သားလေးတို့လာထိုင်ကြလေ
လာ လာ~~~
ဂျင်နဲ့ထယ်ယောင်းလဲ
ခေါင်းညိမ့်ပြကာဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်
သားဂျင်လေးထည့်စားနော်
ရော့သားလေးဒီဟင်းလေးကောင်းတယ်စားကြည့်နော်
အမကြီးကင်တစ်ယောက်
ဂျင့်ရဲ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီးအားမရတာကြောင့်
ဂျင့်ပန်းကန်ထဲသို့ဟင်းများကို
ခပ်ထည့်ပေးနေတော့သည်
jin-ဟုတ်...... ဟုတ်ကဲ့အန်တီ......
အာ~~ဘာလို့အန်တီတုန်း......
သားလေးခေါ်သလိုမားလို့ပဲခေါ်နော်
jin-ဟုတ်....ဟုတ်ကဲ့မား.....
ဆော့ဂျင်မခေါ်ချင်လို့တော့မဟုတ်ပေ
ထယ်ယောင်းဆိုတဲ့ကောင်ကိုမုန်းတာကြောင့်
အန်.....အဲ~~မားကိုဂရုမစိုက်သလိုတွေဖြစ်သွားတယ်
tae-အဟမ်း....အဟမ်းးးး
ထယ်ယောင်းချောင်းဟန့်လိုက်တာကြောင့်
ဂျင်ရောအမကြီးကင်ပါထယ်ယောင်းကို
လှည့်ကြည့်လာကြသည်
ထယ်ယောင်းသူ့ပန်းကန်ကိုမေးငေါ့ပြပြီး
သားကိုလဲဟင်းထည့်ပေးအုန်းလေဆိုသော
အကြည့်ဖြင့်ကြည့်နေတော့သည်
ဒါကိုသိသောအမကြီးကင်မှာလဲ
သူ့ရဲ့ချစ်သားလေးကိုစချင်လာတာကြောင့်
ညှင်ညှင်သာသာဖြင့်
ကိုယ့်ဘာသာထည့်စား......
ထယ်ယောင်းသူ့မားရဲ့စကားကြောင့်
မျက်နှာကြီးဆူပုတ်လာကာ
နှုတ်ခမ်းမှာလဲတစ်တောင်လောက်ဆူထွက်လာတော့သည်
tae-ဟာ~~~မားကလဲ
သားကမားထည့်ပေးတာပဲစားချင်တာကို.....
မားကဂျင့်ကိုကျထည့်ပေးတယ် ဟွန့်.....
ဂျင်ထယ်ယောင်းကိုကြည့်ပြီး
အံသြမိသည်။အခု....ထယ်ယောင်းက
သူစစတွေ့ချင်တုန်းကလိုဂျစ်ကန်ကန်
ကောင်လေးတသ်ယောက်မဟုတ်တော့ဘဲ
သူ့မားကိုချွဲနေတဲ့ပုံကတကယ့်ကလေးလေးလိုပင်
အော်~~~မိဘမေတ္တာကအဲ့လောက်တောင်
အစွမ်းထက်ပါလား
ဟ~~ဟ မားကသားထက်
သားမတ်ကိုပိုချစ်တဲ့အမျိုးကလာတာ
အဲ့ဒါကြောင့်ဂျင်လေးကိုထည့်ပေးတာ
tae-ဟာ...မားနော်
ဟ ဟ.....မားကစတာပါတော်
ရော့....သားလေးကိုလဲချစ်တယ်
ပြီးတော့သားမတ်လေးကိုလဲချစ်တယ်
မားမှာဒီမိသားစုလေးပဲရှိတာ
ဒီသားလေးတွေကိုမှမချစ်ရင်ဘယ်သူ့ကို
သွားချစ်ရမှာတုန်းလို့...... ဟင်..
YOU ARE READING
သူများအပိုင်လဲငါ့အပိုင်ပဲ
Fanfictiontae-ဟက်~~ငါဆိုတဲ့ကင်ထယ်ယောင်းက သကြားမင်းဆင်းတားရင်တောင်စောက်ဂရုမစိုက်ဘူး
