𝙏𝙝𝙚𝙧𝙖𝙥𝙞𝙨𝙩/𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙥𝙖𝙩𝙝

7.

*ფელიქსის მზერას გაოცებასაც ვერ დავარქმევდით, ის პირველად ხედავდა ჰიონჯინს ასე ზიზღით აღსავსეს. მაგრამ მხოლოდ იმას ვერ ხვდებოდა მის გამო აკეთებდა ამას თუ კონტროლს კარგავდა..*

ფელიქსი:ჰიონჯინ.. ვიცი რასაც გრძნობ.

*ჰიონჯინი ამის გაგონებისთანავე თვალეს ოდნავ შეახელს და სიტვაციას გადახედავს.. გრძნობს რომ ნელა ეშვება, მუშტებს ხსნის და ხელებში ძალას ვეღარ გრძნობს მაგრამ ამქვ დროულად უნდობლობასც გრძნობს. საკუთარ თავში ირევა და გადაწყვეტს ფელიქს გახედოს.. მის მზერაში სიცოცხლის ძალა არ იგრძნობოდა..
ჩუმად და რბილად ამოღერღავს*

ჰიონჯინი:ეს დასასრულია..

ფელიქსი:არა არა, ჩვენ ახლა ვიწყებთ..

ჰიონჯინი:ახლა უკვე ვიცი რამინდა..

*მისი ხმა კანკალებდა, და სახეს ემოციებით ავსებდა*

ჩანი:უბრალოდ დასვენება გჭირდება..
ძმაო მისმინე, შორს წადი.. რაც შეიძლება შორს..

ჰიონჯინი:მართალიხარ..

*სესილი ბარბაცით წამოდგა, გონზეც არიყო რა ხდებოდა*

ჩანი:მას მე მივხედავ.

*გაჰყავს და დაპირფარეშოს იატაკზე მარტო ისენი სხედან და მათი სუნთქვა ისმის*

ჰიონჯინი:მაპატიე.. საკუთარ თავს ვერ ვაკონტროლებდი.

ფელიქსი:მესმის, ვიტყოდი რომ არაფერია.. მაგრამ ჩანის რომ არ გაეჩერებინე ..

ჰიონჯინი:ვიცი.. თითქოს მე არვიყავი.

*ორივემ ღრმად ამოისუნთქა, როდესაც ჰიონჯინი წამოდგა ფელიქსიც წამოაყენა*

ჰიონჯინი:ალბათ ბევრი ინერვიულე.. წამოდი ახლოში, ყავაზე რასიტყვი?..

ფელიქსი:ვერ ვიტყვი რომ ცუდი იდეაა, მაგრამ შენი სამსახური, ვერ მოაცდენ-

*ჰიონჯინმა სიტყვა არ დაასრულებინა მაჯაზე ხელი მოჰკიდა და კარებისკენ მიზიდა*

[TIMESKIP]

ფელიქსი:მოკლედ ასეთი ცუდი ადამიანი იყო სესილი.

*ყავა ეჭირა ხელში, ყავის ცხელი ორთქლი მის გაყინულ გაწითლებულ სახელზე ხვდებოდა*

ჰიონჯინი:დიდი სიამოვნებით დავჩეხავდი დანით.

*ჰიონჯინს ნამდვილად არ ეცინებოდა, ამ მომენტში ფელიქს მისი შეშინდა*

ფელიქსი:დანაც შენი მტერი აღმოჩნდება.

ჰიონჯინი:მეკი მას გამოვიყენებ..

*ფელიქსმა თავი დაქნია და ყავის ნაწილი კიდევ მოსვა, ჰიონჯინის კი ჭიქა ეჭირა ხელში.
მაგრამ მის ხელში ჭიქა თითქმის არც ჩანდა, ფელიქსი კი ჭიქის ერთ მხარეს ძლივს ფარავდა*

ფელიქსი:დიდი ხელები გაქვს..

*ჰიონჯინმა თავი ვერ შეიკავა და შაესმირკა*

ფელიქსი: ხვალ რას აპირებ

ჰიონჯინი:ჩვეულებრივ ჩვეულად როგორც ყოველთვის.

*ფელიქსმა ქვედა ტუჩი ლოყაში ჩატეხა და წარბები შუბლზე აწია*

ფელიქსი:რა მოსაწყენია

*ამოიხვნეშა და სიტყვები ხმა მაღალ ტონს ამოაყოლა*

ჰიონჯინი:შედარებას ვერ მოვიყვან.

*ფელიქსს მიაჩერდა, მაგრამ უეცრსდ ფელიქსმა ამოიქოშინა და სიცილი დაიწყო მაგრამ ჰიონჯინს არ ეცინებოდი*

ფელიქსი:უცნაური ხარ..

*ჰიონჯინმა ხელი ფელიქსის თმის უკან მოათავსა*

ჰიონჯინი:ეხლა გთხოვ რომ, თვალები დახუჭო..

ფელიქსი: რა რატომ??

*ნელ ნელა უკან მიიწეოდა*

ჰიონჯინ:უბრალოდ მენდე .. ან შენი გადასაწყვეტია.

*მტკიცედ თქვა და ხელები გაგრძელა მისი თავის უკან*

ფელიქსი:კ-კარგი, გენდობი..

*ხმა კანკალებდა რადგან მისი ცოტათი ეშინოდა და ვერ იაზრებდა რა ქონდა მხედველობაში მაგრამ რაც გულმა უკარნახა ისე მოიქცა და თვალები დახუჭა*

...