"Korkma,elimi tut." (SerWon)

bir ( opsiyonel )

{Jiwonun günlüğü}

13/04/2017

Sevgili günlük ⭐ 

"Bugün güne guzel başladım. Kahvaltıda kendime pankek yaptım!! Teyzem bugün işe erken gitti bu yüzden tek başıma kahvaltı yaptım ⭐ Nerdeyse kahvaltıdan sonra ilaçlarımı içmeyi unutuyordum!! Ahhahah!! Bugün uyku düzenimin cidden iyice bozulduğunu anladım çünkü gece 4'de yatıp öğlen 13'de uyandım. Hava soğuktu. Gün içinde yağmur yağdı. Biliyor musun yağmur karşısında kitap okumak çok güzel... Dün gece neden uyumadım biliyor musun?? Gece sessizliğinin sesi çok güzel değil mi??! Evet bu ismi yeni buldum. Gece o huzur veren dışardan gelen ses çok güzel⭐⭐ Sırf bu yüzden geceleri hiç uyumamak istiyorum ama hep uyuyakalıyorum... Bugün pek bir şey yapmadım. Yağmur bitince biraz yürüyüş yaptım. Eve geldiğimde zaten teyzem çoktan gelmişti. Beraber yemek yedik. Teyzemin yemeklerini çok seviyorum... Annem gibi lezzetli yapan tek kişi... Ah... Annemi özledim günlük...Akşam yemeğinden sonra direk odama çekildim.Büyük ihtimalle birazdan uyuyakalcam... Bugünlük yeter... Görüşürüz⭐"

[Jiwon dan] 

Günlüğü yazmayı bırakınca yatağıma uzandım. Günlüğü yanımdaki masaya bıraktım. Kendimi düşüncelerim ile başbaşa bırakmıştım... Gece sessizliği çok güzel bir şey çok huzurlu... Diyerekten tam uyumuştum ama içmem gereken bir ilaç olduğunu hatırladım. Off! Nefret ediyorum ilaçlardan. Yorgun argın bir şekilde mutfağa gittim. ilacımı içip geri odama gelip yattım. Rüzgar sesi ile uyudum...

| Sabah |

Tanrım! Çok erken kalmışım sanırım. Daha Güneş doğmamış. Saate baktım. 05.10 Of Jiwon diye kendi kendime söylendim, geri yattım. Yine uyandığımda Teyzem evde değildi bugünde erken gitmiş. Şu sıralar çok değişik davranıyor teyzem... Pek kahvaltı yapasım yok diye bir şeyler yemeden mutfakta öylece gezindim ama lanet olası ilaçlar için bir şeyler yemem gerekiyor. Yeter. Bıktım. Ölsemde kurtulsam şunlardan. isteksiz bir şekilde bir şeyler yiyip ilaçlarımı içtim ve odama geçtim. Üstümü değiştirdim bugün benim günüm! Tek başıma takılacağım. Evet arkadaşım yok... Olsun ben kendime yeterim.Evden çıktım. Benim çok sevdiğim bir sokak var. Oraya gittim. Şakası, burası harika bir yer. Oh. Nefes alabildiğim bir yer. Şimdi de Han Nehri'ne gideceğim. Orası da burdan sonra en sevdiğim yer... Fazla yapabileceğim bir şey yok diye saat 14.30 civarı eve döndüm. Üstümü değiştirdikten sonra bir telefon geldi. Arayan kişi Teyzemin en yakın arkadaşı. Neden bende numarası var sorgulamayın... Telefonu açtığımda sesi çok endişeli geliyordu;

"Jiwon!! Çabuk şimdi söyleyeceğim hastaneye gel! Teyzen kalp krizi geçirdi!"