O πρωινός ήλιος τρύπωνε από τα παράθυρα του σπιτιού της. Ήταν ακόμη πολύ νωρίς, μόλις είχε γλυκοχαράξει, μα η παλέτα των χρωμάτων είχε αργά δώσει τη θέση της στο κυανό του πρωινού. Η Ζένυα κοιμόταν βαριά, πάντοτε απρόθυμη να ακολουθήσει το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα του πατέρα της, σε αντίθεση με τον αδερφό της τον Βιν που είχε με σιγουριά σηκωθεί από τα άγρια χαράματα, ώστε να ακολουθήσει τον Ζάρεκ, τον πατέρα τους, ο οποίος τους μεγάλωνε ολομόναχος από μικρά παιδιά. Το σπίτι τους το αρχοντικό, βρισκόταν εντός των τειχών της Χρυσής Αυλής, η οποία από μακριά έμοιαζε με περιφραγμένο φρούριο. Στη μέση της, υπήρχε μία ολόλευκη, γοτθική εκκλησία, ενώ κήποι απλώνονταν, που την τύλιγαν όμορφα, φτάνοντας μέχρι τα πρώτα σπίτια των Αρχόντων. Ο Ζάρεκ, ο πατέρας εκείνης και του Βιν, ανήκε χρόνια τώρα στα μέλη της Χρυσής Αυλής, για την ακρίβεια στους Κουίλ, καθώς είχε παντρευτεί την κατά αρκετά χρόνια μικρότερη αδερφή του Τζάρεθ, την Μάρτζι Γουέϊντς.
Δυστυχώς ωστόσο, ήταν πάντα φιλάσθενη, με αποτέλεσμα, μετά τη γέννηση της κόρης της, να σηκώσει απότομα πυρετό και να χάσει τη ζωή της σε μόλις μία μέρα. Από τότε, ο Ζάρεκ μεγάλωσε ολομόναχος τα παιδιά του, τα οποία απολάμβαναν όλες τις ανέσεις, μιας και είχαν θείο τον Τζάρεθ, ο οποίος βρισκόταν στην εξουσία.
Το πρωινό εκείνο ήταν ελαφρώς ψυχρό. Παρόλα αυτά, απορίας άξιο ήταν το γεγονός, πως το περιβάλλον εντός των τειχών της Χρυσής Αυλής έμοιαζε πάντοτε ολάνθιστο, σαν να μην άγγιζε τα δέντρα η αλλαγή των εποχών. Αυτό το φαινόμενο, είχε δημιουργήσει μία σειρά από διαδόσεις και μύθους πως κάτω από την λευκή γοτθική Εκκλησία, κυλούσαν ιεροί ποταμοί, ευλογημένοι κατευθείαν από την Ουρίλια, τη Θεά του φωτός. Η Ζένυα ωστόσο, μέσα στην παραζάλη του ύπνου, έμοιαζε έτσι και αλλιώς απρόθυμη να ασχοληθεί με τους απανταχού μύθους των παραμυθάδων. Γιατί υπήρχαν και αυτοί που αρέσκονταν να ντύνονται με ψηλά, κωνικά, πολύχρωμα καπέλα και να συγκεντρώνουν γύρω τους τα παιδιά των ευγενών Κουίλ, αφηγούμενοι ιστορίες από τα Πέρα Σύνορα, πάντοτε προσεκτικά. Η πόρτα της χτύπησε δύο φορές, συνθηματικά και αμέσως κατάλαβε πως ήταν ο αδερφός της ο Βιν.
«Πέρνα» μούγκρισε απρόθυμη.
«Ακόμη να ετοιμαστείς για τη Σχολή;»
«Δεν αντέχω το πρωινό ξύπνημα και αυτό είναι κάτι που γνωρίζεις πολύ καλά. Επίσης, τελευταία δεν αντέχω και τους πόνους στο κορμί μου από την εξάσκηση»
DU LIEST GERADE
ΜΟΡΤΕ #SSBC24
ÜbernatürlichesΈνα αγόρι με άγνωστο παρελθόν, το οποίο οδηγεί στα βάθη του παρελθόντος, σε συγκρούσεις μεταξύ σκοτεινών δυνάμεων. Ο Μόρτε αισθάνεται σαν ένα αταίριαστο κομμάτι του παζλ, σαν να μην τον χωρά ο κόσμος, ούτε καν όταν μετακομίζει σε μία σοτεινή Σχολή μ...
