Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taehyung'tan
Yavaşça gün ışığının huzmelerinin dağıldığı odada gözlerimi açtım ve teni güneşin en parlak ışınlarıyla süslenmiş olan Jungkook'uma baktım.
Ah her şeyim benim.
Dün gece gördüğüm rüya beni çok etkilemişti. Gerçi bu bir rüya değildi , bu bir kabustu. Büyük bir kabustu. O şimdi yanımda melekler gibi mışıl mışıl uyurken , usul usul nefesler alıp verirken gece ki kabusum hala aklımdan çıkmıyor , beni rahat bırakmıyordu.
Onsuz kalırsam ne yapardım? Ben onsuz kalırsam bu dünya üzerinde ki varlığım ne işe yarardı?
Onu uyandırmamaya çalışarak bir elimi yavaşça saçlarına çıkardım ve ipekten , mis kokulu olan saç tutamlarını okşadım yavaşça. Gözümden yaşlar düşmeye başlamıştı. İçimdeki sevgi çok fazlaydı. Ona bir şey olsa ben ölürdüm gerçekten de. Bu beni kahrediyordu. Ona bir zarar gelmesi düşüncesi beni bitiriyor , bu dünya üzerinden silinmek istememe neden oluyordu.
Ben olmasaydım eğer ailemin ona zarar verme ihtimali de olmazdı. Şimdi felç halimle bir de yük olacaktım ona. Biliyorum o beni asla yük olarak görmezdi kendisine. Beni iyileştirmek için elinden geleni yapar. Onun sevgisi de bana çok fazlaydı. Sevgisinin ağırlığı altında boğuluyordum.
Hala gözlerimden akan yaşları silmek için geç kalmıştım. Çünkü benim prensim titrekçe kırpıştırdığı göz kapaklarını açtığı an benim yüzüme öyle bir endişeyle bakmıştı ki , sanki endişelenen benmişim gibi içimde, en derinlerimde hissetmiştim o endişeyi.
Gözyaşlarımı nazikçe silerken titrek , endişe ve korku dolu sesiyle hemen konuşmaya başladı.
"Taehyung. Sevgilim , ne oldu? Bir yerin mi acıyor? Ağrın mı var? Neden ağlıyorsun? Uyurken yanlışlıkla sana zarar verecek bir hareket mi yaptım? Biliyordum işte yanında yatmamalıydım of! Aptal kafam!"
"Jungkook , Jungkook sevgilim korkma. Ben iyiyim. Herhangi bir şey olmadı merak etme. Sadece senin güzelliğine ağlıyordum miniğim. Çok güzelsin küçüğüm, aklın sınırlarının alamayacağı kadar güzelsin. Nasıl bir şeysin sen böyle."
Jungkook aldığı iltifat ile gülümserken sevgilisinin yanağına bir öpücük kondurup gece ki korkusunu dile getirmeden edemedi.
"Çok korktum Tae. Dün gece olduğu gibi olacak diye ödüm koptu seni ağlarken görünce."
Dün gece mi?
Dün gece ne olmuştu ki miniğim bu kadar etkilenmiş ve korkmuştu. Haberim olmadan başına bir iş mi gelmişti. Kalbim korkuyla göğüs kafesimi döverken kafasını göğsüme , kalbimin tam üzerine denk gelecek şekilde yasladı.
"Gece kriz geçirdin Taehyung. Çok korktum seni öyle görünce. O kadar kötüydü ki! Uyurken birden bire mırıldanmaya başladın. Ben de çıkardığın seslere uyanmıştım. Sana baktığımda terlemiştin, gözyaşların ise yanaklarını ıslatmıştı ve ellerin sanki ne yapacağını bilmezmiş gibi hareket ediyordu."
