You never know

Sürtük birisin Lee

Pov;Yazar

Felix her zaman yaptığı gibi sabah kalkmış hazırlanmış okula gitmişti ne okulda yemek yiyor su içiyordu ne de başka bir yerde her zaman yaptığı şeyleri yapıyor -ki bu ağlamak,mektup yazmak,uyumak ve en acı çektiği Hyunjin ile olan fotoğraflarına bakıp ağlamak.

Ne kadar anlatmaya çalışsa da kimse dinlemiyordu onu demiştik ya önceden sadece abisi ve Jisung dinliyor diye onlar ise şuan Felix ve Minho'nun ailesinin olduğu yerde tatil yapıyordu Avustralya'daydılar

Çoğu kişi hayatına memnun şekilde devam ediyordu Hyunjin'de aynı şekilde sevgilisi ile mutluydu..

Felix ikinci ders rahatsızlanıp revire gitmişti halsizdi onu tüketiyordu yaşadığı şeyler

Ama ne yapabilirdiki?
Kaderini nasıl değiştirebilir?

"Bak bak kimler varmış burada" o sese döndü Felix karşısına çıkan Woojin onu bodruma götürmek için arkasında bekleyen tayfasına el kol salladı

Yandaşları hiç durmadan hemen Felix'i çekerek bodruma götürdü

Zaten hepsi Felix'den nefret ediyorlardı

"Bırakın beni" güçsüz sesiyle Felix inledi canı acıyordu revirden yeni çıkmıştı zaten

Bodruma indiklerinde karşısında herkesi sırıtarak beklerdi ama Hyunjin'i beklemezdi gerçekten
Hyunjin yanına yaklaştı

Pov;Felix

Hyunjin yanıma doğru adımlamaya başladığında korkup geri gidecekken arkamda duran Woojin'in ayağına çarptım ne istiyorlardı ki benden?

"Ne istiyorsunuz benden rahat bırakın beni yapmadım ben öyle şeyler yemin ederim Hyunjin yemin ederim sana olan aşkımın üstüne yemin ederim"

"İğrenç yalan aşkından mı söz ediyorsun Lee?"
"Bu kadar düşeceğini düşünmüyordum sürtük birisin Lee."

Konuşuyordu konuşmaya devam ediyordu ama dinleyemiyordum kulaklarım uğulduyor başım dönüyordu benden bu kadar mı nefret ediyordu da bana böyle hitap edebiliyordu

Zar zor son kelimemi etmiştim

"Ben ölürsem sevinirsin bunu biliyorum ama... O zaman bana inanır mısın?"

"İnanmam Lee Felix ve sende intihar edecek göt yok"

İşte fikrimden artık emindim artık yüzlerce mektubun son mektubu gelmesi gereken yerdi

Artık Dünya'dan bir aptalın silinmesi gerekiyordu

Ben düşünürken ekledi

"Ve son olarak doğru tahmin Lee sen ölürsen mutlu olurum hatta üstüne hayır işlerim biliyor musun"

Artık herşeyin bitmesi gereken yer burasıydı

Otobüs güzel durakları gün boyunca Güneş batmadan önce gezmiş son duraklar ise karanlık ıssızdı

Ben son duraktaydım herşeyin bittiği herşeyin kabullenilmesi ama kabullenmediğin için gitmen gereken yerdeydim

Bitmişti herşey bu kadardı bizim hikayemiz zaten Hyunjin için bitmiştik bile

Kalktım

"Hwang sen gerçekten sevginin ne olduğunu anlayamayacak kadar aptalsın biliyor musun sen sevgi kırıntısı bile hak etmiyorsun eğer beni baban birşey yaptığında arasaydın ve ya mesaj atsaydın bana o kadar şey yapmana rağmen gelirdim sabaha kadar yanında olurdum ama sen hiçbirini hak etmiyormuşsun yaptığın şeye son veren sen ol öldür beni zaten laflarınla öldürdün öldür hadi"

Öldürmesini beklemek yerine kaçtım korkak biriydim bunu biliyordum ama eğer beni şimdi öldürseydi -ki bunu yapamayacağını bildiğim halde tehlikeye gidemezdim- son mektubumu yazıp Hyunjin'in evine postalamam gerekiyordu sonuçta ilk onun haberi olmalıydı değil mi

_______________________________

Hayalet okuyucu olmayin artik ya😔 bıktım bıktım 21 kisi okumus 1 oy ne sirf oy yetismez okuyan kisiler okumak ister diyede sınır koymuyodum

Neyseeee 2 bolum sonra falan final ama bazi kisiler işte angst bitmesin şöyle olsun boyle olsun derse 2. Sezon yapip bolum atarjm yine bilemiyorum size kalmjs biseee

Veee bu suana kadarki en uzun kelime sayim olduuu 494 kelime hepsi