"မောင် မန္တလေးမှာ နေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေပါတယ်နှင်းရဲ့"
"ဖြစ်နိုင်ရင် မောင့်ဆီကို လာလိုက်ချင်တာ
နှင်း တို့ တွဲတာ ကြာပေမယ့် အခုထိလဲ မတွေ့ဖူးဘူး"
"နောက်တော့တွေ့ရမှာပါ "
____________________*_____________
"ဟဲ့ ရေ သာထက် သာထက် ရှိလား"
သူရဲ့ကောင်မလေး VC ပြောနေတဲ့ အချိန် အလိုက်အကန်းဆိုးမရှိ ရောက်ချလာပါတယ် ဇူးဇူးဇင်
"မောင် ဘယ်က မိန်းကလေးလဲ "
"ဟိုင်း မဂ်လာပါ မမ ညီမက ဇူးဇူးပါ သူ့ရဲ့ငယ်ပေါင်းလေ ငယ်ငယ်ကထဲက ခင်တာ မောင်နှမလိုပါဘဲ အခုက သူနဲ့ အခုမှပြန်တွေ့တာဆိုတော့လေ အပြင်သွားမလား လာခေါ်တာ"
"အော် အဲ့လိုလား ဟုတ်ပါပြီ မောင် အဲ့တာဆို ဒါဘဲလေနော် နှင်းလေ ခနနေ အလုပ်ကိစ္စလေးလဲ ရှိလို့ ကောင်းကောင်းလည်ခဲ့နော် ညီမလေး စိတ်ချမယ်နော်"
"ဟုတ်ပါပြီရှင့်"
ဖုန်းလဲချသွားရော
"ဟဲ့ နင့်မမကလဲ သဝန်တောင်မတိုဘူး ကြည့်စမ်း"
"သူက ငါ့ကိုယုံတယ် ငါဘာလုပ်လုပ် လိမ်ပြောတာတောင်သူယုံတယ် အဲ့လိုတွေကြောင့်လဲဆက်တွဲနေတာဟ"
"ဟီး ဒီနေ့ဘယ်သွားကြမလဲ ဟင်"
"ဘာလဲ ဆာနေပြန်တာလား"
"နည်းနည်းပါ ကို ကလဲ"
(ဟုတ်တယ်သူတို့ ၂ယောက် တွဲလိုက်ကြတယ် လူအများရှေ့မှာဆို နင်ရယ်ငါရယ်လို့ ပြောတတ်ပေမယ့် ၂ယောက်ထဲ ရှိတဲ့အခါမှာတော့ "ကို" ဆိုပြီး ခေါ်ကြတယ် သူကိုယ်တိုင်ကိုက ရည်းစားရှိတဲ့ ယောင်္ကျားတွေကို အရမကြိုက်နေမိတာကြောင့်ရောပါတာပေါ့)
"ဇူးလေး ဟာလေးက ယွစိ့ယွစိဖြစ်နေတာ"ဆိုပြီး နားနားလေးကပ်ပြီး ထန်နေတဲ့အသံနဲ့ပြောလိုက်တယ်
"ခနဘဲစောင့် နော်ဇူးလေး ငါ အမေ့ကိုသွားပြောအုံးမယ် အပြင်သွားမယ့်အကြောင်း"
____________*______*______
"လာလာ သွားရအောင် အမေက သွားတဲ့ ပိုက်ဆံလဲ အရမ်းမသုံးလာခဲ့နဲ့တဲ့ "
