Neden yasiyoruz, amac ne?

87 10 34
                                    

Selamlar duzenlemeden sonraki ilk bolumu atayim dedim
Iyi okumalar
Umarim onceki halinden iyi olmustur
Yazim yanlisim varsa simdiden pardon⋆

Not:fici konusu disinda full degistiriyorum onceden okuyan varsa bu yeni hali eskisini bosverin
27.09.2024

Fic 3racha 42'den ilhamla yazilmistir

"Sungie sakinlesmen lazim artik"

Titreyerek basini salliyor aglamaya devam ediyordu genc. Nede olsa hayattaki tek dayanagi annesini kaybetmisti. Ancak minho bu kadar uzun bir suredir aglamasinin normal olmadiginin farkindaydi ve birseyler yapmasi gerekiyordu.

"Gidiyoruz sung dahada kotulesmene izin veremem"

Tek hamlede jisungu kaldirmis arabaya dogru yuruyordu. Onun evine gideceklerdi, bir sureligini annesiyle ilgili seylerden uzaklasmasini, acisinin sogumasini saglayacakti.

"Istemiyorum minho"

Boguk cikan sesiyle itiraz etsede arkadasinin vazgecmeyecegini biliyordu.

...

Eve varir varmaz cocuga sıkıca sarilmis onunda kendisininde sakinlesmesini beklemisti.

"Daha iyi misin bakalim"

"Degilim Minho, hemde hic degilim. Olabilecegimide sanmiyorum."

"Hmm simdi iyi degilsende ileride olacaksin, olucaz sung"

...

Sonrasinda jisungun yemek yemeyi reddetmesiyle uyumaya karar vermis, 3-4 saat kadar guzelce uyuyup dinlenmislerdi.

"Gunaydin sungieee"

Kucuk bir mirildanmayla cevaplamisti jisung onu.

"Uyumak istiyorum lino"

"Dunden beri acsin ilk once birseyler ye sonra yine uyuruz istersen"

"Bisey yemekte istemiyorum minho Midem bulaniyo"

"O zaman ilk kendine gel, yuzunu yikayalim sonra iyi hissettiginde yersin olur mu"

Kizarmis gozleriyle basini salladi sincap cocuk

(Bunlar sabah 6 civari yasaniyor. Uyumalarindan oncesi gece 1-2 gibi oluyo.)

Jisung'un anlatimiyla

Ne yapacagim? Bitti, benim icin hersey bitti.

Sadece minho var, baska kimse kalmadi.

Bundan sonra yasamamin geregi ne?

Hayatimi dusunuyorum, olsem daha mi iyi olur?

Neden yasiyoruz, amac ne?

Bunu istemiyorum.

Pismanliklarimla olmek istemiyorum.

Minho hâlâ benimleyken olmek istemiyorum.

"Sungiee.. sung?"

"Ha? Bir an dalmisim pardon"

"Sorun degil jii hadi kahvalti yapalim artik"

"Hmm hmm"

Iyi hissetmiyorum, midem bulaniyo.. yinede minhoyu daha fazla telaslandirmamaliyim
Zaten yeterince sorun cikardim

"Ne yesek o zamaann, belkii cikolatali ekmek?"

Suan cikolatali ekmek bile istemiyorum, bizim icin cok anlamli olan o cikolatali ekmekler dahi kendime getiremez artik beni. Gerci tum bunlardan sonra ne toparlayabilir ki hislerimi.

Yasam sebebimi bulmam belki? Yada ikigaimi
Bunlarin gercek oldugunu dusunmem bile bir hata belki? Belkide cidden hersey bitti, artik minho icin bile dayanamayacak kadar yorulmussam.. boyle mi bitecek? Sonumu boyle hayal etmiyordum. Pismanliklarimla mi olecegim..

"Minho.. olsem daha mi iyi olur?"

Bunu sormamaliydim.

"Jijii sen kendinde degilsin.. ben senin sayende hayattayken kendini bu kadar degersizlestirmis olamassin"

Sarilmisti, sımsıkı hemde. Ikimizde agliyorduk, ben onu uzmus olmama ve diger herseye oysa benim boyle dusunmeme gozyasi dokuyordu.

...

Uzun sure sonra bu fici duzenleyecek enerjiyi anca bulabildim
Umarim begenirsiniz
Gorusmek uzere ⋆


ikigai'm | minsung (Duzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin