben kaldım diğerlerinin hepsi gitti
ŞİMDİ OKUDUĞUN
paradise | kokonui
Fanfiction─── ⋆⋅☆⋅⋆ ── cennetin kapıları sadece sana açılmış inui #kokonui