❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
You#
"เเม่คร"้ (เสียงดังของหญิงสาวที่โตเต็มไว18ปีพูดขึ้นมาจากด้านบนของบ้านหลังใหญ่ที่ชลบุรี)
"ว่าไงนาอึล"
"ของที่หนูใส่ถุงไว้ตรงนี้หายไปไหนคร้"
"ของอะไรลูก"
"ก็ถุงตุ๊กตาอะ"
"อยู่เเถวนั้นเเหละมั้งรีบเก็บของนะเดี่ยวจะสาย"
"อ่ออ เจอเเล้วคร้"
หญิงสาวร่างบางหน้าตาก็ดีเเต่ถ้าถอดเเว่นจะน่ารักมาก
"ปะขึ้นรถกันลูก คุณ (เสียงของผู้ชายกลางคน นั้นคือพ่อของนาอึลนั่นเอง)
บรึ้นนนนนนนนนนนนนน
รถได้เเล่นจากชลบุรีมาถึงกรุงเทพเมืองหลวงของประเทศไทย ณ เวลา 13.45
"เห่อออออ เหมื่อยจังเลย" สาวน้อยร่างบางเอ่ยยยขึ้น
(ที่นี่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนจริงๆ เสียงของพ่อเเละเเม่พูดขึ้น)
"นั่นสิคร้นาอึลคิดถึงที่นี่ที่สุดเลย"
-ไปเข้าบ้านดีกว่า-
เอี้ยดดดดดดด~~~~~~~~
หือฝุุ่่น เเหกๆๆๆหัดชิ้ววว (เสียงจามของลูกสาวบ้านอึล)
#เป็นไรไหมลูก
"ไม่คร้ฝุ่นเยอะไปหน่อยอะ"
#หลังจากที่ครอบครัวอึล สนทนากันเสร็จก็ลงมือจัดการ ปัดกวาดเช็ดถูบ้านจนใหม่เอี่ยม
"โฮ บ้านหรือคฤหาสคร้เนี่ยใหม่เอี่ยมมาก"
-ผู้เป็นพ่อเเละเเม่หัวเหรอะะะ
#หลังจากทำความสะอาดบ้านเสร็จ ทุกคนก็ขึ้นห้องเเละพักผ่อนเเละหลับอย่างสบาย#
เช้าวันรุ่งขึ้น~~~~~~~~~~
"เเม่คร้ จัดการเรื่องเรียนให้นาอึลหรือยังคร้"
"เรียบร้อยเเล้วจร้"
"โรงเรียนอยู่ที่ไหนหรอคร้"
"โรงเรียนที่ลูกจะได้ไปเรียนเป็นโรงเรียนที่ขึ้นชื่อมากในเมืองหลวง"
ผู้เป็นเเม่พูดขึ้น ไปเเต่งตัวไปเเม่เอาชุดยูนิฟรอมโรงเรียนใส่ไว้ในตู้อะไปเดี่ยวสายพ่อรออยู่
