Hopeless Dream

chapter 1

Don't you think love is a powerful thing in the world? Tanong ng teacher samin.

Can someone share your opinion about love? You don't have to be afraid to say it wala namang mali.

Anyone? Nag taas naman si Mattheo sya yung president namin sa campus, he also good in everything we can say his perfect pero wala namang perfect na tao.

Pero di mo lang talaga maiiwasan na walang mali sa kanya, mabait it sa kahit kanino at yun ang na gustohan ko sa kanya.

I think love is powerful ma'am love is amazing and full of happiness but can also be your distraction, that's why wag mong ibigay lahat magtira para sa sarili. So when the day comes you still have the strength to move forward.

Very good Mattheo and thank you for sharing your opinion about the topic, so class dismiss and don't forget we will have events that coming this week so I need all of you to come.

Hey! Did you find the paperwork that asks for?

Yeah, I just put it in the office and I already re-check everything so you don't have to check it again.

Cool thanks, and you are? I'm sorry I'm not that good at names tho.

Hope. Oh, Hope thank you again and by the way my name is Mattheo...

Mattheo Nott, I already know it since we have the same classes.

Oh, I see, so thank you again.

Umalis naman ito pero di parin ako umamalis sa kinatatayoan ko, did Mattheo talk to me?

Time passed at uwian na wala namang masyadong ginagawa, so I decided to go home. Nang makauwi ako tahimik sa bahay, I forgot wala pala akong kasama dito.

Pagod akong humiga sa kama, wala yung parents ko dito kasi hiwalay na yung mga magulang ko at may mga bago na itong pamilya.

7:40 pm nako nagising at naghanda nako for dinner, mag isa lang akong kumakain ng malalako nong huli kong kain kasama yung parents ko.

Bakit sakin pa to nangyari? Naging mabait naman akong anak. Bakit pamilya ko pa? Ang daya naman. (Di ko na mamalayang umiiyak na pala ako)

Kaylan ba yung huli kong nakausap silang dalawa? Nagiging busy na sila sa kanya-kanyang buhay nila. Habang ako ito mag isa at di paring ako makagalaw sa nakaraan.

Pinili ko nalang matulog para matakasan ko tong mapait na buhay.

Tinanghali nako sa paggising may klase ako pero parang ayaw ko munang pumasok, bumangon nako at naghanda ng lunch habang nagluluto ako ay may na alala ako.

It's my birthday and yet wala bumabati sakin, pinagpatuloy ko nalang ang ginagawa ko.

Lumabas muna ako ng bahay para mamili ng groceries paubos na kasi pagkain ko sa bahay.

Pagkatapos ay dumaan muna ako sa tindahan ni Nanay Marie, sya pala yung nag alaga kay mama nong bata pa ito at sakin din.

Nay! May dala akong pagkain para sayo. (Nagmano naman ako bilang paggalang)

Nako di naman kailangan. (Napasimangot naman ako sa sinabi nito)

Kamust pag-aaral mo? Kumakain kaba ng tama? Bakit pumapayat ka? (Naluha naman akong nakatingin sa kanya)

Sana naririnig ko din yan kina mama at papa.(Mapait akong napangiti)

Nay! Hindi po ako okay. Ang sakit sakit po, pagod nako sa ganitong buhay.

Nakong bata ka. Kung may problema ka ay magsabi ka lang sakin, wag mong isipin na mag-isa ka kasi habang nandito ako ay di ka nag-iisa.

Kaya tama na yang kakaiyak mo, hali ka at pinagluto kita ng pagkain. Pero bago yan ito regalo ko para sayo, dahil masipag ka at mabuting bata ito ang reward ko para sayo at saka happy birthday anak.

Thank you Nanay kasi di mo nakalimutan yung birthday ko.